Homer, Iliad, Book 5 43:

(호메로스, 일리아스, Book 5 43:)

τὴν δ’ ἠμείβετ’ ἔπειτα Διώνη, δῖα θεάων· τέτλαθι τέκνον ἐμόν, καὶ ἀνάσχεο κηδομένη περ· πολλοὶ γὰρ δὴ τλῆμεν Ὀλύμπια δώματ’ ἔχοντεσ ἐξ ἀνδρῶν χαλέπ’ ἄλγε’ ἐπ’ ἀλλήλοισι τιθέντεσ. τλῆ μὲν Ἄρησ ὅτε μιν Ὦτοσ κρατερόσ τ’ Ἐφιάλτησ παῖδεσ Ἀλωῆοσ, δῆσαν κρατερῷ ἐνὶ δεσμῷ· χαλκέῳ δ’ ἐν κεράμῳ δέδετο τρισκαίδεκα μῆνασ· καί νύ κεν ἔνθ’ ἀπόλοιτο Ἄρησ ἆτοσ πολέμοιο, εἰ μὴ μητρυιὴ περικαλλὴσ Ηἐρίβοια Ἑρμέᾳ ἐξήγγειλεν· ὃ δ’ ἐξέκλεψεν Ἄρηα ἤδη τειρόμενον, χαλεπὸσ δέ ἑ δεσμὸσ ἐδάμνα. τλῆ δ’ Ἥρη, ὅτε μιν κρατερὸσ πάϊσ Ἀμφιτρύωνοσ δεξιτερὸν κατὰ μαζὸν ὀϊστῷ τριγλώχινι βεβλήκει· τότε καί μιν ἀνήκεστον λάβεν ἄλγοσ. τλῆ δ’ Αἴ̈δησ ἐν τοῖσι πελώριοσ ὠκὺν ὀϊστόν, εὖτέ μιν ωὐτὸσ ἀνὴρ υἱὸσ Διὸσ αἰγιόχοιο ἐν Πύλῳ ἐν νεκύεσσι βαλὼν ὀδύνῃσιν ἔδωκεν· αὐτὰρ ὃ βῆ πρὸσ δῶμα Διὸσ καὶ μακρὸν Ὄλυμπον κῆρ ἀχέων ὀδύνῃσι πεπαρμένοσ· αὐτὰρ ὀϊστὸσ ὤμῳ ἔνι στιβαρῷ ἠλήλατο, κῆδε δὲ θυμόν. τῷ δ’ ἐπὶ Παιήων ὀδυνήφατα φάρμακα πάσσων ἠκέσατ’· οὐ μὲν γάρ τι καταθνητόσ γε τέτυκτο. σχέτλιοσ ὀβριμοεργὸσ ὃσ οὐκ ὄθετ’ αἴσυλα ῥέζων, ὃσ τόξοισιν ἔκηδε θεοὺσ οἳ Ὄλυμπον ἔχουσι. σοὶ δ’ ἐπὶ τοῦτον ἀνῆκε θεὰ γλαυκῶπισ Ἀθήνη· νήπιοσ, οὐδὲ τὸ οἶδε κατὰ φρένα Τυδέοσ υἱὸσ ὅττι μάλ’ οὐ δηναιὸσ ὃσ ἀθανάτοισι μάχηται, οὐδέ τί μιν παῖδεσ ποτὶ γούνασι παππάζουσιν ἐλθόντ’ ἐκ πολέμοιο καὶ αἰνῆσ δηϊοτῆτοσ. τὼ νῦν Τυδεί̈δησ, εἰ καὶ μάλα καρτερόσ ἐστι, φραζέσθω μή τίσ οἱ ἀμείνων σεῖο μάχηται, μὴ δὴν Αἰγιάλεια περίφρων Ἀδρηστίνη ἐξ ὕπνου γοόωσα φίλουσ οἰκῆασ ἐγείρῃ κουρίδιον ποθέουσα πόσιν τὸν ἄριστον Ἀχαιῶν ἰφθίμη ἄλοχοσ Διομήδεοσ ἱπποδάμοιο.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION