Sense

1. one who is in charge
2. a protector, guardian

Examples

• καὶ τὸν εὐεργέτην τῆσ πόλεωσ καὶ τὸν κηδεμόνα τῶν ὁμοεθνῶν καὶ ζηλωτὴν τῶν νόμων ἐπίβουλον τῶν πραγμάτων ἐτόλμα λέγειν. (Septuagint, Liber Maccabees II 4:2)
• πάντεσ μὲν γὰρ πατέρεσ ἴσωσ πρὸσ τοὺσ παῖδασ τοιοῦτοι, ὁ δὲ καὶ περιττότερόν τι τῶν ἄλλων εἶχεν, εἰκότωσ, ὁρῶν μόνον ἐκεῖνον κηδεμόνα καὶ φύλακα τῆσ τυραννίδοσ καὶ μόνον προκινδυνεύοντα τοῦ πατρὸσ καὶ τὴν ἀσφάλειαν τῇ ἀρχῇ παρεχόμενον. (Lucian, Tyrannicida, (no name) 18:2)
• καὶ μήν, ὦ ἄριστοι, ὃν ἐχρῆν μόνον ἐξ ἁπάντων ἐπαινεῖν οἰκεῖόν τε ὑμῖν ὄντα καὶ εὔνουν καὶ ὁμογνώμονα καί, εἰ μὴ φορτικὸν εἰπεῖν, κηδεμόνα τῶν ἐπιτηδευμάτων εὖ ἴστε ἀποκτενοῦντεσ, ἢν ἐμὲ ἀποκτείνητε τοσαῦτα ὑπὲρ ὑμῶν πεπονηκότα. (Lucian, Piscator, (no name) 5:6)
• δὲ συγκλητικοὶ περιχυθέντεσ οὐκ εἰών, οὐδὲ ἔφασαν προήσεσθαι τὸν κηδεμόνα καὶ σωτῆρα τοῖσ ἀπίστοισ καὶ προδόταισ. (Plutarch, Cato the Younger, chapter 64 1:3)
• "τεθνάναι πρὸ ταύτησ ἐγὼ τῆσ νυκτὸσ ἢ ζῆν, ἵνα τὸ γοῦν σῶμα πάντων ἀπολλυμένων ἀπείρατον ὕβρεωσ διεφύλαξα πεπραγμένων δ’ οὕτωσ, εἴ σε κηδεμόνα καὶ δεσπότην καὶ ἄνδρα δεῖ νομίζειν ἐν, τοῦ δαίμονοσ διδόντοσ, οὐκ ἀποστερήσω σε τῶν σῶν ἐμαυτὴν γάρ ὅ τι βουλήσῃ ὁρῶ γεγενημένην. (Plutarch, Mulierum virtutes, 2:3)

Similar forms

• κηδεμόνα (15)
• κηδεμὼν (12)
• κηδεμόνες (9)
• κηδεμόνας (9)
• κηδεμόνος (8)
• κηδεμονίας (8)
• κηδεμονικὸν (8)
• κηδεμονίαν (8)
• κηδεμόνων (8)
• κηδεμονικῶς (6)
• κηδεμονίᾳ (4)
• κηδεμών (3)
• κηδεμονικὴν (2)
• κηδεμονία (2)
• κηδεμονῆες (1)
• κηδεμονικῷ (1)
• κηδεμόν (1)
• κηδεμονῆας (1)
• κηδεμονικὸς (1)
• κηδεμονῆα (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.