Sophocles, Antigone, episode

(소포클레스, Antigone, episode)

Κάδμου πάροικοι καὶ δόμων Ἀμφίονοσ, οὐκ ἔσθ’ ὁποῖον στάντ’ ἂν ἀνθρώπου βίον οὔτ’ αἰνέσαιμ’ ἂν οὔτε μεμψαίμην ποτέ. τύχη γὰρ ὀρθοῖ καὶ τύχη καταρρέπει τὸν εὐτυχοῦντα τόν τε δυστυχοῦντ’ ἀεί· καὶ μάντισ οὐδεὶσ τῶν καθεστώτων βροτοῖσ. Κρέων γὰρ ἦν ζηλωτόσ, ὡσ ἐμοί, ποτέ, σώσασ μὲν ἐχθρῶν τήνδε Καδμείαν χθόνα λαβών τε χώρασ παντελῆ μοναρχίαν ηὔθυνε, θάλλων εὐγενεῖ τέκνων σπορᾷ· καὶ νῦν ἀφεῖται πάντα. τὰσ γὰρ ἡδονὰσ ὅταν προδῶσιν ἄνδρεσ, οὐ τίθημ’ ἐγὼ ζῆν τοῦτον, ἀλλ’ ἔμψυχον ἡγοῦμαι νεκρόν. πλούτει τε γὰρ κατ’ οἶκον, εἰ βούλει, μέγα καὶ ζῆ τύραννον σχῆμ’ ἔχων· ἐὰν δ’ ἀπῇ τούτων τὸ χαίρειν, τἄλλ’ ἐγὼ καπνοῦ σκιᾶσ οὐκ ἂν πριαίμην ἀνδρὶ πρὸσ τὴν ἡδονήν. τί δ’ αὖ τόδ’ ἄχθοσ βασιλέων ἥκεισ φέρων; τεθνᾶσιν. οἱ δὲ ζῶντεσ αἴτιοι θανεῖν. καὶ τίσ φονεύει; τίσ δ’ ὁ κείμενοσ; λέγε. Αἵμων ὄλωλεν· αὐτόχειρ δ’ αἱμάσσεται. πότερα πατρῴασ ἢ πρὸσ οἰκείασ χερόσ; αὐτὸσ πρὸσ αὑτοῦ, πατρὶ μηνίσασ φόνου. ὦ μάντι, τοὔποσ ὡσ ἄρ’ ὀρθὸν ἤνυσασ. ὡσ ὧδ’ ἐχόντων τἄλλα βουλεύειν πάρα. καὶ μὴν ὁρῶ τάλαιναν Εὐρυδίκην ὁμοῦ δάμαρτα τὴν Κρέοντοσ. ἐκ δὲ δωμάτων ἤτοι κλύουσα παιδὸσ ἢ τύχῃ πάρα.

상위

Antigone

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION