Ancient Greek-English Dictionary Language

ὀνειδίζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ὀνειδίζω

Structure: ὀνειδίζ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: in pass. sense

Sense

  1. to throw a reproach upon, cast in, teeth, object or impute, impute
  2. to reproach, upbraid
  3. did'st reproach, with

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὀνειδίζω ὀνειδίζεις ὀνειδίζει
Dual ὀνειδίζετον ὀνειδίζετον
Plural ὀνειδίζομεν ὀνειδίζετε ὀνειδίζουσιν*
SubjunctiveSingular ὀνειδίζω ὀνειδίζῃς ὀνειδίζῃ
Dual ὀνειδίζητον ὀνειδίζητον
Plural ὀνειδίζωμεν ὀνειδίζητε ὀνειδίζωσιν*
OptativeSingular ὀνειδίζοιμι ὀνειδίζοις ὀνειδίζοι
Dual ὀνειδίζοιτον ὀνειδιζοίτην
Plural ὀνειδίζοιμεν ὀνειδίζοιτε ὀνειδίζοιεν
ImperativeSingular ὀνείδιζε ὀνειδιζέτω
Dual ὀνειδίζετον ὀνειδιζέτων
Plural ὀνειδίζετε ὀνειδιζόντων, ὀνειδιζέτωσαν
Infinitive ὀνειδίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὀνειδιζων ὀνειδιζοντος ὀνειδιζουσα ὀνειδιζουσης ὀνειδιζον ὀνειδιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὀνειδίζομαι ὀνειδίζει, ὀνειδίζῃ ὀνειδίζεται
Dual ὀνειδίζεσθον ὀνειδίζεσθον
Plural ὀνειδιζόμεθα ὀνειδίζεσθε ὀνειδίζονται
SubjunctiveSingular ὀνειδίζωμαι ὀνειδίζῃ ὀνειδίζηται
Dual ὀνειδίζησθον ὀνειδίζησθον
Plural ὀνειδιζώμεθα ὀνειδίζησθε ὀνειδίζωνται
OptativeSingular ὀνειδιζοίμην ὀνειδίζοιο ὀνειδίζοιτο
Dual ὀνειδίζοισθον ὀνειδιζοίσθην
Plural ὀνειδιζοίμεθα ὀνειδίζοισθε ὀνειδίζοιντο
ImperativeSingular ὀνειδίζου ὀνειδιζέσθω
Dual ὀνειδίζεσθον ὀνειδιζέσθων
Plural ὀνειδίζεσθε ὀνειδιζέσθων, ὀνειδιζέσθωσαν
Infinitive ὀνειδίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὀνειδιζομενος ὀνειδιζομενου ὀνειδιζομενη ὀνειδιζομενης ὀνειδιζομενον ὀνειδιζομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • εἴ πωσ εἰσακούσεται Κύριοσ ὁ Θεόσ σου πάντασ τοὺσ λόγουσ Ραψάκου, ὃν ἀπέστειλεν αὐτὸν βασιλεὺσ Ἀσσυρίων ὁ κύριοσ αὐτοῦ ὀνειδίζειν Θεὸν ζῶντα καὶ βασφημεῖν ἐν λόγοισ, οἷσ ἤκουσε Κύριοσ ὁ Θεόσ σου, καὶ λήψῃ προσευχὴν περὶ τοῦ λείμματοσ τοῦ εὑρισκομένου. (Septuagint, Liber II Regum 19:4)
  • κλῖνον, Κύριε, τὸ οὖσ σου καὶ ἄκουσον. ἄνοιξον, Κύριε, τοὺσ ὀφθαλμούσ σου καὶ ἰδὲ καὶ ἄκουσον τοὺσ λόγουσ Σενναχηρίμ, οὓσ ἀπέστειλεν ὀνειδίζειν Θεὸν ζῶντα. (Septuagint, Liber II Regum 19:16)
  • καὶ βιβλίον ἔγραψεν ὀνειδίζειν τὸν Κύριον Θεὸν Ἰσραὴλ καὶ εἶπε περὶ αὐτοῦ λέγων. ὡσ οἱ θεοὶ τῶν ἐθνῶν τῆσ γῆσ οὐκ ἐξείλαντο λαοὺσ αὐτῶν ἐκ χειροσ μου, οὕτωσ οὐ μὴ ἐξέληται ὁ Θεὸσ Ἐζεκίου λαὸν αὐτοῦ ἐκ χειρόσ μου, (Septuagint, Liber II Paralipomenon 32:17)
  • καὶ προστετάχαμεν ἑκάστῳ πάντασ εἰσ τὰ ἴδια ἐπιστρέφειν, ἐν παντὶ τόπῳ μηθενὸσ αὐτοὺσ τὸ σύνολον καταβλάπτοντοσ, μήτε ὀνειδίζειν περὶ τῶν γεγενημένων παρὰ λόγον. (Septuagint, Liber Maccabees III 7:8)
  • εἰσακούσαι Κύριοσ ὁ Θεόσ σου τοὺσ λόγουσ Ραψάκου, οὓσ ἀπέστειλε βασιλεὺσ Ἀσσυρίων ὀνειδίζειν Θεὸν ζῶντα καὶ ὀνειδίζειν λόγουσ, οὓσ ἤκουσε Κύριοσ ὁ Θεόσ σου. καὶ δεηθήσῃ πρὸσ Κύριον τὸν Θεόν σου περὶ τῶν καταλελειμμένων τούτων. (Septuagint, Liber Isaiae 37:4)

Synonyms

  1. to throw a reproach upon

  2. to reproach

  3. did'st reproach

Related

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION