Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διαπρέπω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: διαπρέπω διαπρέψω

Structure: δια (Prefix) + πρέπ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to appear prominent or conspicuous, to strike the eye
  2. to be eminent above

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαπρέπω διαπρέπεις διαπρέπει
Dual διαπρέπετον διαπρέπετον
Plural διαπρέπομεν διαπρέπετε διαπρέπουσιν*
SubjunctiveSingular διαπρέπω διαπρέπῃς διαπρέπῃ
Dual διαπρέπητον διαπρέπητον
Plural διαπρέπωμεν διαπρέπητε διαπρέπωσιν*
OptativeSingular διαπρέποιμι διαπρέποις διαπρέποι
Dual διαπρέποιτον διαπρεποίτην
Plural διαπρέποιμεν διαπρέποιτε διαπρέποιεν
ImperativeSingular διαπρέπε διαπρεπέτω
Dual διαπρέπετον διαπρεπέτων
Plural διαπρέπετε διαπρεπόντων, διαπρεπέτωσαν
Infinitive διαπρέπειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπρεπων διαπρεποντος διαπρεπουσα διαπρεπουσης διαπρεπον διαπρεποντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαπρέπομαι διαπρέπει, διαπρέπῃ διαπρέπεται
Dual διαπρέπεσθον διαπρέπεσθον
Plural διαπρεπόμεθα διαπρέπεσθε διαπρέπονται
SubjunctiveSingular διαπρέπωμαι διαπρέπῃ διαπρέπηται
Dual διαπρέπησθον διαπρέπησθον
Plural διαπρεπώμεθα διαπρέπησθε διαπρέπωνται
OptativeSingular διαπρεποίμην διαπρέποιο διαπρέποιτο
Dual διαπρέποισθον διαπρεποίσθην
Plural διαπρεποίμεθα διαπρέποισθε διαπρέποιντο
ImperativeSingular διαπρέπου διαπρεπέσθω
Dual διαπρέπεσθον διαπρεπέσθων
Plural διαπρέπεσθε διαπρεπέσθων, διαπρεπέσθωσαν
Infinitive διαπρέπεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπρεπομενος διαπρεπομενου διαπρεπομενη διαπρεπομενης διαπρεπομενον διαπρεπομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαπρέψω διαπρέψεις διαπρέψει
Dual διαπρέψετον διαπρέψετον
Plural διαπρέψομεν διαπρέψετε διαπρέψουσιν*
OptativeSingular διαπρέψοιμι διαπρέψοις διαπρέψοι
Dual διαπρέψοιτον διαπρεψοίτην
Plural διαπρέψοιμεν διαπρέψοιτε διαπρέψοιεν
Infinitive διαπρέψειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπρεψων διαπρεψοντος διαπρεψουσα διαπρεψουσης διαπρεψον διαπρεψοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαπρέψομαι διαπρέψει, διαπρέψῃ διαπρέψεται
Dual διαπρέψεσθον διαπρέψεσθον
Plural διαπρεψόμεθα διαπρέψεσθε διαπρέψονται
OptativeSingular διαπρεψοίμην διαπρέψοιο διαπρέψοιτο
Dual διαπρέψοισθον διαπρεψοίσθην
Plural διαπρεψοίμεθα διαπρέψοισθε διαπρέψοιντο
Infinitive διαπρέψεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπρεψομενος διαπρεψομενου διαπρεψομενη διαπρεψομενης διαπρεψομενον διαπρεψομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διέπρεπον διέπρεπες διέπρεπεν*
Dual διεπρέπετον διεπρεπέτην
Plural διεπρέπομεν διεπρέπετε διέπρεπον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεπρεπόμην διεπρέπου διεπρέπετο
Dual διεπρέπεσθον διεπρεπέσθην
Plural διεπρεπόμεθα διεπρέπεσθε διεπρέποντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • αἰθόμενον γὰρ πῦρ ἅτε διαπρέπεισ καὶ νύκτωρ καὶ μεθ’ ἡμέραν. (Lucian, Timon, (no name) 41:7)
  • ἀλλὰ μέλασ δισσὰσ μὲν ἐν ὀγδοάτῳ λίπε χώρῳ καὶ τόσσασ ἑτέρασ ἐσ θέσιν ἑνδεκάτην ἀμφὶ δυωδέκατον δὲ διέπρεπον εἴκελοι ἄλλαι, καὶ τρισκαιδεκάτῳ ψῆφοσ ἔκειτο μία· (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 482 2:2)
  • δράμασιν ἐν πολλοῖσι διέπρεπεσ, ὅσσα Μένανδροσ ἔγραφεν, ἢ Μουσέων σὺν μιῇ ἢ Χαρίτων. (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 5131)
  • λάφυρα δὲ τὰ μὲν ἄλλα χύδην ἐφέρετο, διέπρεπε δὲ πάντων τὰ ἐγκαταληφθέντα τῷ ἐν Ιἑροσολύμοισ ἱερῷ, χρυσῆ τε τράπεζα τὴν ὁλκὴν πολυτάλαντοσ καὶ λυχνία χρυσῆ μὲν ὁμοίωσ πεποιημένη, τὸ δ’ ἔργον ἐξήλλακτο τῆσ κατὰ τὴν ἡμετέραν χρῆσιν συνηθείασ. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 170:2)
  • οὐκ ἐπιβέβλαπτο δ’ εἰσ τὸ κάλλοσ ὑπό τε τῆσ λύπησ καὶ τοῦ μὴ τυγχάνειν τῆσ προσηκούσησ ἐπιμελείασ υἱῷ βασιλέωσ, ἀλλ’ ἔτι γὰρ ἐξεῖχε καὶ διέπρεπε πᾶν τῷ τε εἴδει καὶ τῷ μεγέθει τοῦ σώματοσ καὶ τοὺσ ἐν πολλῇ τρυφῇ διαιτωμένουσ ὑπερέβαλλε. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 7 230:1)

Related

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION