뜻

2. 비난하다, 나무라다, 흠을 잡다
3. ~와 비교하다, 관계되어 있다, ~에 속하다

1. to throw a reproach upon, cast in, teeth, object or impute, impute
2. to reproach, upbraid
3. did'st reproach, with

예문

• βάλλων λίθον ἐπὶ πετεινὰ ἀποσοβεῖ αὐτά, καὶ ὁ ὀνειδίζων φίλον διαλύσει φιλίαν. (Septuagint, Liber Sirach 22:18)

  (70인역 성경, Liber Sirach 22:18)

• μαχόμενοσ καὶ ὀνειδίζων ἐξαποστελεῖ αὐτούσ. οὐ σὺ ἦσθα ὁ μελετῶν τῷ πνεύματι τῷ σκληρῷ ἀνελεῖν αὐτοὺσ πνεύματι θυμοῦ̣ (Septuagint, Liber Isaiae 27:8)

  (70인역 성경, 이사야서 27:8)

• καὶ ὃ μάλιστα ἠνίασέ με, ὅτι καὶ ὀνειδίζων ἐμοὶ τὴν συμφοράν, Οὐδὲ ὁ πατήρ, φησίν, ὁ Ποσειδῶν ἰάσεταί σε. (Lucian, Dialogi Marini, cyclops and poseidwn, chapter 4 1:2)

  (루키아노스, Dialogi Marini, cyclops and poseidwn, chapter 4 1:2)

• οὐδ’ ὁτιοῦν, ἀλλὰ περιῄεισ κατασκευάζων λογοποιούσ, καὶ παρ’ αὑτῷ γράφων ἐπιστολήν, καὶ καταισχύνων τὴν τῆσ πόλεωσ δόξαν, ἐκ τῶν δακτύλων ἀναψάμενοσ περιεπορεύετο, τρυφῶν ἐν τοῖσ τῆσ πόλεωσ κακοῖσ, καὶ ἐπὶ φορείου κατακομιζόμενοσ τὴν εἰσ Πειραιᾶ ὁδόν, καὶ τὰσ τῶν πενήτων ἀπορίασ ὀνειδίζων. (Dinarchus, Speeches, 41:8)

  (디나르코스, 연설, 41:8)

• τούτου δὲ πολιτικώτερον, μὴ μόνον ἐμφανῶσ μηδὲ δημοσίᾳ ὀνειδίζων ἄνευ δηγμοῦ σφόδρα κολούοντοσ καὶ ταπεινοῦντοσ, ἀλλὰ μᾶλλον ἰδίᾳ τοῖσ εὖ πεφυκόσι πρὸσ πολιτείαν ὑποτιθέμενοσ καὶ συνεισηγούμενοσ εὐμενῶσ λόγουσ τε χρηστοὺσ; (Plutarch, An seni respublica gerenda sit, chapter, section 231)

  (플루타르코스, An seni respublica gerenda sit, chapter, section 231)

유사 형태

• ὀνειδίζειν (49)
• ὀνειδίζων (39)
• ὀνειδισμὸν (37)
• ὀνειδίζει (15)
• ὀνειδίζεις (15)
• ὀνειδισμοῦ (15)
• ὀνειδίσαι (14)
• ὀνειδισμόν (11)
• ὀνειδίσας (7)
• ὀνειδιεῖ (6)
• ὀνειδισμὸς (6)
• ὀνειδισμοὺς (6)
• ὀνειδίζουσι (5)
• ὀνειδίζοντα (4)
• ὀνειδίζω (4)
• ὀνειδίζεται (4)
• ὀνειδίσῃ (4)
• ὀνειδισμοῖς (3)
• ὀνειδίζετε (3)
• ὀνείδιζε (3)
• ὀνειδίσαντα (3)
• ὀνειδίζωσιν (3)
• ὀνείδισας (2)
• ὀνειδισμοὶ (2)
• ὀνειδισμῷ (2)
• ὀνειδίσωσιν (2)
• ὀνειδίσαιμι (2)
• ὀνειδίσειεν (2)
• ὀνειδιῶν (2)
• ὀνειδίζουσί (2)
• ὀνείδισμα (2)
• ὀνειδίζοι (2)
• ὀνειδιεῖν (2)
• ὀνειδισμῶν (2)
• ὀνειδιῶ (2)
• ὀνειδίζομεν (2)
• ὀνειδίζῃ (2)
• ὀνειδίζεσθε (1)
• ὀνειδιστέον (1)
• ὀνειδίζοις (1)
• ὀνειδιεῖσθε (1)
• ὀνειδίσασαν (1)
• ὀνείδισον (1)
• ὀνειδίξοι (1)
• ὀνειδίσωσί (1)
• ὀνειδίζοντά (1)
• ὀνειδίσειε (1)
• ὀνειδιστὰς (1)
• ὀνειδίσασα (1)
• ὀνειδισμοί (1)
• ὀνειδίζουσα (1)
• ὀνειδίσω (1)
• ὀνειδῖσαι (1)
• ὀνειδίσει (1)
• ὀνειδισθεὶς (1)
• ὀνείδιζ (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.