Hellas Alive Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

κελεύω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: κελεύω κελεύσω ἐκέλευσα κεκέλευκα κεκέλευσμαι ἐκελεύσθην

Structure: κελεύ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: ke/lomai

Sense

I urge, bid, exhort
I command, order

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	κελεύω	κελεύεις	κελεύει
	Dual		κελεύετον	κελεύετον
	Plural	κελεύομεν	κελεύετε	κελεύουσιν*
Subjunctive	Singular	κελεύω	κελεύῃς	κελεύῃ
	Dual		κελεύητον	κελεύητον
	Plural	κελεύωμεν	κελεύητε	κελεύωσιν*
Optative	Singular	κελεύοιμι	κελεύοις	κελεύοι
	Dual		κελεύοιτον	κελευοίτην
	Plural	κελεύοιμεν	κελεύοιτε	κελεύοιεν
Imperative	Singular		κέλευε	κελευέτω
	Dual		κελεύετον	κελευέτων
	Plural		κελεύετε	κελευόντων, κελευέτωσαν
Infinitive		κελεύειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		κελευων κελευοντος	κελευουσα κελευουσης	κελευον κελευοντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	κελεύομαι	κελεύει, κελεύῃ	κελεύεται
	Dual		κελεύεσθον	κελεύεσθον
	Plural	κελευόμεθα	κελεύεσθε	κελεύονται
Subjunctive	Singular	κελεύωμαι	κελεύῃ	κελεύηται
	Dual		κελεύησθον	κελεύησθον
	Plural	κελευώμεθα	κελεύησθε	κελεύωνται
Optative	Singular	κελευοίμην	κελεύοιο	κελεύοιτο
	Dual		κελεύοισθον	κελευοίσθην
	Plural	κελευοίμεθα	κελεύοισθε	κελεύοιντο
Imperative	Singular		κελεύου	κελευέσθω
	Dual		κελεύεσθον	κελευέσθων
	Plural		κελεύεσθε	κελευέσθων, κελευέσθωσαν
Infinitive		κελεύεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		κελευομενος κελευομενου	κελευομενη κελευομενης	κελευομενον κελευομενου

Future tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	κελεύσω	κελεύσεις	κελεύσει
	Dual		κελεύσετον	κελεύσετον
	Plural	κελεύσομεν	κελεύσετε	κελεύσουσιν*
Optative	Singular	κελεύσοιμι	κελεύσοις	κελεύσοι
	Dual		κελεύσοιτον	κελευσοίτην
	Plural	κελεύσοιμεν	κελεύσοιτε	κελεύσοιεν
Infinitive		κελεύσειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		κελευσων κελευσοντος	κελευσουσα κελευσουσης	κελευσον κελευσοντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	κελεύσομαι	κελεύσει, κελεύσῃ	κελεύσεται
	Dual		κελεύσεσθον	κελεύσεσθον
	Plural	κελευσόμεθα	κελεύσεσθε	κελεύσονται
Optative	Singular	κελευσοίμην	κελεύσοιο	κελεύσοιτο
	Dual		κελεύσοισθον	κελευσοίσθην
	Plural	κελευσοίμεθα	κελεύσοισθε	κελεύσοιντο
Infinitive		κελεύσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		κελευσομενος κελευσομενου	κελευσομενη κελευσομενης	κελευσομενον κελευσομενου
Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	κελευσθήσομαι	κελευσθήσῃ	κελευσθήσεται
	Dual		κελευσθήσεσθον	κελευσθήσεσθον
	Plural	κελευσθησόμεθα	κελευσθήσεσθε	κελευσθήσονται
Optative	Singular	κελευσθησοίμην	κελευσθήσοιο	κελευσθήσοιτο
	Dual		κελευσθήσοισθον	κελευσθησοίσθην
	Plural	κελευσθησοίμεθα	κελευσθήσοισθε	κελευσθήσοιντο
Infinitive		κελευσθήσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		κελευσθησομενος κελευσθησομενου	κελευσθησομενη κελευσθησομενης	κελευσθησομενον κελευσθησομενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐκέλευον	ἐκέλευες	ἐκέλευεν*
	Dual		ἐκελεύετον	ἐκελευέτην
	Plural	ἐκελεύομεν	ἐκελεύετε	ἐκέλευον
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐκελευόμην	ἐκελεύου	ἐκελεύετο
	Dual		ἐκελεύεσθον	ἐκελευέσθην
	Plural	ἐκελευόμεθα	ἐκελεύεσθε	ἐκελεύοντο

