Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

πρέπω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: πρέπω πρέψω ἔπρεψα

Structure: πρέπ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to be clearly seen, to be visible or conspicuous among a number
  2. to be heard
  3. to smell strong

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πρέπω πρέπεις πρέπει
Dual πρέπετον πρέπετον
Plural πρέπομεν πρέπετε πρέπουσιν*
SubjunctiveSingular πρέπω πρέπῃς πρέπῃ
Dual πρέπητον πρέπητον
Plural πρέπωμεν πρέπητε πρέπωσιν*
OptativeSingular πρέποιμι πρέποις πρέποι
Dual πρέποιτον πρεποίτην
Plural πρέποιμεν πρέποιτε πρέποιεν
ImperativeSingular πρέπε πρεπέτω
Dual πρέπετον πρεπέτων
Plural πρέπετε πρεπόντων, πρεπέτωσαν
Infinitive πρέπειν
Participle MasculineFeminineNeuter
πρεπων πρεποντος πρεπουσα πρεπουσης πρεπον πρεποντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πρέπομαι πρέπει, πρέπῃ πρέπεται
Dual πρέπεσθον πρέπεσθον
Plural πρεπόμεθα πρέπεσθε πρέπονται
SubjunctiveSingular πρέπωμαι πρέπῃ πρέπηται
Dual πρέπησθον πρέπησθον
Plural πρεπώμεθα πρέπησθε πρέπωνται
OptativeSingular πρεποίμην πρέποιο πρέποιτο
Dual πρέποισθον πρεποίσθην
Plural πρεποίμεθα πρέποισθε πρέποιντο
ImperativeSingular πρέπου πρεπέσθω
Dual πρέπεσθον πρεπέσθων
Plural πρέπεσθε πρεπέσθων, πρεπέσθωσαν
Infinitive πρέπεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πρεπομενος πρεπομενου πρεπομενη πρεπομενης πρεπομενον πρεπομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πρέψω πρέψεις πρέψει
Dual πρέψετον πρέψετον
Plural πρέψομεν πρέψετε πρέψουσιν*
OptativeSingular πρέψοιμι πρέψοις πρέψοι
Dual πρέψοιτον πρεψοίτην
Plural πρέψοιμεν πρέψοιτε πρέψοιεν
Infinitive πρέψειν
Participle MasculineFeminineNeuter
πρεψων πρεψοντος πρεψουσα πρεψουσης πρεψον πρεψοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πρέψομαι πρέψει, πρέψῃ πρέψεται
Dual πρέψεσθον πρέψεσθον
Plural πρεψόμεθα πρέψεσθε πρέψονται
OptativeSingular πρεψοίμην πρέψοιο πρέψοιτο
Dual πρέψοισθον πρεψοίσθην
Plural πρεψοίμεθα πρέψοισθε πρέψοιντο
Infinitive πρέψεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πρεψομενος πρεψομενου πρεψομενη πρεψομενης πρεψομενον πρεψομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓πρεπον έ̓πρεπες έ̓πρεπεν*
Dual ἐπρέπετον ἐπρεπέτην
Plural ἐπρέπομεν ἐπρέπετε έ̓πρεπον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπρεπόμην ἐπρέπου ἐπρέπετο
Dual ἐπρέπεσθον ἐπρεπέσθην
Plural ἐπρεπόμεθα ἐπρέπεσθε ἐπρέποντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓πρεψα έ̓πρεψας έ̓πρεψεν*
Dual ἐπρέψατον ἐπρεψάτην
Plural ἐπρέψαμεν ἐπρέψατε έ̓πρεψαν
SubjunctiveSingular πρέψω πρέψῃς πρέψῃ
Dual πρέψητον πρέψητον
Plural πρέψωμεν πρέψητε πρέψωσιν*
OptativeSingular πρέψαιμι πρέψαις πρέψαι
Dual πρέψαιτον πρεψαίτην
Plural πρέψαιμεν πρέψαιτε πρέψαιεν
ImperativeSingular πρέψον πρεψάτω
Dual πρέψατον πρεψάτων
Plural πρέψατε πρεψάντων
Infinitive πρέψαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πρεψᾱς πρεψαντος πρεψᾱσα πρεψᾱσης πρεψαν πρεψαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπρεψάμην ἐπρέψω ἐπρέψατο
Dual ἐπρέψασθον ἐπρεψάσθην
Plural ἐπρεψάμεθα ἐπρέψασθε ἐπρέψαντο
SubjunctiveSingular πρέψωμαι πρέψῃ πρέψηται
Dual πρέψησθον πρέψησθον
Plural πρεψώμεθα πρέψησθε πρέψωνται
OptativeSingular πρεψαίμην πρέψαιο πρέψαιτο
Dual πρέψαισθον πρεψαίσθην
Plural πρεψαίμεθα πρέψαισθε πρέψαιντο
ImperativeSingular πρέψαι πρεψάσθω
Dual πρέψασθον πρεψάσθων
Plural πρέψασθε πρεψάσθων
Infinitive πρέψεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πρεψαμενος πρεψαμενου πρεψαμενη πρεψαμενης πρεψαμενον πρεψαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἡμεῖσ δὲ τῇ τούτων ἀνοίᾳ συμπεριενεχθέντεσ καὶ μετὰ νίκησ διακομισθέντεσ καὶ εἰσ τὴν Αἴγυπτον τοῖσ πᾶσιν ἔθνεσι φιλανθρώπωσ ἀπαντήσαντεσ καθὼσ ἔπρεπεν ἐποιήσαμεν. (Septuagint, Liber Maccabees III 3:20)
  • ἔπρεπεν δὲ ἤδη σοι καὶ γεγαμηκέναι, μὴ μέντοι ἀγροῖκόν τινα καὶ χωρῖτιν, οἱαῖ κατὰ τὴν Ἴδην αἱ γυναῖκεσ, ἀλλά τινα ἐκ τῆσ Ἑλλάδοσ, ἢ Ἀργόθεν ἢ ἐκ Κορίνθου ἢ Λάκαιναν οἱάπερ ἢ Ἑλένη ἐστίν, νέα τε καὶ καλὴ καὶ κατ’ οὐδὲν ἐλάττων ἐμοῦ, καὶ τὸ δὴ μέγιστον, ἐρωτική. (Lucian, Dearum judicium, (no name) 13:6)
  • πολλῶν γοῦν κατ’ αὐτὸν Ἑλλήνων μεγάλων γενομένων καὶ μεγάλα κατεργασαμένων, ὧν καὶ Τιμόθεοσ ἦν καὶ Ἀγησίλαοσ καὶ Πελοπίδασ καὶ ὁ μάλιστα ζηλωθεὶσ ὑπὸ Τιμολέοντοσ Ἐπαμεινώνδασ, αἱ μὲν ἐκείνων πράξεισ βίᾳ τινὶ καὶ πόνῳ τὸ λαμπρὸν ἐξενηνόχασι μεμιγμένον, ὥστε καὶ μέμψιν ἐνίαισ ἐπιγίνεσθαι καὶ μετάνοιαν, τῶν δὲ Τιμολέοντοσ ἔργων, ἔξω λόγου θεμένοισ τὴν περὶ τὸν ἀδελφὸν ἀνάγκην, οὐδέν ἐστιν ᾧ μὴ τὰ τοῦ Σοφοκλέουσ, ὥσ φησι Τίμαιοσ, ἐπιφωνεῖν ἔπρεπεν ὦ θεοί, τίσ ἆρα Κύπρισ ἢ τίσ Ἵμεροσ τοῦδε ξυνήψατο; (Plutarch, Timoleon, chapter 36 1:1)
  • "κλέα γὰρ ἀνδρῶν ᾄδειν καὶ πράξεισ ἡμιθέων ἔπρεπεν · (Pseudo-Plutarch, De musica, section 405)
  • ἔπρεπεν ἄμφω, καὶ μέγαρον Βάκχῳ, καὶ Βρόμιοσ μεγάρῳ. (Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 16, chapter 1843)

Synonyms

  1. to be heard

  2. to smell strong

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION