Ancient Greek-English Dictionary Language

κλάω

α-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κλάω κλάσω ἔκλασα κέκλασμαι ἐκλάσθην

Structure: κλά (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to break, break off, break into pieces
  2. (of geometric lines, passive) to be broken or deflected
  3. to break, weaken, frustrate

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κλῶ κλᾷς κλᾷ
Dual κλᾶτον κλᾶτον
Plural κλῶμεν κλᾶτε κλῶσιν*
SubjunctiveSingular κλῶ κλῇς κλῇ
Dual κλῆτον κλῆτον
Plural κλῶμεν κλῆτε κλῶσιν*
OptativeSingular κλῷμι κλῷς κλῷ
Dual κλῷτον κλῴτην
Plural κλῷμεν κλῷτε κλῷεν
ImperativeSingular κλᾶ κλᾱ́τω
Dual κλᾶτον κλᾱ́των
Plural κλᾶτε κλώντων, κλᾱ́τωσαν
Infinitive κλᾶν
Participle MasculineFeminineNeuter
κλων κλωντος κλωσα κλωσης κλων κλωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κλῶμαι κλᾷ κλᾶται
Dual κλᾶσθον κλᾶσθον
Plural κλώμεθα κλᾶσθε κλῶνται
SubjunctiveSingular κλῶμαι κλῇ κλῆται
Dual κλῆσθον κλῆσθον
Plural κλώμεθα κλῆσθε κλῶνται
OptativeSingular κλῴμην κλῷο κλῷτο
Dual κλῷσθον κλῴσθην
Plural κλῴμεθα κλῷσθε κλῷντο
ImperativeSingular κλῶ κλᾱ́σθω
Dual κλᾶσθον κλᾱ́σθων
Plural κλᾶσθε κλᾱ́σθων, κλᾱ́σθωσαν
Infinitive κλᾶσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κλωμενος κλωμενου κλωμενη κλωμενης κλωμενον κλωμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κλάσω κλάσεις κλάσει
Dual κλάσετον κλάσετον
Plural κλάσομεν κλάσετε κλάσουσιν*
OptativeSingular κλάσοιμι κλάσοις κλάσοι
Dual κλάσοιτον κλασοίτην
Plural κλάσοιμεν κλάσοιτε κλάσοιεν
Infinitive κλάσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κλασων κλασοντος κλασουσα κλασουσης κλασον κλασοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κλάσομαι κλάσει, κλάσῃ κλάσεται
Dual κλάσεσθον κλάσεσθον
Plural κλασόμεθα κλάσεσθε κλάσονται
OptativeSingular κλασοίμην κλάσοιο κλάσοιτο
Dual κλάσοισθον κλασοίσθην
Plural κλασοίμεθα κλάσοισθε κλάσοιντο
Infinitive κλάσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κλασομενος κλασομενου κλασομενη κλασομενης κλασομενον κλασομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κλασθήσομαι κλασθήσῃ κλασθήσεται
Dual κλασθήσεσθον κλασθήσεσθον
Plural κλασθησόμεθα κλασθήσεσθε κλασθήσονται
OptativeSingular κλασθησοίμην κλασθήσοιο κλασθήσοιτο
Dual κλασθήσοισθον κλασθησοίσθην
Plural κλασθησοίμεθα κλασθήσοισθε κλασθήσοιντο
Infinitive κλασθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κλασθησομενος κλασθησομενου κλασθησομενη κλασθησομενης κλασθησομενον κλασθησομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓κλασα έ̓κλασας έ̓κλασεν*
Dual ἐκλάσατον ἐκλασάτην
Plural ἐκλάσαμεν ἐκλάσατε έ̓κλασαν
SubjunctiveSingular κλάσω κλάσῃς κλάσῃ
Dual κλάσητον κλάσητον
Plural κλάσωμεν κλάσητε κλάσωσιν*
OptativeSingular κλάσαιμι κλάσαις κλάσαι
Dual κλάσαιτον κλασαίτην
Plural κλάσαιμεν κλάσαιτε κλάσαιεν
ImperativeSingular κλάσον κλασάτω
Dual κλάσατον κλασάτων
Plural κλάσατε κλασάντων
Infinitive κλάσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κλασᾱς κλασαντος κλασᾱσα κλασᾱσης κλασαν κλασαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκλασάμην ἐκλάσω ἐκλάσατο
Dual ἐκλάσασθον ἐκλασάσθην
Plural ἐκλασάμεθα ἐκλάσασθε ἐκλάσαντο
SubjunctiveSingular κλάσωμαι κλάσῃ κλάσηται
Dual κλάσησθον κλάσησθον
Plural κλασώμεθα κλάσησθε κλάσωνται
OptativeSingular κλασαίμην κλάσαιο κλάσαιτο
Dual κλάσαισθον κλασαίσθην
Plural κλασαίμεθα κλάσαισθε κλάσαιντο
ImperativeSingular κλάσαι κλασάσθω
Dual κλάσασθον κλασάσθων
Plural κλάσασθε κλασάσθων
Infinitive κλάσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κλασαμενος κλασαμενου κλασαμενη κλασαμενης κλασαμενον κλασαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκλάσθην ἐκλάσθης ἐκλάσθη
Dual ἐκλάσθητον ἐκλασθήτην
Plural ἐκλάσθημεν ἐκλάσθητε ἐκλάσθησαν
SubjunctiveSingular κλάσθω κλάσθῃς κλάσθῃ
Dual κλάσθητον κλάσθητον
Plural κλάσθωμεν κλάσθητε κλάσθωσιν*
OptativeSingular κλασθείην κλασθείης κλασθείη
Dual κλασθείητον κλασθειήτην
Plural κλασθείημεν κλασθείητε κλασθείησαν
ImperativeSingular κλάσθητι κλασθήτω
Dual κλάσθητον κλασθήτων
Plural κλάσθητε κλασθέντων
Infinitive κλασθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
κλασθεις κλασθεντος κλασθεισα κλασθεισης κλασθεν κλασθεντος

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τοῦ Πέρσου δ’ αὐτὸν ἀξιώσαντοσ, ὡσ ὁ Θεόδωροσ ἱστορεῖ, ἄξιόν τι ποιῆσαι τῶν κατὰ τὴν ἰσχὺν φακὸν τῆσ κλίνησ περίχαλκον ὄντα κλάσασ ἐξέτεινε μαλάξασ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 4 4:1)
  • ὡσ δὲ ὤκνουν οἱ παρόντεσ ἅψασθαι καὶ τῆσ μάχησ ἀκμὴν ὀξεῖαν ἐχούσησ ἐσφάδαζεν ὑπὸ θυμοῦ καὶ φιλοτιμίασ πρὸσ τὸν ἀγῶνα, τῇ παραβάσει καὶ τῇ παραλλάξει τῶν σκελῶν διὰ μέσου κλάσασ τὸ ἀκόντισμα χωρὶσ ἐκέλευσεν ἑλκύσαι τῶν ἀγμάτων ἑκάτερον. (Plutarch, Philopoemen, chapter 6 5:3)
  • τούτῳ παλαίειν ἀναγκαζόμενοσ Ἡρακλῆσ ἀράμενοσ ἅμμασι μετέωρον κλάσασ ἀπέκτεινε· (Apollodorus, Library and Epitome, book 2, chapter 5 11:15)
  • εἰσ τὸ αὐτό ὤλεσα τὸν Νεμέασ θῆρ’ ἄπλετον, ὤλεσα δ’ ὕδρην καὶ ταῦρον, κάπρου δ’ ἀμφετίναξα γένυν ζωστῆρ’ ἑλκύσσασ, πώλουσ Διομήδεοσ εἷλον χρύσεα μᾶλα κλάσασ, Γηρυόνην ἔλαβον Αὐγείασ μ’ ἐδάη· (Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 16, chapter 931)
  • καλὸσ δ’ ἂν εἰή δοῦλοσ ὁ τὰ σκέλη κλάσασ. (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 286 1:1)

Synonyms

  1. to break

  2. to break

Related

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION