κίβδηλος
First/Second declension Adjective;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
κίβδηλος
κίβδηλον
Structure:
κιβδηλ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- adulterated, spurious, base
- base, false, spurious, fraudulent, deceitful
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- Τὸν νόμον μου φυλάξεσθε. τὰ κτήνη σου οὐ κατοχεύσεισ ἑτεροζύγῳ, καὶ τὸν ἀμπελῶνά σου οὐ κατασπερεῖσ διάφορον, καὶ ἱμάτιον ἐκ δύο ὑφασμένον κίβδηλον οὐκ ἐπιβαλεῖσ σεαυτῷ. (Septuagint, Liber Leviticus 19:19)
- οὐκ ἐνδύσῃ κίβδηλον, ἔρια καὶ λίνον, ἐν τῷ αὐτῷ. (Septuagint, Liber Deuteronomii 22:11)
- εἰσ κίβδηλον ἐλογίσθημεν αὐτῷ, καὶ ἀπέχεται τῶν ὁδῶν ἡμῶν ὡσ ἀπὸ ἀκαθαρσιῶν. μακαρίζει ἔσχατα δικαίων καὶ ἀλαζονεύεται πατέρα Θεόν. (Septuagint, Liber Sapientiae 2:16)
- ἀλλ̓ ἔστιν αὐτῷ φροντὶσ οὐχ ὅτι μέλλει κάμνειν, ἀλλ̓ ὅτι βραχυτελῆ βίον ἔχει, ἀλλ̓ ἀντερείδεται μέν χρυσουργοῖσ καὶ ἀργυροχόοισ, χαλκοπλάστασ τε μιμεῖται καὶ δόξαν ἡγεῖται ὅτι κίβδηλα πλάσσει. (Septuagint, Liber Sapientiae 15:9)
- οὐδέπω δὲ τοῦτό μοι ἱκανόν, ἢν μὴ εἰδῇσ τὴν ἀρετὴν καὶ κακίαν ἑκάστου τῶν ἐγγεγραμμένων καὶ συνίῃσ ὅστισ μὲν ὁ νοῦσ σύμπασιν, τίσ δὲ ἡ τάξισ τῶν ὀνομάτων, ὅσα τε πρὸσ τὸν ὀρθὸν κανόνα τῷ συγγραφεῖ ἀπηκρίβωται καὶ ὅσα κίβδηλα καὶ νόθα καὶ παρακεκομμένα. (Lucian, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 2:3)
- ψευδὴσ γάρ ἐστι καὶ κίβδηλοσ ἡ γὰρ αἴσθησισ αὐτὴ τοῖσ ἴχνεσι καὶ τοῖσ ῥεύμασι τοῦ θηρίου τὴν φυγὴν ἐπιδείκνυσι, χαίρειν λέγουσα διεζευγμένοισ ἀξιώμασι καὶ συμπεπλεγμένοισ. (Plutarch, De sollertia animalium, chapter, section 13 6:2)
- ὥσπερ ἡ κίβδηλοσ αὕτη παρρησία κενὸν ἔχουσα καὶ ψευδῆ καὶ ὕπουλον ὄγκον ἐξήρθη καὶ ᾤδησεν, ἵνα συσταλεῖσα καὶ συμπεσοῦσα δέξηται καὶ συνεπισπάσηται τὸν καταφερόμενον εἰσ αὐτήν. (Plutarch, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 17 7:1)
- δεῖ δὴ πάντα ἄνδρα ἓν πρὸσ ἓν τοῦτο σπεύδειν ἐν πάσαισ πόλεσιν, ὅπωσ μήτε αὐτὸσ κίβδηλόσ ποτε φανεῖται ὁτῳοῦν, ἁπλοῦσ δὲ καὶ ἀληθὴσ ἀεί, μήτε ἄλλοσ τοιοῦτοσ ὢν αὐτὸν διαπατήσει. (Plato, Laws, book 5 86:2)
- λέγεται δὲ καὶ ὡσ κρατήσειε καὶ ἁρ́ματι ἐπὶ Ὀλυμπιάδοσ ταύτησ ἣ λόγῳ τῷ Ἠλείων ἐστὶ κίβδηλοσ τῶν ἀγωνοθετησάντων Ἀρκάδων ἕνεκα. (Pausanias, Description of Greece, , chapter 8 6:2)
