Ancient Greek-English Dictionary Language

προεποικέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: προεποικέω προεποικήσω

Structure: προ (Prefix) + ἐπ (Prefix) + οἰκέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to colonise before

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προεποίκω προεποίκεις προεποίκει
Dual προεποίκειτον προεποίκειτον
Plural προεποίκουμεν προεποίκειτε προεποίκουσιν*
SubjunctiveSingular προεποίκω προεποίκῃς προεποίκῃ
Dual προεποίκητον προεποίκητον
Plural προεποίκωμεν προεποίκητε προεποίκωσιν*
OptativeSingular προεποίκοιμι προεποίκοις προεποίκοι
Dual προεποίκοιτον προεποικοίτην
Plural προεποίκοιμεν προεποίκοιτε προεποίκοιεν
ImperativeSingular προεποῖκει προεποικεῖτω
Dual προεποίκειτον προεποικεῖτων
Plural προεποίκειτε προεποικοῦντων, προεποικεῖτωσαν
Infinitive προεποίκειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προεποικων προεποικουντος προεποικουσα προεποικουσης προεποικουν προεποικουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προεποίκουμαι προεποίκει, προεποίκῃ προεποίκειται
Dual προεποίκεισθον προεποίκεισθον
Plural προεποικοῦμεθα προεποίκεισθε προεποίκουνται
SubjunctiveSingular προεποίκωμαι προεποίκῃ προεποίκηται
Dual προεποίκησθον προεποίκησθον
Plural προεποικώμεθα προεποίκησθε προεποίκωνται
OptativeSingular προεποικοίμην προεποίκοιο προεποίκοιτο
Dual προεποίκοισθον προεποικοίσθην
Plural προεποικοίμεθα προεποίκοισθε προεποίκοιντο
ImperativeSingular προεποίκου προεποικεῖσθω
Dual προεποίκεισθον προεποικεῖσθων
Plural προεποίκεισθε προεποικεῖσθων, προεποικεῖσθωσαν
Infinitive προεποίκεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προεποικουμενος προεποικουμενου προεποικουμενη προεποικουμενης προεποικουμενον προεποικουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προεποικήσω προεποικήσεις προεποικήσει
Dual προεποικήσετον προεποικήσετον
Plural προεποικήσομεν προεποικήσετε προεποικήσουσιν*
OptativeSingular προεποικήσοιμι προεποικήσοις προεποικήσοι
Dual προεποικήσοιτον προεποικησοίτην
Plural προεποικήσοιμεν προεποικήσοιτε προεποικήσοιεν
Infinitive προεποικήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προεποικησων προεποικησοντος προεποικησουσα προεποικησουσης προεποικησον προεποικησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προεποικήσομαι προεποικήσει, προεποικήσῃ προεποικήσεται
Dual προεποικήσεσθον προεποικήσεσθον
Plural προεποικησόμεθα προεποικήσεσθε προεποικήσονται
OptativeSingular προεποικησοίμην προεποικήσοιο προεποικήσοιτο
Dual προεποικήσοισθον προεποικησοίσθην
Plural προεποικησοίμεθα προεποικήσοισθε προεποικήσοιντο
Infinitive προεποικήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προεποικησομενος προεποικησομενου προεποικησομενη προεποικησομενης προεποικησομενον προεποικησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to colonise before

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION