Hellas Alive Dictionary - κατοικεω

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

κατοικέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κατοικέω κατοικήσω κατῴκησα κατῴκηκα κατῴκημαι κατῳκήθην

Structure: κατ (Prefix) + οἰκέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

to dwell in, to settle in, to colonise
(absolute) to settle, dwell

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	κατοίκω	κατοίκεις	κατοίκει
	Dual		κατοίκειτον	κατοίκειτον
	Plural	κατοίκουμεν	κατοίκειτε	κατοίκουσιν*
Subjunctive	Singular	κατοίκω	κατοίκῃς	κατοίκῃ
	Dual		κατοίκητον	κατοίκητον
	Plural	κατοίκωμεν	κατοίκητε	κατοίκωσιν*
Optative	Singular	κατοίκοιμι	κατοίκοις	κατοίκοι
	Dual		κατοίκοιτον	κατοικοίτην
	Plural	κατοίκοιμεν	κατοίκοιτε	κατοίκοιεν
Imperative	Singular		κατοῖκει	κατοικεῖτω
	Dual		κατοίκειτον	κατοικεῖτων
	Plural		κατοίκειτε	κατοικοῦντων, κατοικεῖτωσαν
Infinitive		κατοίκειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		κατοικων κατοικουντος	κατοικουσα κατοικουσης	κατοικουν κατοικουντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	κατοίκουμαι	κατοίκει, κατοίκῃ	κατοίκειται
	Dual		κατοίκεισθον	κατοίκεισθον
	Plural	κατοικοῦμεθα	κατοίκεισθε	κατοίκουνται
Subjunctive	Singular	κατοίκωμαι	κατοίκῃ	κατοίκηται
	Dual		κατοίκησθον	κατοίκησθον
	Plural	κατοικώμεθα	κατοίκησθε	κατοίκωνται
Optative	Singular	κατοικοίμην	κατοίκοιο	κατοίκοιτο
	Dual		κατοίκοισθον	κατοικοίσθην
	Plural	κατοικοίμεθα	κατοίκοισθε	κατοίκοιντο
Imperative	Singular		κατοίκου	κατοικεῖσθω
	Dual		κατοίκεισθον	κατοικεῖσθων
	Plural		κατοίκεισθε	κατοικεῖσθων, κατοικεῖσθωσαν
Infinitive		κατοίκεισθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		κατοικουμενος κατοικουμενου	κατοικουμενη κατοικουμενης	κατοικουμενον κατοικουμενου

Future tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	κατοικήσω	κατοικήσεις	κατοικήσει
	Dual		κατοικήσετον	κατοικήσετον
	Plural	κατοικήσομεν	κατοικήσετε	κατοικήσουσιν*
Optative	Singular	κατοικήσοιμι	κατοικήσοις	κατοικήσοι
	Dual		κατοικήσοιτον	κατοικησοίτην
	Plural	κατοικήσοιμεν	κατοικήσοιτε	κατοικήσοιεν
Infinitive		κατοικήσειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		κατοικησων κατοικησοντος	κατοικησουσα κατοικησουσης	κατοικησον κατοικησοντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	κατοικήσομαι	κατοικήσει, κατοικήσῃ	κατοικήσεται
	Dual		κατοικήσεσθον	κατοικήσεσθον
	Plural	κατοικησόμεθα	κατοικήσεσθε	κατοικήσονται
Optative	Singular	κατοικησοίμην	κατοικήσοιο	κατοικήσοιτο
	Dual		κατοικήσοισθον	κατοικησοίσθην
	Plural	κατοικησοίμεθα	κατοικήσοισθε	κατοικήσοιντο
Infinitive		κατοικήσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		κατοικησομενος κατοικησομενου	κατοικησομενη κατοικησομενης	κατοικησομενον κατοικησομενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	κατῷκουν	κατῷκεις	κατῷκειν*
	Dual		κατῴκειτον	κατῳκεῖτην
	Plural	κατῴκουμεν	κατῴκειτε	κατῷκουν
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	κατῳκοῦμην	κατῴκου	κατῴκειτο
	Dual		κατῴκεισθον	κατῳκεῖσθην
	Plural	κατῳκοῦμεθα	κατῴκεισθε	κατῴκουντο

Aorist tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	κατῷκησα	κατῷκησας	κατῷκησεν*
	Dual		κατῴκησατον	κατῳκῆσατην
	Plural	κατῴκησαμεν	κατῴκησατε	κατῷκησαν
Subjunctive	Singular	κατοικήσω	κατοικήσῃς	κατοικήσῃ
	Dual		κατοικήσητον	κατοικήσητον
	Plural	κατοικήσωμεν	κατοικήσητε	κατοικήσωσιν*
Optative	Singular	κατοικήσαιμι	κατοικήσαις	κατοικήσαι
	Dual		κατοικήσαιτον	κατοικησαίτην
	Plural	κατοικήσαιμεν	κατοικήσαιτε	κατοικήσαιεν
Imperative	Singular		κατοίκησον	κατοικησάτω
	Dual		κατοικήσατον	κατοικησάτων
	Plural		κατοικήσατε	κατοικησάντων
Infinitive		κατοικήσαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		κατοικησᾱς κατοικησαντος	κατοικησᾱσα κατοικησᾱσης	κατοικησαν κατοικησαντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	κατῳκῆσαμην	κατῴκησω	κατῴκησατο
	Dual		κατῴκησασθον	κατῳκῆσασθην
	Plural	κατῳκῆσαμεθα	κατῴκησασθε	κατῴκησαντο
Subjunctive	Singular	κατοικήσωμαι	κατοικήσῃ	κατοικήσηται
	Dual		κατοικήσησθον	κατοικήσησθον
	Plural	κατοικησώμεθα	κατοικήσησθε	κατοικήσωνται
Optative	Singular	κατοικησαίμην	κατοικήσαιο	κατοικήσαιτο
	Dual		κατοικήσαισθον	κατοικησαίσθην
	Plural	κατοικησαίμεθα	κατοικήσαισθε	κατοικήσαιντο
Imperative	Singular		κατοίκησαι	κατοικησάσθω
	Dual		κατοικήσασθον	κατοικησάσθων
	Plural		κατοικήσασθε	κατοικησάσθων
Infinitive		κατοικήσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		κατοικησαμενος κατοικησαμενου	κατοικησαμενη κατοικησαμενης	κατοικησαμενον κατοικησαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

πλατύναι ὁ Θεὸσ τῷ Ἰάφεθ, καὶ κατοικησάτω ἐν τοῖσ οἴκοισ τοῦ Σὴμ καὶ γενηθήτω Χαναὰν παῖσ αὐτοῦ. (Septuagint, Liber Genesis 9:27)
καὶ εἶπεν Ἀβιμέλεχ τῷ Ἁβραάμ. ἰδοὺ ἡ γῆ μου ἐναντίον σου. οὗ ἐάν σοι ἀρέσκῃ, κατοίκει. (Septuagint, Liber Genesis 20:15)
ὤφθη δὲ αὐτῷ Κύριοσ καὶ εἶπε. μὴ καταβῇσ εἰσ Αἴγυπτον. κατοίκησον δὲ ἐν τῇ γῇ, ᾗ ἄν σοι εἴπω. (Septuagint, Liber Genesis 26:2)
μόνον ἐν τούτῳ ὁμοιωθησόμεθα ὑμῖν καΙ κατοικήσομεν ἐν ὑμῖν, ἐὰν γένησθε ὡσ ἡμεῖσ καὶ ὑμεῖσ ἐν τῷ περιτμηθῆναι ὑμῶν πᾶν ἀρσενικόν. (Septuagint, Liber Genesis 34:15)
ἐρεῖτε. ἄνδρεσ κτηνοτρόφοι ἐσμὲν οἱ παῖδέσ σου ἐκ παιδὸσ ἕωσ τοῦ νῦν, καὶ ἡμεῖσ καὶ οἱ πατέρεσ ἡμῶν, ἵνα κατοικήσητε ἐν γῇ Γεσὲμ Ἀραβίασ. βδέλυγμα γάρ ἐστιν Αἰγυπτίοισ πᾶσ ποιμὴν προβάτων. (Septuagint, Liber Genesis 46:34)

Synonyms

to settle
- εἰσοικέω (to settle in)
- ἱδρύω (settle, to be settled)
- κάθημαι ( to be settled)
- παρακατοικίζω (to make to dwell or settle beside, to make, companion)
- ἐγκατοικέω (to dwell in)
- συγκατοικέω (to dwell with)
- ναιετάω (to dwell)
- μεταναιετάω (to dwell with)
- ἐμβραδύνω (to dwell on)
- συνναίω (to dwell with)
- παροικίζω (to place near, to settle near, dwell among)
- καταναίω (to make to dwell, settle, to take up one's abode)

Derived

ἀποικέω (to go away from home, to settle in a foreign country, emigrate)
διοικέω (to manage a house, to manage, control)
εἰσοικέω (to settle in)
ἐνοικέω (to dwell in, gave, to dwell in)
ἐξοικέω (to emigrate, to be completely inhabited)
ἐποικέω (to go as settler or colonist to, to settle in, to be settled with hostile views against)
μετοικέω (to change one's abode, remove to, to settle in)
οἰκέω (, I inhabit, I colonize)
παροικέω (to dwell beside, dwell along the coast of, to live near)
περιοικέω (to dwell round)
προδιοικέω (to regulate, order, govern)
προεποικέω (to colonise before)
προσοικέω (to dwell by or near, neighbouring tribes, to dwell in or near)
προσσυνοικέω (to settle with, in, join with)
συνοικέω (to dwell together, to live with, to live together)
ὑπεροικέω (to dwell above or beyond)
ὑποικέω (to dwell under: to lie hidden)

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

κατοικέω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Examples

Synonyms

to settle

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

κατοικέω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Examples

Synonyms

to settle

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어