μοιχός
Second declension Noun; Masculine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
μοιχός
μοιχοῦ
Structure:
μοιχ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- adulterer, paramour
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- εἰ ἐθεώρεισ κλέπτην, συνέτρεχεσ αὐτῷ, καὶ μετὰ μοιχοῦ τὴν μερίδα σου ἐτίθεισ. (Septuagint, Liber Psalmorum 49:18)
- καὶ ὀφθαλμὸσ μοιχοῦ ἐφύλαξε σκότοσ λέγων. οὐ προνοήσει με ὀφθαλμόσ, καὶ ἀποκρυβὴν προσώπου ἔθετο. (Septuagint, Liber Iob 24:15)
- ὁ δὲ μοιχὸσ δἰ ἔνδειαν φρενῶν ἀπώλειαν τῇ ψυχῇ αὐτοῦ περιποιεῖται, (Septuagint, Liber Proverbiorum 6:36)
- τέκνα δὲ μοιχῶν ἀτέλεστα ἔσται, καὶ ἐκ παρανόμου κοίτησ σπέρμα ἀφανισθήσεται. (Septuagint, Liber Sapientiae 3:16)
- τρία δὲ εἴδη ἐμίσησεν ἡ ψυχή μου καὶ προσώχθισα σφόδρα τῇ ζωῇ αὐτῶν. πτωχὸν ὑπερήφανον, καὶ πλούσιον ψεύστην, γέροντα μοιχὸν ἐλαττούμενον συνέσει. ‐ (Septuagint, Liber Sirach 25:2)
- "εἰ δὲ μὴ ψεύδονται οἱ περὶ αὐτοῦ λέγοντεσ, καὶ μοιχὸσ ἑάλω ποτέ, ὡσ ὁ ἄξων φησίν, ἄρθρα ἐν ἄρθροισ ἔχων. (Lucian, Eunuchus, (no name) 10:2)
- εὔχεσθε τοῖσ θεοῖσι τοῖσ Ὀλυμπίοισ καὶ ταῖσ Ὀλυμπίαισι καὶ τοῖσ Πυθίοισ καὶ ταῖσι Πυθίαισι καὶ τοῖσ Δηλίοισ καὶ ταῖσι Δηλίαισι τοῖσ <τ’> ἄλλοισ θεοῖσ, εἴ τισ ἐπιβουλεύει τι τῷ δήμῳ κακὸν τῷ τῶν γυναικῶν ἢ ’πικηρυκεύεται Εὐριπίδῃ Μήδοισ <τ’> ἐπὶ βλάβῃ τινὶ τῇ τῶν γυναικῶν, ἢ τυραννεῖν ἐπινοεῖ ἢ τὸν τύραννον συγκατάγειν, ἢ παιδίον ὑποβαλλομένησ κατεῖπεν, ἢ δούλη τινὸσ προαγωγὸσ οὖσ’ ἐνετρύλλισεν τῷ δεσπότῃ ἢ πεμπομένη τισ ἀγγελίασ ψευδεῖσ φέρει, ἢ μοιχὸσ εἴ τισ ἐξαπατᾷ ψευδῆ λέγων καὶ μὴ δίδωσιν ἃν ὑπόσχηταί ποτε, ἢ δῶρά τισ δίδωσι μοιχῷ γραῦσ γυνή, ἢ καὶ δέχεται προδιδοῦσ’ ἑταίρα τὸν φίλον, κεἴ τισ κάπηλοσ ἢ καπηλὶσ τοῦ χοῶσ ἢ τῶν κοτυλῶν τὸ νόμισμα διαλυμαίνεται, κακῶσ ἀπολέσθαι τοῦτον αὐτὸν κᾠκίαν ἀρᾶσθε, ταῖσ δ’ ἄλλαισιν ὑμῖν τοὺσ θεοὺσ εὔχεσθε πάσαισ πολλὰ δοῦναι κἀγαθά. (Aristophanes, Thesmophoriazusae, Parodos, lyric 1:1)
- ὥστ’ εὐθὺσ εἰσιόντεσ ἀπὸ τῶν ἰκρίων ὑποβλέπουσ’ ἡμᾶσ σκοποῦνταί τ’ εὐθέωσ μὴ μοιχὸσ ἔνδον ᾖ τισ ἀποκεκρυμμένοσ. (Aristophanes, Thesmophoriazusae, Lyric-Scene16)
- ὁ δ’ ἁλούσ γε μοιχὸσ διὰ σέ που παρατίλλεται. (Aristophanes, Plutus, Prologue 3:60)