Aorist tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐκέλευσα	ἐκέλευσας	ἐκέλευσεν*
	Dual		ἐκελεύσατον	ἐκελευσάτην
	Plural	ἐκελεύσαμεν	ἐκελεύσατε	ἐκέλευσαν
Subjunctive	Singular	κελεύσω	κελεύσῃς	κελεύσῃ
	Dual		κελεύσητον	κελεύσητον
	Plural	κελεύσωμεν	κελεύσητε	κελεύσωσιν*
Optative	Singular	κελεύσαιμι	κελεύσαις	κελεύσαι
	Dual		κελεύσαιτον	κελευσαίτην
	Plural	κελεύσαιμεν	κελεύσαιτε	κελεύσαιεν
Imperative	Singular		κέλευσον	κελευσάτω
	Dual		κελεύσατον	κελευσάτων
	Plural		κελεύσατε	κελευσάντων
Infinitive		κελεύσαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		κελευσᾱς κελευσαντος	κελευσᾱσα κελευσᾱσης	κελευσαν κελευσαντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐκελευσάμην	ἐκελεύσω	ἐκελεύσατο
	Dual		ἐκελεύσασθον	ἐκελευσάσθην
	Plural	ἐκελευσάμεθα	ἐκελεύσασθε	ἐκελεύσαντο
Subjunctive	Singular	κελεύσωμαι	κελεύσῃ	κελεύσηται
	Dual		κελεύσησθον	κελεύσησθον
	Plural	κελευσώμεθα	κελεύσησθε	κελεύσωνται
Optative	Singular	κελευσαίμην	κελεύσαιο	κελεύσαιτο
	Dual		κελεύσαισθον	κελευσαίσθην
	Plural	κελευσαίμεθα	κελεύσαισθε	κελεύσαιντο
Imperative	Singular		κέλευσαι	κελευσάσθω
	Dual		κελεύσασθον	κελευσάσθων
	Plural		κελεύσασθε	κελευσάσθων
Infinitive		κελεύσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		κελευσαμενος κελευσαμενου	κελευσαμενη κελευσαμενης	κελευσαμενον κελευσαμενου
Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐκελεύσθην	ἐκελεύσθης	ἐκελεύσθη
	Dual		ἐκελεύσθητον	ἐκελευσθήτην
	Plural	ἐκελεύσθημεν	ἐκελεύσθητε	ἐκελεύσθησαν
Subjunctive	Singular	κελεύσθω	κελεύσθῃς	κελεύσθῃ
	Dual		κελεύσθητον	κελεύσθητον
	Plural	κελεύσθωμεν	κελεύσθητε	κελεύσθωσιν*
Optative	Singular	κελευσθείην	κελευσθείης	κελευσθείη
	Dual		κελευσθείητον	κελευσθειήτην
	Plural	κελευσθείημεν	κελευσθείητε	κελευσθείησαν
Imperative	Singular		κελεύσθητι	κελευσθήτω
	Dual		κελεύσθητον	κελευσθήτων
	Plural		κελεύσθητε	κελευσθέντων
Infinitive		κελευσθῆναι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		κελευσθεις κελευσθεντος	κελευσθεισα κελευσθεισης	κελευσθεν κελευσθεντος

Perfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	κεκέλευκα	κεκέλευκας	κεκέλευκεν*
	Dual		κεκελεύκατον	κεκελεύκατον
	Plural	κεκελεύκαμεν	κεκελεύκατε	κεκελεύκᾱσιν*
Subjunctive	Singular	κεκελεύκω	κεκελεύκῃς	κεκελεύκῃ
	Dual		κεκελεύκητον	κεκελεύκητον
	Plural	κεκελεύκωμεν	κεκελεύκητε	κεκελεύκωσιν*
Optative	Singular	κεκελεύκοιμι	κεκελεύκοις	κεκελεύκοι
	Dual		κεκελεύκοιτον	κεκελευκοίτην
	Plural	κεκελεύκοιμεν	κεκελεύκοιτε	κεκελεύκοιεν
Imperative	Singular		κεκέλευκε	κεκελευκέτω
	Dual		κεκελεύκετον	κεκελευκέτων
	Plural		κεκελεύκετε	κεκελευκόντων
Infinitive		κεκελευκέναι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		κεκελευκως κεκελευκοντος	κεκελευκυῑα κεκελευκυῑᾱς	κεκελευκον κεκελευκοντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	κεκέλευσμαι	κεκέλευσαι	κεκέλευσται
	Dual		κεκέλευσθον	κεκέλευσθον
	Plural	κεκελεύσμεθα	κεκέλευσθε	κεκελεύσαται
Imperative	Singular		κεκέλευσο	κεκελεύσθω
	Dual		κεκέλευσθον	κεκελεύσθων
	Plural		κεκέλευσθε	κεκελεύσθων
Infinitive		κεκέλευσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		κεκελευσμενος κεκελευσμενου	κεκελευσμενη κεκελευσμενης	κεκελευσμενον κεκελευσμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

οἱ δὲ ἔτι γελοιότερον μεταστειλαμένουσ τινὰσ τῶν ἐξ οἰκήματοσ γυναικῶν κελεύειν αὐτὸν συνεῖναι καὶ ὀπυίειν, καί τινα τῶν δικαστῶν τὸν πρεσβύτατόν τε καὶ πιστότατον ἐφεστῶτα ὁρᾶν εἰ φιλοσοφεῖ. (Lucian, Eunuchus, (no name) 12:2)
εὔχομαι πᾶσι καὶ πάσαισ, ὅσην εὔνοιαν ἔχουσα διατελῶ τῇ τε πόλει καὶ πᾶσιν ὑμῖν, τοσαύτην ὑπάρξαι μοι παρ’ ὑμῶν εἰσ τουτονὶ τὸν ἀγῶνα, ἔπειθ’ ὅπερ ἐστὶ μάλιστα δίκαιον , τοῦτο παραστῆσαι τοὺσ θεοὺσ ὑμῖν, τὸν μὲν ἀντίδικον σιωπᾶν κελεύειν, ἐμὲ δὲ ὡσ προῄρημαι καὶ βεβούλημαι τὴν κατηγορίαν ἐᾶσαι ποιήσασθαι. (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 26:2)
σκεπτόμενοσ δὲ κατ’ ἐμαυτὸν εἰσ ἔννοιαν ἦλθον, εἰκὸσ εἶναι τοὺσ θεοὺσ ἀνδρὶ περὶ παιδείαν ἔχοντι ταῦτα προστάσσοντασ κελεύειν προσφέρειν σοι τῶν ἀπὸ τῆσ τέχνησ. (Lucian, Macrobii, (no name) 2:1)
χρόνῳ δ’ ὕστερον διαβολῆσ πρὸσ Σάτυρον γενομένησ, ὡσ καὶ ὁ πατὴρ οὑμὸσ ἐπιβουλεύοι τῇ ἀρχῇ κἀγὼ τοῖσ φυγάσι συγγενοίμην, τὸν μὲν πατέρα μου συλλαμβάνει, ἐπιστέλλει δὲ τοῖσ ἐνθάδε ἐπιδημοῦσιν ἐκ τοῦ Πόντου, τὰ χρήματα παρ’ ἐμοῦ παραλαβεῖν καὶ αὐτὸν εἰσπλεῖν κελεύειν, ἐὰν δὲ τούτων μηδὲν ποιῶ, παρ’ ὑμῶν ἐξαιτεῖν. (Dionysius of Halicarnassus, De Isocrate, chapter 19 2:4)
Χαλεπὸν μὲν ἄνθρωπον ὄντα δαίμονόσ τινοσ ἐπήρειαν διαφυγεῖν, πολὺ δὲ χαλεπώτερον ἀπολογίαν εὑρεῖν παραλόγου καὶ δαιμονίου πταίσματοσ, ἅπερ ἀμφότερα νῦν ἐμοὶ συμβέβηκεν, ὃσ ἀφικόμενοσ παρὰ σέ, ὡσ προσείποιμι τὸ ἑωθινόν, δέον τὴν συνήθη ταύτην φωνὴν ἀφεῖναι καὶ χαίρειν κελεύειν, ἐγὼ δὲ ὁ χρυσοῦσ ἐπιλαθόμενοσ ὑγιαίνειν σε ἠξίουν, εὔφημον μὲν καὶ τοῦτο, οὐκ ἐν καιρῷ δὲ ὡσ οὐ κατὰ τὴν ἑώ. (Lucian, Pro lapsu inter salutandum 1:1)

Synonyms

I urge
- κέλομαι (to urge on, exhort, command)
I command
- προστάσσω (to command, order)
- τάσσω (I order, command)
- ἐπαγγέλλω (to give orders, command)
- προεῖπον (to order or command before)
- ἀρχεύω (to command)
- ἐπιτρέπω (to command)
- στρατηλατέω (to be commander of, to command)
- ἐπιστέλλω (I order, command, esp. in writing)

πυλουρός ()
ἐπαγγέλλω (to tell)
κρησφύγετον (a place of refuge)
λογιστής (a calculator)
καταγγέλλω (to denounce)
ἐπιτηδέως ()
ἐνεδρεύω (to lie in wait for)
θέσπισμα (oracular sayings)
προστάσσω (to place or post at)
κατόπτης (a spy)
παράκλητος (Called to aid)
Πυθόνικος ()
ἐπιθυμέω (to set one's heart upon)
δοριάλωτος (captive of the spear)
ἔξαιτος (much asked for)
ἀνακλητικός (fit for exhorting)
ἀντίξοος (opposed)
κάμιλος (mooring rope)
ἐθέλω (I am willing)
φράζω (I make known)
περιπέμπω (to send round)
ἑκυρός (father-in-law)
διαλλακτής (a mediator)
κλάω (to break)
ἐκμαρτυρία (the deposition of a witness)
ἐφέσιμος (in which there was the right of appeal)
Συριστί (in the Syrian language)
λοχίτης (one of the same company)
μυροπώλιον (a perfumer's shop)
ἐγχειρίζω (to put into one's hands)

Derived

διακελεύομαι (to exhort, give orders, direct)
ἐπικελεύω (to encourage besides, to cheer on again)
κατακελεύω (to command silence, to command, to give the time in rowing)
παρακελεύομαι (to order, to, advise)
συγκελεύω (to join in ordering)

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

κελεύω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Perfect tense

Examples

Synonyms

I urge

I command

Related

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

κελεύω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Perfect tense

Examples

Synonyms

I urge

I command

Related

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어