Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐγκατοικέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἐγκατοικέω ἐγκατοικήσω

Structure: ἐγκατοικέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to dwell in

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐγκατοίκω ἐγκατοίκεις ἐγκατοίκει
Dual ἐγκατοίκειτον ἐγκατοίκειτον
Plural ἐγκατοίκουμεν ἐγκατοίκειτε ἐγκατοίκουσιν*
SubjunctiveSingular ἐγκατοίκω ἐγκατοίκῃς ἐγκατοίκῃ
Dual ἐγκατοίκητον ἐγκατοίκητον
Plural ἐγκατοίκωμεν ἐγκατοίκητε ἐγκατοίκωσιν*
OptativeSingular ἐγκατοίκοιμι ἐγκατοίκοις ἐγκατοίκοι
Dual ἐγκατοίκοιτον ἐγκατοικοίτην
Plural ἐγκατοίκοιμεν ἐγκατοίκοιτε ἐγκατοίκοιεν
ImperativeSingular ἐγκατοῖκει ἐγκατοικεῖτω
Dual ἐγκατοίκειτον ἐγκατοικεῖτων
Plural ἐγκατοίκειτε ἐγκατοικοῦντων, ἐγκατοικεῖτωσαν
Infinitive ἐγκατοίκειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐγκατοικων ἐγκατοικουντος ἐγκατοικουσα ἐγκατοικουσης ἐγκατοικουν ἐγκατοικουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐγκατοίκουμαι ἐγκατοίκει, ἐγκατοίκῃ ἐγκατοίκειται
Dual ἐγκατοίκεισθον ἐγκατοίκεισθον
Plural ἐγκατοικοῦμεθα ἐγκατοίκεισθε ἐγκατοίκουνται
SubjunctiveSingular ἐγκατοίκωμαι ἐγκατοίκῃ ἐγκατοίκηται
Dual ἐγκατοίκησθον ἐγκατοίκησθον
Plural ἐγκατοικώμεθα ἐγκατοίκησθε ἐγκατοίκωνται
OptativeSingular ἐγκατοικοίμην ἐγκατοίκοιο ἐγκατοίκοιτο
Dual ἐγκατοίκοισθον ἐγκατοικοίσθην
Plural ἐγκατοικοίμεθα ἐγκατοίκοισθε ἐγκατοίκοιντο
ImperativeSingular ἐγκατοίκου ἐγκατοικεῖσθω
Dual ἐγκατοίκεισθον ἐγκατοικεῖσθων
Plural ἐγκατοίκεισθε ἐγκατοικεῖσθων, ἐγκατοικεῖσθωσαν
Infinitive ἐγκατοίκεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐγκατοικουμενος ἐγκατοικουμενου ἐγκατοικουμενη ἐγκατοικουμενης ἐγκατοικουμενον ἐγκατοικουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐγκατοικήσω ἐγκατοικήσεις ἐγκατοικήσει
Dual ἐγκατοικήσετον ἐγκατοικήσετον
Plural ἐγκατοικήσομεν ἐγκατοικήσετε ἐγκατοικήσουσιν*
OptativeSingular ἐγκατοικήσοιμι ἐγκατοικήσοις ἐγκατοικήσοι
Dual ἐγκατοικήσοιτον ἐγκατοικησοίτην
Plural ἐγκατοικήσοιμεν ἐγκατοικήσοιτε ἐγκατοικήσοιεν
Infinitive ἐγκατοικήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐγκατοικησων ἐγκατοικησοντος ἐγκατοικησουσα ἐγκατοικησουσης ἐγκατοικησον ἐγκατοικησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐγκατοικήσομαι ἐγκατοικήσει, ἐγκατοικήσῃ ἐγκατοικήσεται
Dual ἐγκατοικήσεσθον ἐγκατοικήσεσθον
Plural ἐγκατοικησόμεθα ἐγκατοικήσεσθε ἐγκατοικήσονται
OptativeSingular ἐγκατοικησοίμην ἐγκατοικήσοιο ἐγκατοικήσοιτο
Dual ἐγκατοικήσοισθον ἐγκατοικησοίσθην
Plural ἐγκατοικησοίμεθα ἐγκατοικήσοισθε ἐγκατοικήσοιντο
Infinitive ἐγκατοικήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐγκατοικησομενος ἐγκατοικησομενου ἐγκατοικησομενη ἐγκατοικησομενης ἐγκατοικησομενον ἐγκατοικησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to dwell in

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION