Ancient Greek-English Dictionary Language

πείρω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: πείρω ἔπειρα πέπαρμαι ἐπάρην

Structure: πείρ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. I pierce, run through
  2. (figuratively) I cleave through

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πείρω πείρεις πείρει
Dual πείρετον πείρετον
Plural πείρομεν πείρετε πείρουσιν*
SubjunctiveSingular πείρω πείρῃς πείρῃ
Dual πείρητον πείρητον
Plural πείρωμεν πείρητε πείρωσιν*
OptativeSingular πείροιμι πείροις πείροι
Dual πείροιτον πειροίτην
Plural πείροιμεν πείροιτε πείροιεν
ImperativeSingular πείρε πειρέτω
Dual πείρετον πειρέτων
Plural πείρετε πειρόντων, πειρέτωσαν
Infinitive πείρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
πειρων πειροντος πειρουσα πειρουσης πειρον πειροντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πείρομαι πείρει, πείρῃ πείρεται
Dual πείρεσθον πείρεσθον
Plural πειρόμεθα πείρεσθε πείρονται
SubjunctiveSingular πείρωμαι πείρῃ πείρηται
Dual πείρησθον πείρησθον
Plural πειρώμεθα πείρησθε πείρωνται
OptativeSingular πειροίμην πείροιο πείροιτο
Dual πείροισθον πειροίσθην
Plural πειροίμεθα πείροισθε πείροιντο
ImperativeSingular πείρου πειρέσθω
Dual πείρεσθον πειρέσθων
Plural πείρεσθε πειρέσθων, πειρέσθωσαν
Infinitive πείρεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πειρομενος πειρομενου πειρομενη πειρομενης πειρομενον πειρομενου

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓πειρα έ̓πειρας έ̓πειρεν*
Dual ἐπείρατον ἐπειράτην
Plural ἐπείραμεν ἐπείρατε έ̓πειραν
SubjunctiveSingular πείρω πείρῃς πείρῃ
Dual πείρητον πείρητον
Plural πείρωμεν πείρητε πείρωσιν*
OptativeSingular πείραιμι πείραις πείραι
Dual πείραιτον πειραίτην
Plural πείραιμεν πείραιτε πείραιεν
ImperativeSingular πείρον πειράτω
Dual πείρατον πειράτων
Plural πείρατε πειράντων
Infinitive πείραι
Participle MasculineFeminineNeuter
πειρᾱς πειραντος πειρᾱσα πειρᾱσης πειραν πειραντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπειράμην ἐπείρω ἐπείρατο
Dual ἐπείρασθον ἐπειράσθην
Plural ἐπειράμεθα ἐπείρασθε ἐπείραντο
SubjunctiveSingular πείρωμαι πείρῃ πείρηται
Dual πείρησθον πείρησθον
Plural πειρώμεθα πείρησθε πείρωνται
OptativeSingular πειραίμην πείραιο πείραιτο
Dual πείραισθον πειραίσθην
Plural πειραίμεθα πείραισθε πείραιντο
ImperativeSingular πείραι πειράσθω
Dual πείρασθον πειράσθων
Plural πείρασθε πειράσθων
Infinitive πείρεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πειραμενος πειραμενου πειραμενη πειραμενης πειραμενον πειραμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπάρην ἐπάρης ἐπάρη
Dual ἐπάρητον ἐπαρήτην
Plural ἐπάρημεν ἐπάρητε ἐπάρησαν
SubjunctiveSingular πάρω πάρῃς πάρῃ
Dual πάρητον πάρητον
Plural πάρωμεν πάρητε πάρωσιν*
OptativeSingular παρείην παρείης παρείη
Dual παρείητον παρειήτην
Plural παρείημεν παρείητε παρείησαν
ImperativeSingular πάρητι παρήτω
Dual πάρητον παρήτων
Plural πάρητε παρέντων
Infinitive παρῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
παρεις παρεντος παρεισα παρεισης παρεν παρεντος

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • γενομένου καθ’ ἡμᾶσ ἐνταῦθα Πρωτογένουσ οἰκεῖοσ καὶ φίλοσ, ἐν πολλῇ βιώσασ ἀκολασίᾳ τὸν πρῶτον χρόνον, εἶτα ταχὺ τὴν οὐσίαν ἀπολέσασ, ἤδη χρόνον τινὰ καὶ διὰ τὴν ἀνάγκην ἐγένετο πονηρόσ, καὶ τὸν πλοῦτον ἐκ μετανοίασ διώκων ταὐτὸ τοῖσ ἀκολάστοισ ἔπασχε πάθοσ, οἳ τὰσ γυναῖκασ ἔχοντεσ μὲν οὐ φυλάττουσι, προέμενοι δὲ πειρῶσιν αὖθισ ἀδίκωσ ἑτέροισ συνούσασ. (Plutarch, De sera numinis vindicta, section 22 2:1)

Synonyms

  1. I pierce

  2. I cleave through

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION