Sense

1. to suppose
2. to look for a contingency; to hope, fear, expect
3. when the event rests with oneself, to purpose or will
4. to express full persuasion, either modestly or ironically
5. of an opinion or judgment, to deem, conceive, imagine

Examples

• ὁ γὰρ δυσάγωγοσ καὶ δυσπειθὴσ ἐγώ, ὁ καταισχύνων τὸν πατέρα καὶ ἀνάξια πράττων τοῦ γένουσ, τότε μὲν αὐτῷ τὰ πολλὰ ἐκεῖνα βοῶντι καὶ διατεινομένῳ ὀλίγα χρῆναι ἀντιλέγειν ᾠόμην. (Lucian, Abdicatus, (no name) 3:3)
• ἐγὼ μὲν οὐδ’ εἰ μὴ φύσει παῖσ ἦν, θέμενοσ δὲ ἀποκηρύττειν ἤθελεσ, ἐξεῖναι ἄν σοι ᾠόμην· (Lucian, Abdicatus, (no name) 12:1)
• οὐ δὴ δεῖν ᾠόμην Ἰσοκράτουσ ἐν ἅπασι πάντων τούτων ὑπερέχοντοσ λόγον τινὰ ποιεῖσθαι περὶ ἐκείνων οὐδέ γε περὶ τῶν συμβιωσάντων Ἰσοκράτει καὶ τὸν χαρακτῆρα τῆσ ἑρμηνείασ ἐκείνου ἐκμιμησαμένων οὐθενόσ, Θεοδέκτου λέγω καὶ Θεοπόμπου καὶ Ναυκράτουσ Ἐφόρου τε καὶ Φιλίσκου καὶ Κηφισοδώρου καὶ ἄλλων συχνῶν. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 194)
• τάδε γὰρ εἰπεῖν τὴν πανοῦργον κατὰ τὸ φανερὸν ὧδ’ ἀναιδῶσ οὐκ ἂν ᾠόμην ἐν ἡμῖν οὐδὲ τολμῆσαί ποτ’ ἄν. (Aristophanes, Thesmophoriazusae, Lyric-Scene, antistrophe 12)
• ἐπιβλέψασα γὰρ ἐκεῖσε πρὸσ γυναῖκασ ᾠόμην λέγειν. (Aristophanes, Ecclesiazusae, Prologue 4:46)

Similar forms

• οἰόμενος (242)
• οἰόμαι (237)
• οἰόμενοι (174)
• οἰόμεθα (132)
• οἰομένων (56)
• οἰομένους (52)
• οἰόμενον (31)
• ὀί̈ομαι (20)
• οἰομένου (16)
• οἰόμαί (15)
• οἰομένῳ (15)
• οἰομένοις (15)
• ὀίομαι (13)
• οἰομένη (11)
• οἰόμεθ (7)
• οἰόμενοί (6)
• οἰόμενός (5)
• οἰόμεθά (5)
• οἰομένας (3)
• οἰόμεναι (3)
• οἰομένην (3)
• ὀϊόμενος (2)
• ὀϊόμεθ (2)
• ὀιομένη (2)
• ὀϊόμενον (2)
• οἰόμ (1)
• ὀιομένοις (1)
• οἰομένῃ (1)
• ὀιόμενόν (1)
• οἰόμεσθα (1)
• ὀϊομένῳ (1)
• οἰομένα (1)
• ὀϊόμενός (1)
• οἰόμαὶ (1)
• οἰομένω (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary