Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

πατάσσω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: πατάσσω πατάξω ἐπάταξα πεπάταγμαι ἐπατάχθην

Structure: πατάσς (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. I knock, beat
  2. (with accusative) I strike
  3. I slaughter, kill
  4. I afflict

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πατάσσω πατάσσεις πατάσσει
Dual πατάσσετον πατάσσετον
Plural πατάσσομεν πατάσσετε πατάσσουσιν*
SubjunctiveSingular πατάσσω πατάσσῃς πατάσσῃ
Dual πατάσσητον πατάσσητον
Plural πατάσσωμεν πατάσσητε πατάσσωσιν*
OptativeSingular πατάσσοιμι πατάσσοις πατάσσοι
Dual πατάσσοιτον πατασσοίτην
Plural πατάσσοιμεν πατάσσοιτε πατάσσοιεν
ImperativeSingular πάτασσε πατασσέτω
Dual πατάσσετον πατασσέτων
Plural πατάσσετε πατασσόντων, πατασσέτωσαν
Infinitive πατάσσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
πατασσων πατασσοντος πατασσουσα πατασσουσης πατασσον πατασσοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πατάσσομαι πατάσσει, πατάσσῃ πατάσσεται
Dual πατάσσεσθον πατάσσεσθον
Plural πατασσόμεθα πατάσσεσθε πατάσσονται
SubjunctiveSingular πατάσσωμαι πατάσσῃ πατάσσηται
Dual πατάσσησθον πατάσσησθον
Plural πατασσώμεθα πατάσσησθε πατάσσωνται
OptativeSingular πατασσοίμην πατάσσοιο πατάσσοιτο
Dual πατάσσοισθον πατασσοίσθην
Plural πατασσοίμεθα πατάσσοισθε πατάσσοιντο
ImperativeSingular πατάσσου πατασσέσθω
Dual πατάσσεσθον πατασσέσθων
Plural πατάσσεσθε πατασσέσθων, πατασσέσθωσαν
Infinitive πατάσσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πατασσομενος πατασσομενου πατασσομενη πατασσομενης πατασσομενον πατασσομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πατάξω πατάξεις πατάξει
Dual πατάξετον πατάξετον
Plural πατάξομεν πατάξετε πατάξουσιν*
OptativeSingular πατάξοιμι πατάξοις πατάξοι
Dual πατάξοιτον παταξοίτην
Plural πατάξοιμεν πατάξοιτε πατάξοιεν
Infinitive πατάξειν
Participle MasculineFeminineNeuter
παταξων παταξοντος παταξουσα παταξουσης παταξον παταξοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πατάξομαι πατάξει, πατάξῃ πατάξεται
Dual πατάξεσθον πατάξεσθον
Plural παταξόμεθα πατάξεσθε πατάξονται
OptativeSingular παταξοίμην πατάξοιο πατάξοιτο
Dual πατάξοισθον παταξοίσθην
Plural παταξοίμεθα πατάξοισθε πατάξοιντο
Infinitive πατάξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
παταξομενος παταξομενου παταξομενη παταξομενης παταξομενον παταξομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παταχθήσομαι παταχθήσῃ παταχθήσεται
Dual παταχθήσεσθον παταχθήσεσθον
Plural παταχθησόμεθα παταχθήσεσθε παταχθήσονται
OptativeSingular παταχθησοίμην παταχθήσοιο παταχθήσοιτο
Dual παταχθήσοισθον παταχθησοίσθην
Plural παταχθησοίμεθα παταχθήσοισθε παταχθήσοιντο
Infinitive παταχθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
παταχθησομενος παταχθησομενου παταχθησομενη παταχθησομενης παταχθησομενον παταχθησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπάτασσον ἐπάτασσες ἐπάτασσεν*
Dual ἐπατάσσετον ἐπατασσέτην
Plural ἐπατάσσομεν ἐπατάσσετε ἐπάτασσον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπατασσόμην ἐπατάσσου ἐπατάσσετο
Dual ἐπατάσσεσθον ἐπατασσέσθην
Plural ἐπατασσόμεθα ἐπατάσσεσθε ἐπατάσσοντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπάταξα ἐπάταξας ἐπάταξεν*
Dual ἐπατάξατον ἐπαταξάτην
Plural ἐπατάξαμεν ἐπατάξατε ἐπάταξαν
SubjunctiveSingular πατάξω πατάξῃς πατάξῃ
Dual πατάξητον πατάξητον
Plural πατάξωμεν πατάξητε πατάξωσιν*
OptativeSingular πατάξαιμι πατάξαις πατάξαι
Dual πατάξαιτον παταξαίτην
Plural πατάξαιμεν πατάξαιτε πατάξαιεν
ImperativeSingular πάταξον παταξάτω
Dual πατάξατον παταξάτων
Plural πατάξατε παταξάντων
Infinitive πατάξαι
Participle MasculineFeminineNeuter
παταξᾱς παταξαντος παταξᾱσα παταξᾱσης παταξαν παταξαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπαταξάμην ἐπατάξω ἐπατάξατο
Dual ἐπατάξασθον ἐπαταξάσθην
Plural ἐπαταξάμεθα ἐπατάξασθε ἐπατάξαντο
SubjunctiveSingular πατάξωμαι πατάξῃ πατάξηται
Dual πατάξησθον πατάξησθον
Plural παταξώμεθα πατάξησθε πατάξωνται
OptativeSingular παταξαίμην πατάξαιο πατάξαιτο
Dual πατάξαισθον παταξαίσθην
Plural παταξαίμεθα πατάξαισθε πατάξαιντο
ImperativeSingular πάταξαι παταξάσθω
Dual πατάξασθον παταξάσθων
Plural πατάξασθε παταξάσθων
Infinitive πατάξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
παταξαμενος παταξαμενου παταξαμενη παταξαμενης παταξαμενον παταξαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπατάχθην ἐπατάχθης ἐπατάχθη
Dual ἐπατάχθητον ἐπαταχθήτην
Plural ἐπατάχθημεν ἐπατάχθητε ἐπατάχθησαν
SubjunctiveSingular πατάχθω πατάχθῃς πατάχθῃ
Dual πατάχθητον πατάχθητον
Plural πατάχθωμεν πατάχθητε πατάχθωσιν*
OptativeSingular παταχθείην παταχθείης παταχθείη
Dual παταχθείητον παταχθειήτην
Plural παταχθείημεν παταχθείητε παταχθείησαν
ImperativeSingular πατάχθητι παταχθήτω
Dual πατάχθητον παταχθήτων
Plural πατάχθητε παταχθέντων
Infinitive παταχθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
παταχθεις παταχθεντος παταχθεισα παταχθεισης παταχθεν παταχθεντος

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀκούσασ δὲ Ρουβὴν ἐξείλετο αὐτὸν ἐκ τῶν χειρῶν αὐτῶν καὶ εἶπεν. οὐ πατάξωμεν αὐτὸν εἰσ ψυχήν. (Septuagint, Liber Genesis 37:21)
  • Καὶ εἶπαν. δεῦτε καὶ λογισώμεθα ἐπὶ Ἱερεμίαν λογισμόν, ὅτι οὐκ ἀπολεῖται νόμοσ ἀπὸ ἱερέωσ καὶ βουλὴ ἀπὸ συνετοῦ καὶ λόγοσ ἀπὸ προφήτου. δεῦτε καὶ πατάξωμεν αὐτὸν ἐν γλώσσῃ καὶ ἀκουσόμεθα πάντασ τοὺσ λόγουσ αὐτοῦ. (Septuagint, Liber Ieremiae 18:18)

Synonyms

  1. I knock

  2. I strike

  3. I slaughter

  4. I afflict

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION