Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κατοικέω?

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration: katoikeō

Principal Part: κατοικέω κατοικήσω κατῴκησα κατῴκηκα κατῴκημαι κατῳκήθην

Structure: κατ (Prefix) + οἰκέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to dwell in, to settle in, to colonise
  2. (absolute) to settle, dwell

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατοίκω κατοίκεις κατοίκει
Dual κατοίκειτον κατοίκειτον
Plural κατοίκουμεν κατοίκειτε κατοίκουσι(ν)
SubjunctiveSingular κατοίκω κατοίκῃς κατοίκῃ
Dual κατοίκητον κατοίκητον
Plural κατοίκωμεν κατοίκητε κατοίκωσι(ν)
OptativeSingular κατοίκοιμι κατοίκοις κατοίκοι
Dual κατοίκοιτον κατοικοίτην
Plural κατοίκοιμεν κατοίκοιτε κατοίκοιεν
ImperativeSingular κατοῖκει κατοικεῖτω
Dual κατοίκειτον κατοικεῖτων
Plural κατοίκειτε κατοικοῦντων, κατοικεῖτωσαν
Infinitive κατοίκειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κατοικων κατοικουντος κατοικουσα κατοικουσης κατοικουν κατοικουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατοίκουμαι κατοίκει, κατοίκῃ κατοίκειται
Dual κατοίκεισθον κατοίκεισθον
Plural κατοικοῦμεθα κατοίκεισθε κατοίκουνται
SubjunctiveSingular κατοίκωμαι κατοίκῃ κατοίκηται
Dual κατοίκησθον κατοίκησθον
Plural κατοικώμεθα κατοίκησθε κατοίκωνται
OptativeSingular κατοικοίμην κατοίκοιο κατοίκοιτο
Dual κατοίκοισθον κατοικοίσθην
Plural κατοικοίμεθα κατοίκοισθε κατοίκοιντο
ImperativeSingular κατοίκου κατοικεῖσθω
Dual κατοίκεισθον κατοικεῖσθων
Plural κατοίκεισθε κατοικεῖσθων, κατοικεῖσθωσαν
Infinitive κατοίκεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κατοικουμενος κατοικουμενου κατοικουμενη κατοικουμενης κατοικουμενον κατοικουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατοικήσω κατοικήσεις κατοικήσει
Dual κατοικήσετον κατοικήσετον
Plural κατοικήσομεν κατοικήσετε κατοικήσουσι(ν)
OptativeSingular κατοικήσοιμι κατοικήσοις κατοικήσοι
Dual κατοικήσοιτον κατοικησοίτην
Plural κατοικήσοιμεν κατοικήσοιτε κατοικήσοιεν
Infinitive κατοικήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κατοικησων κατοικησοντος κατοικησουσα κατοικησουσης κατοικησον κατοικησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατοικήσομαι κατοικήσει, κατοικήσῃ κατοικήσεται
Dual κατοικήσεσθον κατοικήσεσθον
Plural κατοικησόμεθα κατοικήσεσθε κατοικήσονται
OptativeSingular κατοικησοίμην κατοικήσοιο κατοικήσοιτο
Dual κατοικήσοισθον κατοικησοίσθην
Plural κατοικησοίμεθα κατοικήσοισθε κατοικήσοιντο
Infinitive κατοικήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κατοικησομενος κατοικησομενου κατοικησομενη κατοικησομενης κατοικησομενον κατοικησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατῷκουν κατῷκεις κατῷκει(ν)
Dual κατῴκειτον κατῳκεῖτην
Plural κατῴκουμεν κατῴκειτε κατῷκουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατῳκοῦμην κατῴκου κατῴκειτο
Dual κατῴκεισθον κατῳκεῖσθην
Plural κατῳκοῦμεθα κατῴκεισθε κατῴκουντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατῷκησα κατῷκησας κατῷκησε(ν)
Dual κατῴκησατον κατῳκῆσατην
Plural κατῴκησαμεν κατῴκησατε κατῷκησαν
SubjunctiveSingular κατοικήσω κατοικήσῃς κατοικήσῃ
Dual κατοικήσητον κατοικήσητον
Plural κατοικήσωμεν κατοικήσητε κατοικήσωσι(ν)
OptativeSingular κατοικήσαιμι κατοικήσαις κατοικήσαι
Dual κατοικήσαιτον κατοικησαίτην
Plural κατοικήσαιμεν κατοικήσαιτε κατοικήσαιεν
ImperativeSingular κατοίκησον κατοικησάτω
Dual κατοικήσατον κατοικησάτων
Plural κατοικήσατε κατοικησάντων
Infinitive κατοικήσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κατοικησας κατοικησαντος κατοικησασα κατοικησασης κατοικησαν κατοικησαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατῳκῆσαμην κατῴκησω κατῴκησατο
Dual κατῴκησασθον κατῳκῆσασθην
Plural κατῳκῆσαμεθα κατῴκησασθε κατῴκησαντο
SubjunctiveSingular κατοικήσωμαι κατοικήσῃ κατοικήσηται
Dual κατοικήσησθον κατοικήσησθον
Plural κατοικησώμεθα κατοικήσησθε κατοικήσωνται
OptativeSingular κατοικησαίμην κατοικήσαιο κατοικήσαιτο
Dual κατοικήσαισθον κατοικησαίσθην
Plural κατοικησαίμεθα κατοικήσαισθε κατοικήσαιντο
ImperativeSingular κατοίκησαι κατοικησάσθω
Dual κατοικήσασθον κατοικησάσθων
Plural κατοικήσασθε κατοικησάσθων
Infinitive κατοικήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κατοικησαμενος κατοικησαμενου κατοικησαμενη κατοικησαμενης κατοικησαμενον κατοικησαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • πλατύναι ὁ Θεὸς τῷ Ἰάφεθ, καὶ κατοικησάτω ἐν τοῖς οἴκοις τοῦ Σὴμ καὶ γενηθήτω Χαναὰν παῖς αὐτοῦ. (Septuagint, Liber Genesis 9:27)
  • καὶ εἶπεν Ἀβιμέλεχ τῷ Ἁβραάμ. ἰδοὺ ἡ γῆ μου ἐναντίον σου. οὗ ἐάν σοι ἀρέσκῃ, κατοίκει. (Septuagint, Liber Genesis 20:15)
  • ὤφθη δὲ αὐτῷ Κύριος καὶ εἶπε. μὴ καταβῇς εἰς Αἴγυπτον. κατοίκησον δὲ ἐν τῇ γῇ, ᾗ ἄν σοι εἴπω. (Septuagint, Liber Genesis 26:2)
  • μόνον ἐν τούτῳ ὁμοιωθησόμεθα ὑμῖν κα’Ι κατοικήσομεν ἐν ὑμῖν, ἐὰν γένησθε ὡς ἡμεῖς καὶ ὑμεῖς ἐν τῷ περιτμηθῆναι ὑμῶν πᾶν ἀρσενικόν. (Septuagint, Liber Genesis 34:15)
  • ἐρεῖτε. ἄνδρες κτηνοτρόφοι ἐσμὲν οἱ παῖδές σου ἐκ παιδὸς ἕως τοῦ νῦν, καὶ ἡμεῖς καὶ οἱ πατέρες ἡμῶν, ἵνα κατοικήσητε ἐν γῇ Γεσὲμ Ἀραβίας. βδέλυγμα γάρ ἐστιν Αἰγυπτίοις πᾶς ποιμὴν προβάτων. (Septuagint, Liber Genesis 46:34)

Synonyms

  1. to settle

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION