- ἠξίου δὲ καὶ τοὺσ ἄλλουσ, μή τι μήνιμα παρὰ τῆσ θεοῦ γένηται· (Aristotle, Economics, Book 2 66:3)
(아리스토텔레스, 경제학, Book 2 66:3)
- Κράσσῳ καὶ τὰσ αὐτὰσ ὑποθέσεισ λαβόντεσ, ἐπεὶ καὶ Πομπηϊῴ τῆσ ἀρχῆσ διδομένησ ἡ σύγκλητοσ ἠναντιοῦτο, καὶ Καίσαρα μυριάδασ τριάκοντα Γερμανῶν τρεψάμενον συνεβούλευεν ὁ Κάτων ἐκδοῦναι τοῖσ ἡττημένοισ καὶ τρέψαι τὸ μήνιμα τοῦ παρασπονδήματοσ εἰσ ἐκεῖνον ὁ δὲ δῆμοσ ἐρρῶσθαι φράσασ Κάτωνι, πεντεκαίδεκα ἡμέρασ ἔθυεν ἐπινίκια καὶ περιχαρὴσ ἦν. (Plutarch, Comparison of Nicias and Crassus, chapter 4 3:1)
(플루타르코스, Comparison of Nicias and Crassus, chapter 4 3:1)
- "Συβαρίταισ δὲ φράζων ἀπόλυσιν τῶν κακῶν, ὅταν τρισὶν ὀλέθροισ ἱλάσωνται τὸ μήνιμα τῆσ Λευκαδίασ Ἥρασ; (Plutarch, De sera numinis vindicta, section 12 1:16)
(플루타르코스, De sera numinis vindicta, section 12 1:16)
- "ταὐτομάτου γενέσθαι νομίζουσιν, ἀλλὰ μήνιμα τοῦ τάφου τοῦτο περιελθεῖν ἀνασχομένουσ ὀρυττόμενον· (Plutarch, De genio Socratis, section 5 1:4)
(플루타르코스, De genio Socratis, section 5 1:4)
- γενομένησ δὲ χαλεπῆσ οὕτω καὶ παρανόμου πράξεωσ, ὁ μὲν πατήρ, ὡσ οὐκ ἔτυχεν ἐν Λακεδαίμονι δίκησ, ἀρὰσ κατὰ τῶν Σπαρτιατῶν ἀρασάμενοσ ἔσφαξεν ἑαυτὸν ἐπὶ τοῖσ τάφοισ τῶν παρθένων, χρησμοὶ δὲ καὶ λόγια τοῖσ Σπαρτιάταισ ἀεὶ προὔφαινον εὐλαβεῖσθαι καὶ φυλάττεσθαι τὸ Λευκτρικὸν μήνιμα, μὴ πάνυ τῶν πολλῶν συνιέντων, ἀλλ’ ἀμφιγνοούντων τὸν τόπον, ἐπεὶ καὶ τῆσ Λακωνικῆσ πολίχνιον πρὸσ τῇ θαλάσσῃ Λεῦκτρον ὀνομάζεται, καὶ πρὸσ Μεγάλῃ πόλει τῆσ Ἀρκαδίασ τόποσ ἐστὶν ὁμώνυμοσ, τὸ μὲν οὖν πάθοσ τοῦτο πολὺ τῶν Λευκτρικῶν ἦν παλαιότερον. (Plutarch, Pelopidas, chapter 20 4:1)
(플루타르코스, Pelopidas, chapter 20 4:1)