Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

οἰκέω?

ε-contract Verb; Transliteration: oikeō

Principal Part: οἰκέω οἰκήσω ᾤκησα ᾤκηκα ᾤκημαι ᾠκήθην

Structure: οἰκέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: οἶκος

Sense

  1. (transitive), I inhabit
  2. I colonize, settle in
  3. I manage, direct, govern

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular οἴκω οἴκεις οἴκει
Dual οἴκειτον οἴκειτον
Plural οἴκουμεν οἴκειτε οἴκουσι(ν)
SubjunctiveSingular οἴκω οἴκῃς οἴκῃ
Dual οἴκητον οἴκητον
Plural οἴκωμεν οἴκητε οἴκωσι(ν)
OptativeSingular οἴκοιμι οἴκοις οἴκοι
Dual οἴκοιτον οἰκοίτην
Plural οἴκοιμεν οἴκοιτε οἴκοιεν
ImperativeSingular οἶκει οἰκεῖτω
Dual οἴκειτον οἰκεῖτων
Plural οἴκειτε οἰκοῦντων, οἰκεῖτωσαν
Infinitive οἴκειν
Participle MasculineFeminineNeuter
οἰκων οἰκουντος οἰκουσα οἰκουσης οἰκουν οἰκουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular οἴκουμαι οἴκει, οἴκῃ οἴκειται
Dual οἴκεισθον οἴκεισθον
Plural οἰκοῦμεθα οἴκεισθε οἴκουνται
SubjunctiveSingular οἴκωμαι οἴκῃ οἴκηται
Dual οἴκησθον οἴκησθον
Plural οἰκώμεθα οἴκησθε οἴκωνται
OptativeSingular οἰκοίμην οἴκοιο οἴκοιτο
Dual οἴκοισθον οἰκοίσθην
Plural οἰκοίμεθα οἴκοισθε οἴκοιντο
ImperativeSingular οἴκου οἰκεῖσθω
Dual οἴκεισθον οἰκεῖσθων
Plural οἴκεισθε οἰκεῖσθων, οἰκεῖσθωσαν
Infinitive οἴκεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
οἰκουμενος οἰκουμενου οἰκουμενη οἰκουμενης οἰκουμενον οἰκουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular οἰκήσω οἰκήσεις οἰκήσει
Dual οἰκήσετον οἰκήσετον
Plural οἰκήσομεν οἰκήσετε οἰκήσουσι(ν)
OptativeSingular οἰκήσοιμι οἰκήσοις οἰκήσοι
Dual οἰκήσοιτον οἰκησοίτην
Plural οἰκήσοιμεν οἰκήσοιτε οἰκήσοιεν
Infinitive οἰκήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
οἰκησων οἰκησοντος οἰκησουσα οἰκησουσης οἰκησον οἰκησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular οἰκήσομαι οἰκήσει, οἰκήσῃ οἰκήσεται
Dual οἰκήσεσθον οἰκήσεσθον
Plural οἰκησόμεθα οἰκήσεσθε οἰκήσονται
OptativeSingular οἰκησοίμην οἰκήσοιο οἰκήσοιτο
Dual οἰκήσοισθον οἰκησοίσθην
Plural οἰκησοίμεθα οἰκήσοισθε οἰκήσοιντο
Infinitive οἰκήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
οἰκησομενος οἰκησομενου οἰκησομενη οἰκησομενης οἰκησομενον οἰκησομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular οἰκηθήσομαι οἰκηθήσῃ οἰκηθήσεται
Dual οἰκηθήσεσθον οἰκηθήσεσθον
Plural οἰκηθησόμεθα οἰκηθήσεσθε οἰκηθήσονται
OptativeSingular οἰκηθησοίμην οἰκηθήσοιο οἰκηθήσοιτο
Dual οἰκηθήσοισθον οἰκηθησοίσθην
Plural οἰκηθησοίμεθα οἰκηθήσοισθε οἰκηθήσοιντο
Infinitive οἰκηθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
οἰκηθησομενος οἰκηθησομενου οἰκηθησομενη οἰκηθησομενης οἰκηθησομενον οἰκηθησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ᾤκουν ᾤκεις ᾤκει(ν)
Dual ᾠκεῖτον ᾠκείτην
Plural ᾠκοῦμεν ᾠκεῖτε ᾤκουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ᾠκούμην ᾤκου ᾠκεῖτο
Dual ᾠκεῖσθον ᾠκείσθην
Plural ᾠκούμεθα ᾠκεῖσθε ᾠκοῦντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ᾤκησα ᾤκησας ᾤκησε(ν)
Dual ᾠκήσατον ᾠκησάτην
Plural ᾠκήσαμεν ᾠκήσατε ᾤκησαν
SubjunctiveSingular οἰκήσω οἰκήσῃς οἰκήσῃ
Dual οἰκήσητον οἰκήσητον
Plural οἰκήσωμεν οἰκήσητε οἰκήσωσι(ν)
OptativeSingular οἰκήσαιμι οἰκήσαις οἰκήσαι
Dual οἰκήσαιτον οἰκησαίτην
Plural οἰκήσαιμεν οἰκήσαιτε οἰκήσαιεν
ImperativeSingular οἴκησον οἰκησάτω
Dual οἰκήσατον οἰκησάτων
Plural οἰκήσατε οἰκησάντων
Infinitive οἰκήσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
οἰκησας οἰκησαντος οἰκησασα οἰκησασης οἰκησαν οἰκησαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ᾠκησάμην ᾠκήσω ᾠκήσατο
Dual ᾠκήσασθον ᾠκησάσθην
Plural ᾠκησάμεθα ᾠκήσασθε ᾠκήσαντο
SubjunctiveSingular οἰκήσωμαι οἰκήσῃ οἰκήσηται
Dual οἰκήσησθον οἰκήσησθον
Plural οἰκησώμεθα οἰκήσησθε οἰκήσωνται
OptativeSingular οἰκησαίμην οἰκήσαιο οἰκήσαιτο
Dual οἰκήσαισθον οἰκησαίσθην
Plural οἰκησαίμεθα οἰκήσαισθε οἰκήσαιντο
ImperativeSingular οἴκησαι οἰκησάσθω
Dual οἰκήσασθον οἰκησάσθων
Plural οἰκήσασθε οἰκησάσθων
Infinitive οἰκήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
οἰκησαμενος οἰκησαμενου οἰκησαμενη οἰκησαμενης οἰκησαμενον οἰκησαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ᾠκήθην ᾤκηθης ᾤκηθη
Dual ᾤκηθητον ᾠκῆθητην
Plural ᾤκηθημεν ᾤκηθητε ᾤκηθησαν
SubjunctiveSingular οἰκήθω οἰκήθῃς οἰκήθῃ
Dual οἰκήθητον οἰκήθητον
Plural οἰκήθωμεν οἰκήθητε οἰκήθωσι(ν)
OptativeSingular οἰκηθείην οἰκηθείης οἰκηθείη
Dual οἰκηθείητον οἰκηθειήτην
Plural οἰκηθείημεν οἰκηθείητε οἰκηθείησαν
ImperativeSingular οἰκήθητι οἰκηθήτω
Dual οἰκήθητον οἰκηθήτων
Plural οἰκήθητε οἰκηθέντων
Infinitive οἰκηθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
οἰκηθεις οἰκηθεντος οἰκηθεισα οἰκηθεισης οἰκηθεν οἰκηθεντος

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ᾤκηκα ᾤκηκας ᾤκηκε(ν)
Dual ᾠκήκατον ᾠκήκατον
Plural ᾠκήκαμεν ᾠκήκατε ᾠκήκασι(ν)
SubjunctiveSingular ᾠκήκω ᾠκήκῃς ᾠκήκῃ
Dual ᾠκήκητον ᾠκήκητον
Plural ᾠκήκωμεν ᾠκήκητε ᾠκήκωσι(ν)
OptativeSingular ᾠκήκοιμι ᾠκήκοις ᾠκήκοι
Dual ᾠκήκοιτον ᾠκηκοίτην
Plural ᾠκήκοιμεν ᾠκήκοιτε ᾠκήκοιεν
ImperativeSingular ᾤκηκε ᾠκηκέτω
Dual ᾠκήκετον ᾠκηκέτων
Plural ᾠκήκετε ᾠκηκόντων
Infinitive ᾠκηκέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ᾠκηκως ᾠκηκοντος ᾠκηκυια ᾠκηκυιας ᾠκηκον ᾠκηκοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ᾤκημαι ᾤκησαι ᾤκηται
Dual ᾤκησθον ᾤκησθον
Plural ᾠκήμεθα ᾤκησθε ᾤκηνται
ImperativeSingular ᾤκησο ᾠκήσθω
Dual ᾤκησθον ᾠκήσθων
Plural ᾤκησθε ᾠκήσθων
Infinitive ᾤκησθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ᾠκημενος ᾠκημενου ᾠκημενη ᾠκημενης ᾠκημενον ᾠκημενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ ὤφθησαν ἀφέσεις θαλάσσης, καὶ ἀπεκαλύφθη θεμέλια τῆς οἰκουμένης ἐν τῇ ἐπιτιμήσει Κυρίου, ἀπὸ πνοῆς πνεύματος θυμοῦ αὐτοῦ. (Septuagint, Liber II Samuelis 22:16)
  • τάδε λέγει ὁ βασιλεὺς Περσῶν Κῦρος. ἐμὲ ἀνέδειξε βασιλέα τῆς οἰκουμένης ὁ Κύριος τοῦ Ἰσραήλ, Κύριος ὁ Ὕψιστος. (Septuagint, Liber Esdrae I 2:3)
  • β πολλῶν ἐπάρξας ἐθνῶν καὶ πάσης ἐπικρατήσας οἰκουμένης, ἐβουλήθην μὴ τῷ θράσει τῆς ἐξουσίας ἐπαιρόμενος, ἐπιεικέστερον δὲ καὶ μετὰ ἠπιότητος ἀεὶ διεξάγων, τοὺς τῶν ὑποτεταγμένων ἀκυμάντους διαπαντὸς καταστῆσαι βίους, τήν τε βασιλείαν ἥμερον καὶ πορευτὴν μέχρι περάτων παρεξόμενος ἀνανεώσασθαί τε τὴν ποθουμένην τοῖς πᾶσιν ἀνθρώποις εἰρήνην. ῟ (Septuagint, Liber Esther 3:15)
  • καὶ ὤφθησαν αἱ πηγαὶ τῶν ὑδάτων, καὶ ἀνεκαλύφθη τὰ θεμέλια τῆς οἰκουμένης ἀπὸ ἐπιτιμήσεώς σου, Κύριε, ἀπὸ ἐμπνεύσεως πνεύματος ὀργῆς σου. (Septuagint, Liber Psalmorum 17:16)
  • εἰς πᾶσαν τὴν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτῶν καὶ εἰς τὰ πέρατα τῆς οἰκουμένης τὰ ῥήματα αὐτῶν. (Septuagint, Liber Psalmorum 18:5)

Synonyms

  2. I colonize

  3. I manage

Related

명사

형용사

동사

부사

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION