Ancient Greek-English Dictionary Language

πένθιμος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: πένθιμος πένθιμον

Structure: πενθιμ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. mournful, mourning, sorrowful
  2. mournful, sorry, wretched

Examples

  • "ἐμφανῆ γὰρ ἦν μέχρι πόρρω κεχαλκευμένα τῶν ἐξ οὐρανοῦ βελῶν καὶ πάντεσ οἱ ἀπ’ ἐκείνων μέχρι τήμερον ἐν χρῷ κεκαρμένοι καὶ πένθιμον στολὴν ἀμπεχόμενοι ζῶσιν, πάντων τῶν πρὶν ὑπαρξάντων ἀγαθῶν σπανίζοντεσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 20 1:28)
  • τὴν δ’ Ἶσιν αἰσθομένην κείρασθαι μὲν ἐνταῦθα τῶν πλοκάμων ἕνα καὶ πένθιμον στολὴν ἀναλαβεῖν, ὅπου τῇ πόλει μέχρι νῦν ὄνομα Κοπτώ. (Plutarch, De Iside et Osiride, section 14 1:1)
  • ἔμφασίσ ἐστιν ἀνακλῶντοσ ἐπ’ ἄλλα τὴν διάνοιαν, ὡσ ὑποδηλοῦσιν αἵ τε θυσίαι τὸ πένθιμον ἔχουσαι καὶ σκυθρωπὸν ἐμφαινόμενον, αἵ τε τῶν ναῶν διαθέσεισ πῆ μὲν ἀνειμένων εἰσ πτερὰ καὶ δρόμουσ ὑπαιθρίουσ καὶ καθαρούσ, πῆ δὲ κρυπτὰ καὶ σκότια κατὰ γῆσ ἐχόντων στολιστήρια Θηβαίοισ ἐοικότα καὶ σηκοῖσ· (Plutarch, De Iside et Osiride, section 20 6:1)
  • Διὸσ δ’ ἀπημάντῳ σθένει καὶ θείαισ ἐπιπνοίαισ παύεται, δακρύων δ’ ἀπο‐ στάζει πένθιμον αἰδῶ. (Aeschylus, Suppliant Women, choral, strophe 44)
  • πένθιμον ἡνίκα πατρὶ Πολυξείνησ ὑμέναιον ἤνυσεν ὀγκωτοῦ Πύρροσ ὕπερθε τάφου, ὧδε πολυκλαύτοιο κόμασ λακίσασα καρήνου Κισσηὶσ τεκέων κλαῦσε φόνουσ Ἑκάβη· (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 1171)

Synonyms

  1. mournful

  2. mournful

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION