Ancient Greek-English Dictionary Language

ὀνειδίζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ὀνειδίζω

Structure: ὀνειδίζ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: in pass. sense

Sense

  1. to throw a reproach upon, cast in, teeth, object or impute, impute
  2. to reproach, upbraid
  3. did'st reproach, with

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὀνειδίζω ὀνειδίζεις ὀνειδίζει
Dual ὀνειδίζετον ὀνειδίζετον
Plural ὀνειδίζομεν ὀνειδίζετε ὀνειδίζουσιν*
SubjunctiveSingular ὀνειδίζω ὀνειδίζῃς ὀνειδίζῃ
Dual ὀνειδίζητον ὀνειδίζητον
Plural ὀνειδίζωμεν ὀνειδίζητε ὀνειδίζωσιν*
OptativeSingular ὀνειδίζοιμι ὀνειδίζοις ὀνειδίζοι
Dual ὀνειδίζοιτον ὀνειδιζοίτην
Plural ὀνειδίζοιμεν ὀνειδίζοιτε ὀνειδίζοιεν
ImperativeSingular ὀνείδιζε ὀνειδιζέτω
Dual ὀνειδίζετον ὀνειδιζέτων
Plural ὀνειδίζετε ὀνειδιζόντων, ὀνειδιζέτωσαν
Infinitive ὀνειδίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὀνειδιζων ὀνειδιζοντος ὀνειδιζουσα ὀνειδιζουσης ὀνειδιζον ὀνειδιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὀνειδίζομαι ὀνειδίζει, ὀνειδίζῃ ὀνειδίζεται
Dual ὀνειδίζεσθον ὀνειδίζεσθον
Plural ὀνειδιζόμεθα ὀνειδίζεσθε ὀνειδίζονται
SubjunctiveSingular ὀνειδίζωμαι ὀνειδίζῃ ὀνειδίζηται
Dual ὀνειδίζησθον ὀνειδίζησθον
Plural ὀνειδιζώμεθα ὀνειδίζησθε ὀνειδίζωνται
OptativeSingular ὀνειδιζοίμην ὀνειδίζοιο ὀνειδίζοιτο
Dual ὀνειδίζοισθον ὀνειδιζοίσθην
Plural ὀνειδιζοίμεθα ὀνειδίζοισθε ὀνειδίζοιντο
ImperativeSingular ὀνειδίζου ὀνειδιζέσθω
Dual ὀνειδίζεσθον ὀνειδιζέσθων
Plural ὀνειδίζεσθε ὀνειδιζέσθων, ὀνειδιζέσθωσαν
Infinitive ὀνειδίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὀνειδιζομενος ὀνειδιζομενου ὀνειδιζομενη ὀνειδιζομενης ὀνειδιζομενον ὀνειδιζομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὅτι ὁ ζῆλοσ τοῦ οἴκου σου κατέφαγέ με, καὶ οἱ ὀνειδισμοὶ τῶν ὀνειδιζόντων σε ἐπέπεσον ἐπ̓ ἐμέ. (Septuagint, Liber Psalmorum 68:10)
  • οὐ μὴν ἐκεῖνόσ γε παντελῶσ κατεπροίξατο, πάντων δ’ αὐτὸν ὀνειδιζόντων καὶ λακτιστὴν ἀποκαλούντων ἀπήγξατο. (Plutarch, De liberis educandis, section 14 9:2)
  • παρακαλούντων δή με ἁπάντων, ἰδίᾳ προσιόντων μοι, ἐπὶ τιμωρίαν τρέπεσθαι ὧν ἐπάθομεν ὑπ’ αὐτοῦ, καὶ ὀνειδιζόντων μοι ἀνανδρότατον ἀνθρώπων εἶναι, εἰ οὕτωσ οἰκείωσ ἔχων τὰ πρὸσ τούτουσ μὴ λήψομαι δίκην ὑπὲρ ἀδελφῆσ καὶ κηδεστοῦ καὶ ἀδελφιδῶν καὶ γυναικὸσ ἐμαυτοῦ, μηδὲ τὴν περιφανῶσ εἰσ τοὺσ θεοὺσ ἀσεβοῦσαν καὶ εἰσ τὴν πόλιν ὑβρίζουσαν καὶ τῶν νόμων καταφρονοῦσαν τῶν ὑμετέρων εἰσαγαγὼν εἰσ ὑμᾶσ καὶ ἐξελέγξασ τῷ λόγῳ ὡσ ἀδικεῖ, κυρίουσ καταστήσω ὅ τι ἂν βούλησθε χρῆσθαι αὐτῇ, ὥσπερ καὶ Στέφανοσ οὑτοσὶ ἐμὲ ἀφῃρεῖτο τοὺσ οἰκείουσ παρὰ τοὺσ νόμουσ καὶ τὰ ψηφίσματα τὰ ὑμέτερα, οὕτω καὶ ἐγὼ τοῦτον ἥκω ἐπιδείξων εἰσ ὑμᾶσ ξένῃ μὲν γυναικὶ συνοικοῦντα παρὰ τὸν νόμον, ἀλλοτρίουσ δὲ παῖδασ εἰσαγαγόντα εἴσ τε τοὺσ φράτερασ καὶ εἰσ τοὺσ δημότασ, ἐγγυῶντα δὲ τὰσ τῶν ἑταιρῶν θυγατέρασ ὡσ αὑτοῦ οὔσασ, ἠσεβηκότα δ’ εἰσ τοὺσ θεούσ, ἄκυρον δὲ ποιοῦντα τὸν δῆμον τῶν αὑτοῦ, ἄν τινα βούληται πολίτην ποιήσασθαι· (Demosthenes, Speeches 51-61, 16:1)
  • ὀνειδιζόντων γὰρ αὐτῷ διὰ τὴν πενίαν ὡσ ἀνωφελοῦσ τῆσ φιλοσοφίασ οὔσησ, κατανοήσαντά φασιν αὐτὸν ἐλαιῶν φορὰν ἐσομένην ἐκ τῆσ ἀστρολογίασ, ἔτι χειμῶνοσ ὄντοσ εὐπορήσαντα χρημάτων ὀλίγων ἀρραβῶνασ διαδοῦναι τῶν ἐλαιουργίων τῶν τ’ ἐν Μιλήτῳ καὶ Χίῳ πάντων, ὀλίγου μισθωσάμενον ἅτ’ οὐθενὸσ ἐπιβάλλοντοσ· (Aristotle, Politics, Book 1 155:3)
  • βουλόμενοσ διαπράξασθαι πλὴν τοῦτο, φιλοσοφίασ τὰ μέγιστα καρποῖτ’ ἂν ὀνείδη ‐ εἰ γὰρ ἢ χρήματα βουλόμενοσ παρά του λαβεῖν ἢ ἀρχὴν ἄρξαι ἤ τινα ἄλλην δύναμιν ἐθέλοι ποιεῖν οἱᾶ́περ οἱ ἐρασταὶ πρὸσ τὰ παιδικά, ἱκετείασ τε καὶ ἀντιβολήσεισ ἐν ταῖσ δεήσεσιν ποιούμενοι, καὶ ὁρ́κουσ ὀμνύντεσ, καὶ κοιμήσεισ ἐπὶ θύραισ, καὶ ἐθέλοντεσ δουλείασ δουλεύειν οἱάσ οὐδ’ ἂν δοῦλοσ οὐδείσ, ἐμποδίζοιτο ἂν μὴ πράττειν οὕτω τὴν πρᾶξιν καὶ ὑπὸ φίλων καὶ ὑπὸ ἐχθρῶν, τῶν μὲν ὀνειδιζόντων κολακείασ καὶ ἀνελευθερίασ, τῶν δὲ νουθετούντων καὶ αἰσχυνομένων ὑπὲρ αὐτῶν ‐ τῷ δ’ ἐρῶντι πάντα ταῦτα ποιοῦντι χάρισ ἔπεστι, καὶ δέδοται ὑπὸ τοῦ νόμου ἄνευ ὀνείδουσ πράττειν, ὡσ πάγκαλόν τι πρᾶγμα διαπραττομένου· (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 101:1)

Synonyms

  1. to throw a reproach upon

  2. to reproach

  3. did'st reproach

Related

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION