Ancient Greek-English Dictionary Language

πρέπω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: πρέπω πρέψω ἔπρεψα

Structure: πρέπ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to be clearly seen, to be visible or conspicuous among a number
  2. to be heard
  3. to smell strong

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πρέπω πρέπεις πρέπει
Dual πρέπετον πρέπετον
Plural πρέπομεν πρέπετε πρέπουσιν*
SubjunctiveSingular πρέπω πρέπῃς πρέπῃ
Dual πρέπητον πρέπητον
Plural πρέπωμεν πρέπητε πρέπωσιν*
OptativeSingular πρέποιμι πρέποις πρέποι
Dual πρέποιτον πρεποίτην
Plural πρέποιμεν πρέποιτε πρέποιεν
ImperativeSingular πρέπε πρεπέτω
Dual πρέπετον πρεπέτων
Plural πρέπετε πρεπόντων, πρεπέτωσαν
Infinitive πρέπειν
Participle MasculineFeminineNeuter
πρεπων πρεποντος πρεπουσα πρεπουσης πρεπον πρεποντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πρέπομαι πρέπει, πρέπῃ πρέπεται
Dual πρέπεσθον πρέπεσθον
Plural πρεπόμεθα πρέπεσθε πρέπονται
SubjunctiveSingular πρέπωμαι πρέπῃ πρέπηται
Dual πρέπησθον πρέπησθον
Plural πρεπώμεθα πρέπησθε πρέπωνται
OptativeSingular πρεποίμην πρέποιο πρέποιτο
Dual πρέποισθον πρεποίσθην
Plural πρεποίμεθα πρέποισθε πρέποιντο
ImperativeSingular πρέπου πρεπέσθω
Dual πρέπεσθον πρεπέσθων
Plural πρέπεσθε πρεπέσθων, πρεπέσθωσαν
Infinitive πρέπεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πρεπομενος πρεπομενου πρεπομενη πρεπομενης πρεπομενον πρεπομενου

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓πρεψα έ̓πρεψας έ̓πρεψεν*
Dual ἐπρέψατον ἐπρεψάτην
Plural ἐπρέψαμεν ἐπρέψατε έ̓πρεψαν
SubjunctiveSingular πρέψω πρέψῃς πρέψῃ
Dual πρέψητον πρέψητον
Plural πρέψωμεν πρέψητε πρέψωσιν*
OptativeSingular πρέψαιμι πρέψαις πρέψαι
Dual πρέψαιτον πρεψαίτην
Plural πρέψαιμεν πρέψαιτε πρέψαιεν
ImperativeSingular πρέψον πρεψάτω
Dual πρέψατον πρεψάτων
Plural πρέψατε πρεψάντων
Infinitive πρέψαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πρεψᾱς πρεψαντος πρεψᾱσα πρεψᾱσης πρεψαν πρεψαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπρεψάμην ἐπρέψω ἐπρέψατο
Dual ἐπρέψασθον ἐπρεψάσθην
Plural ἐπρεψάμεθα ἐπρέψασθε ἐπρέψαντο
SubjunctiveSingular πρέψωμαι πρέψῃ πρέψηται
Dual πρέψησθον πρέψησθον
Plural πρεψώμεθα πρέψησθε πρέψωνται
OptativeSingular πρεψαίμην πρέψαιο πρέψαιτο
Dual πρέψαισθον πρεψαίσθην
Plural πρεψαίμεθα πρέψαισθε πρέψαιντο
ImperativeSingular πρέψαι πρεψάσθω
Dual πρέψασθον πρεψάσθων
Plural πρέψασθε πρεψάσθων
Infinitive πρέψεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πρεψαμενος πρεψαμενου πρεψαμενη πρεψαμενης πρεψαμενον πρεψαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • κόσμοσ δὲ παίδων τίσ ὅδε νερτέροισ πρέπων; (Euripides, Heracles, episode, anapests 3:17)
  • αἰὼν δυσαίων τισ ἔλαχεν ἔλαχεν, ὅτε σ’ ἐτέκετο ματρόθεν χιονόχρωσ κύκνου πτερῷ Ζεὺσ πρέπων δι’ αἰθέροσ· (Euripides, Helen, choral, antistrophe 23)
  • ἔστιν δή τισ τρόποσ τοῦ περὶ τὰ τοιαῦτα πεῖραν λαμβάνειν οὐκ ἀγεννὴσ ἀλλ’ ὄντωσ τυράννοισ πρέπων, ἄλλωσ τε καὶ τοῖσ τῶν παρακουσμάτων μεστοῖσ, ὃ δὴ κἀγὼ Διονύσιον εὐθὺσ ἐλθὼν ᾐσθόμην καὶ μάλα πεπονθότα. (Plato, Epistles, Letter 7 109:2)
  • ἀλλ’ ὦ γεραιέ, φράζ’, ἐπεὶ πρέπων ἔφυσ πρὸ τῶνδε φωνεῖν, τίνι τρόπῳ καθέστατε, δείσαντεσ ἢ στέρξαντεσ; (Sophocles, Oedipus Tyrannus, episode 1:4)
  • τραπομένων δὲ τούτων, ὡσ κατεῖδε τὸν κονιορτὸν ὁ Πομπήϊοσ καὶ τὸ περὶ τοὺσ ἱππέασ πάθοσ εἴκασεν, ᾧ μὲν ἐχρήσατο λογισμῷ χαλεπὸν εἰπεῖν, μάλιστα δὲ ὅμοιοσ παράφρονι καὶ παραπλῆγι τὴν διάνοιαν, καὶ μηδ’ ὅτι Μάγνοσ ἐστὶ Πομπήϊοσ ἐννοοῦντι, μηδένα προσειπὼν ἀπῄει βάδην εἰσ τὸν χάρακα, πάνυ τοῖσ ἔπεσι πρέπων ἐκείνοισ· (Plutarch, Pompey, chapter 72 1:1)

Synonyms

  1. to be heard

  2. to smell strong

Related

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION