- Λεωσθένησ γὰρ ὁρῶν τὴν Ἑλλάδα πᾶσαν τεταπεινωμένην καὶ ἐπτη[χυ]ῖαν, κατεφθαρμένην ὑπὸ [τῶν] δωροδοκούντων παρὰ Φι[λίπ]που καὶ Ἀλεξάνδρου κατὰ [τῶν] πατρίδων τῶν αὑτῶν, [καὶ τ]ὴν μὲν πόλιν ἡμῶν [δεομέ]νην ἀνδρόσ, τὴν δ’ Ἑλλά[δα πᾶ]σαν πόλεωσ, ἥτισ προστῆ[ναι δυν]ήσεται τῆσ ἡγεμονίασ, [ἐπέδ]ωκεν ἑαυτὸν μὲν τῇ [πατρί]δι, τὴν δὲ πόλιν τοῖσ Ἕλλη[σιν] εἰσ τὴν ἐλευθερίαν· (Hyperides, Speeches, <[E)pita/fios]> 10:1)
(히페레이데스, Speeches, <[E)pita/fios]> 10:1)
- ἐν Μεγάροισ, Βακχυλίδησ ὁ ποιητὴσ ἐν Πελοποννήσῳ, πάντεσ οὗτοι καὶ πλείονεσ ἄλλοι τῶν πατρίδων ἐκπεσόντεσ οὐκ ἀπέγνωσαν οὐδ’ ἔρριψαν ἑαυτούσ, ἀλλ’ ἐχρήσαντο ταῖσ εὐφυϊαίσ ἐφόδιον παρὰ τῆσ τύχησ τὴν φυγὴν λαβόντεσ, δι’ ἣν πανταχοῦ καὶ τεθνηκότεσ μνημονεύονται· (Plutarch, De exilio, section 14 8:1)
(플루타르코스, De exilio, section 14 8:1)
- ὅσοι γοῦν κατὰ τύχην παρῆσαν Ἰβήρων καὶ Λιγύων καὶ Μακεδόνων, οἱ μὲν ἰσχυροὶ τὰ σώματα καὶ νέοι διαλαβόντεσ τὸ λέχοσ ὑπέδυσαν καὶ παρεκόμιζον, οἱ δὲ πρεσβύτεροι συνηκολούθουν ἀνακαλούμενοι τὸν Αἰμίλιον εὐεργέτην καὶ σωτῆρα τῶν πατρίδων, οὐ γὰρ μόνον ἐν οἷσ ἐκράτησε καιροῖσ ἠπίωσ πᾶσι καὶ φιλανθρώπωσ ἀπηλλάγη χρησάμενοσ, ἀλλὰ καὶ παρὰ πάντα τὸν λοιπὸν βίον ἀεί τι πράττων ἀγαθὸν αὐτοῖσ καὶ κηδόμενοσ ὥσπερ οἰκείων καὶ συγγενῶν διετέλεσε. (Plutarch, Aemilius Paulus, chapter 39 4:2)
(플루타르코스, Aemilius Paulus, chapter 39 4:2)
- πρῶτοι δὲ καὶ ἀμίδασ ἐξεῦρον, ἃσ εἰσέφερον εἰσ τὰ συμπόσια, καταγελῶντεσ δὲ τῶν ἀποδημούντων ἐκ τῶν πατρίδων αὐτοὶ ἐσεμνύνοντο ἐπὶ τῷ γεγηρακέναι ἐπὶ ταῖσ τῶν ποταμῶν γεφύραισ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 17 3:2)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 17 3:2)
- οὐ Λικύμνιοι ταῦτ’ εἰσὶν οὐδ’ Ἀγάθωνεσ οἱ λέγοντεσ ὕβριν ἤ κύπριν μισθῷ ποθὲν ἢ μόχθον πατρίδων, ἀλλ’ ὁ δαιμόνιοσ ἑρμηνεῦσαι Πλάτων. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 26 2:4)
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 26 2:4)