μοιχός
Second declension Noun; Masculine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
μοιχός
μοιχοῦ
Structure:
μοιχ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- adulterer, paramour
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- τρία δὲ εἴδη ἐμίσησεν ἡ ψυχή μου καὶ προσώχθισα σφόδρα τῇ ζωῇ αὐτῶν. πτωχὸν ὑπερήφανον, καὶ πλούσιον ψεύστην, γέροντα μοιχὸν ἐλαττούμενον συνέσει. ‐ (Septuagint, Liber Sirach 25:2)
- πόλιν ἀπίκετο ἔγνω τε ὁ Κομβάβοσ τὴν αἰτίην, θαρσέων τε ᾖεν, ὅτι οἱ ἡ ἀπολογίη οἴκοι ἐλείπετο, καί μιν ἐλθόντα ὁ βασιλεὺσ αὐτίκα μὲν ἔδησέν τε καὶ ἐν φρουρῇ εἶχεν μετὰ δέ, παρεόντων οἱ τῶν φίλων οἳ καὶ τότε πεμπομένῳ τῷ Κομβάβῳ παρεγένοντο, παραγαγὼν ἐσ μέσον κατηγορέειν ἄρχετο καί οἱ μοιχείην τε καὶ ἀκολασίην προὔφερεν κάρτα δὲ δεινοπαθέων πίστιν τε καὶ φιλίην ἀνεκαλέετο, λέγων τρισσὰ Κομβάβον ἀδικέειν μοιχόν τε ἐόντα καὶ ἐσ πίστιν ὑβρίσαντα καὶ ἐσ θεὸν ἀσεβέοντα, τῆσ ἐν τῷ ἔργῳ τοιάδε ἔπρηξεν. (Lucian, De Syria dea, (no name) 24:2)
- μέσοσ ἐν τοσούτῳ χρόνοσ, καὶ πολυπραγμονεῖταί σου ἅπασ ὁ παρεληλυθὼσ βίοσ, κἂν μέν τισ ἢ πολίτησ ὑπὸ φθόνου ἢ γείτων ἔκ τινοσ εὐτελοῦσ αἰτίασ προσκεκρουκὼσ ἀνακρινόμενοσ εἴπῃ μοιχὸν ἢ παιδεραστήν, τοῦτ’ ἐκεῖνο, ἐκ τῶν Διὸσ δέλτων ὁ μάρτυσ, ἂν δὲ πάντεσ ἅμα ἑξῆσ ἐπαινῶσιν, ὕποπτοι καὶ ἀμφίβολοι καὶ δεδεκασμένοι. (Lucian, De mercede, (no name) 12:3)
- ἄλλωσ τε καὶ ἡ ἐκ τοῦ ἀπωσθῆναι διαβολὴ πρὸσ τὸ μεῖζον εἰκαζομένη μοιχὸν ἢ φαρμακέα σε ἤ τι τοιοῦτον ἄλλο δοκεῖν ποιεῖ· (Lucian, De mercede, (no name) 40:2)
- οὐδ’ ἐντυχὼν ἐν τἀγορᾷ πρόσεισί σοι βαδίζων Κρατῖνοσ ἀεὶ κεκαρμένοσ μοιχὸν μιᾷ μαχαίρᾳ, ὁ περιπόνηροσ Ἀρτέμων, ὁ ταχὺσ ἄγαν τὴν μουσικήν, ὄζων κακὸν τῶν μασχαλῶν πατρὸσ Τραγασαίου· (Aristophanes, Acharnians, Choral, strophe 31)
