뜻

1. 소유물, 재산

1. that which is one's own, one's substance, property
2. (philosophy) Synonym of φύσις ‎(phúsis) stable being, immutable reality
3. name of a plaster
4. a fire-resisting substance
5. (in magic) a material thing by which a connection is established between the person to be acted upon and the supernatural agent

예문

• "ἦν γὰρ ἡ πᾶσα οὐσία τριάκοντά που ταλάντων ἀξία ἣν ὁ γέρων κατέλιπεν, οὐχ ὥσπερ ὁ παγγέλοιοσ Θεαγένησ ἔλεγε πεντακισχιλίων· (Lucian, De morte Peregrini, (no name) 9:28)

  (루키아노스, De morte Peregrini, (no name) 9:28)

• οὐσία γάρ μοι ἱκανὴ καταλειφθήσεται καὶ τούτων στερηθέντι. (Dionysius of Halicarnassus, De Isocrate, chapter 19 1:3)

  (디오니시오스, De Isocrate, chapter 19 1:3)

• οὗ δὲ ἕνεκα ἕκαστόν ἐστι καὶ γέγονε, καὶ ἡ οὐσία αὐτοῦ τυγχάνει αὕτη οὖσα. (Aristotle, Economics, Book 1 4:5)

  (아리스토텔레스, 경제학, Book 1 4:5)

• ταῦτα πάντα συντεθέντα οὐσία ναύτου ἀνδρὸσ ἦν. (Lucian, Dialogi meretricii, 3:3)

  (루키아노스, Dialogi meretricii, 3:3)

• "ἢ τὸ παράπαν οὐκ ἔστιν οὐσία ψυχῆσ ἀλλ’ αὐτὸ τὸ σῶμα κεκραμένον ἔσχηκε τὴν τοῦ φρονεῖν καὶ ζῆν δύναμιν; (Plutarch, Adversus Colotem, section 215)

  (플루타르코스, Adversus Colotem, section 215)

• ἐγὼ μὲν οὖν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, οὔτε οὐσίᾳ τῆσ πολιτείασ οὔτε γένει ἀπελαυνόμενοσ, ἀλλ’ ἀμφότερα τῶν ἀντιλεγόντων πρότεροσ ὢν ἡγοῦμαι ταύτην μόνην σωτηρίαν εἶναι τῇ πόλει, ἅπασιν Ἀθηναίοισ τῆσ πολιτείασ μετεῖναι· (Dionysius of Halicarnassus, chapter 33 1:3)

  (디오니시오스, chapter 33 1:3)

유사 형태

• οὐσίας (661)
• οὐσίαν (640)
• οὐσία (296)
• οὖσιν (283)
• οὖσι (266)
• οὐσίαι (73)
• οὐσίᾳ (71)
• οὐσιῶν (62)
• οὐσίαις (43)
• οὖσί (7)
• οὐσίην (4)
• οὐσίης (3)
• οὐσιῶδες (3)
• οὐσίδιον (2)
• οὐσίᾳ> (1)
• Οὐσιπέτας (1)
• ουσι (1)
• οὐσίαν‐‐καὶ (1)
• οὐσιώδης (1)
• οὐσίην‧ (1)
• Οὐσίπων (1)
• <οὐσίασ> (1)
• Οὐσιπέται (1)
• ουσί (1)
• ουσιαι (1)
• οὐσίῃ (1)
• Οὐσιπετῶν (1)
• Οὐσίπας (1)
• Οὖσις (1)

출처: Wiktionary 고전 그리스어 단어 목록