뜻

1. 간통자, 간음부

1. adulterer, paramour

예문

• τίσ οὕτωσ ἐν λόγοισ μεγαλότολμοσ, ὡσ ἐπὶ μὲν τοὺσ τρεῖσ μοιχοὺσ ἀντὶ ξίφουσ τρίαιναν αἰτεῖν ; (Lucian, Pseudologista, (no name) 26:4)

  (루키아노스, Pseudologista, (no name) 26:4)

• μοιχοὺσ ἔχουσιν ἔνδον ὥσπερ καὶ πρὸ τοῦ· (Aristophanes, Ecclesiazusae, Prologue 6:18)

  (아리스토파네스, Ecclesiazusae, Prologue 6:18)

• κωμῳδεῖσθαι γὰρ ἐκώλυσε τοὺσ πολίτασ πλὴν μοιχοὺσ καὶ πολυπράγμονασ. (Plutarch, De curiositate, section 8 1:8)

  (플루타르코스, De curiositate, section 8 1:8)

• κωμῳδεῖσθαι γὰρ ἐκώλυσε τοὺσ πολίτασ πλὴν μοιχοὺσ καὶ πολυπράγμονασ. (Plutarch, De curiositate, section 8 3:2)

  (플루타르코스, De curiositate, section 8 3:2)

• σχινίζεται τε καὶ πάντα ποιεῖ τὰ ἔξω κόσμου, ὑποκρινόμενοσ ποτὲ μὲν γυναῖκασ καὶ μοιχοὺσ καὶ μαστροπούσ, ποτὲ δὲ ἄνδρα μεθύοντα καὶ ἐπὶ κῶμον παραγινόμενον πρὸσ τὴν ἐρωμένην. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 14 1:1)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 14 1:1)

유사 형태

• μοιχείας (34)
• μοιχὸς (31)
• μοιχὸν (29)
• μοιχείαν (21)
• μοιχεύειν (19)
• μοιχοῦ (11)
• μοιχεία (11)
• μοιχῶν (11)
• μοιχεύων (10)
• μοιχοὺς (10)
• μοιχός (9)
• μοιχόν (8)
• μοιχοὶ (7)
• μοιχοῖς (6)
• μοιχῷ (6)
• μοιχεύσας (5)
• μοιχείᾳ (4)
• μοιχεύει (4)
• μοιχεῖαι (3)
• μοιχεύεις (3)
• μοιχεύσῃς (3)
• μοιχαλὶς (3)
• μοιχεῦσαι (3)
• μοιχεύσων (2)
• μοιχειῶν (2)
• μοιχᾶται (2)
• μοιχείην (2)
• μοιχαλίδα (2)
• μοιχαλίν (1)
• μοιχικὸν (1)
• μοιχῶνται (1)
• μοιχάγρι (1)
• μοιχὲ (1)
• μοιχικαὶ (1)
• μοιχωμένη (1)
• μοιχᾶσθε (1)
• μοίχια (1)
• μοιχικῶν (1)
• μοιχαλίδι (1)
• μοιχικὰς (1)
• μοιχῶντα (1)
• μοιχάδος (1)
• μοιχεύσαι (1)
• Μοιχίδιός (1)
• μοιχοί (1)
• μοιχεῖαί (1)
• μο]ιχεύειν (1)
• μοιχικοῦ (1)
• μοἴχεται (1)
• μοιχεύσῃ (1)
• μοιχικαί (1)
• μοιχάδας (1)
• μοιχᾶται] (1)
• μοιχίδια (1)

출처: Wiktionary 고전 그리스어 단어 목록