Sense

1. to plough up

Examples

• κλάουσιν ἄνθρωποι καὶ τὴν αὑτῶν τύχην ὀδύρονται καὶ Κάδμῳ καταρῶνται πολλάκισ, ὅτι τὸ Ταῦ ἐσ τὸ τῶν στοιχείων γένοσ παρήγαγε· (Lucian, Judicium vocalium, (no name) 12:3)
• οἱ δὲ νῦν προσποιούμενοι θεοῖσ θύειν καὶ συγκαλοῦντεσ ἐπὶ τὴν θυσίαν τοὺσ φίλουσ καὶ τοὺσ οἰκειοτάτουσ καταρῶνται μὲν τοῖσ τέκνοισ, λοιδοροῦνται δὲ ταῖσ γυναιξί, κλαυθμυρίζουσιν τοὺσ οἰκέτασ, ἀπειλοῦσι τοῖσ πολλοῖσ, μονονουχὶ τὸ τοῦ Ὁμήρου λέγοντεσ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 661)
• ἐλθὼν δ’ ἐκαθέζετο λελουμένοσ καὶ οὐ πολλὰ ἄττα μετὰ ταῦτα διελέχθη, καὶ ἧκεν ὁ τῶν ἕνδεκα ὑπηρέτησ καὶ στὰσ παρ’ αὐτόν, ὦ Σώκρατεσ, ἔφη, οὐ καταγνώσομαί γε σοῦ ὅπερ ἄλλων καταγιγνώσκω, ὅτι μοι χαλεπαίνουσι καὶ καταρῶνται ἐπειδὰν αὐτοῖσ παραγγείλω πίνειν τὸ φάρμακον ἀναγκαζόντων τῶν ἀρχόντων. (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 932:2)
• τῶν πάντων δ’ ὃ κάκιστον ἐν ἀνθρώποισ θανάτου τε καὶ πασέων νούσων ἐστὶ πονηρότερον, παῖδασ ἐπεὶ θρέψαιο καὶ ἄρμενα πάντα παράσχοισ, χρήματα δ’ ἐγκαταθῇσ πόλλ’ ἀνιηρὰ παθών, τὸν πατέρ’ ἐχθαίρουσι, καταρῶνται δ’ ἀπολέσθαι, καὶ στυγέουσ’ ὥσπερ πτωχὸν ἐσερχόμενον. (Unknown, Elegy and Iambus, Volume I, , 1386-1389147)
• ὃσ μὲν ἀπηνὴσ αὐτὸσ ἐῄ καὶ ἀπηνέα εἰδῇ, τῷ δὲ καταρῶνται πάντεσ βροτοὶ ἄλγἐ ὀπίσσω ζωῷ, ἀτὰρ τεθνεῶτί γ’ ἐφεψιόωνται ἅπαντεσ· (Dio, Chrysostom, Orationes, 56:2)

Similar forms

• κατάρας (43)
• κατάραν (33)
• κατάρχειν (19)
• κατάρατος (19)
• κατάρατε (15)
• κατάρξαι (14)
• καταράτους (13)
• κατάραντες (13)
• κατάρα (12)
• κατᾶραι (12)
• καταρῶνται (9)
• καταρᾶσθαι (9)
• καταρᾶται (9)
• καταρτίσας (9)
• καταρχὴ (9)
• καταράκτας (8)
• κατάρχεται (8)
• κατάρρυτος (8)
• κατάραι (7)
• καταρρέον (7)
• καταρρεῖ (7)
• κατάρρυτον (7)
• καταράσῃ (7)
• κατάρχει (7)
• καταράτων (6)
• κατάρατον (6)
• κατάραις (6)
• καταρχὴν (6)
• καταράκτην (5)
• καταράκτης (4)
• κατάρᾳ (4)
• κατάρατοι (4)
• κατάρχεις (4)
• καταριθμῶν (4)
• κατάρρους (4)
• καταρχὰς (4)
• κατάῤῬοον (4)
• καταρῶν (4)
• καταράκτου (4)
• κατάῤῬοοι (4)
• καταράτου (4)
• κατάρξαντα (4)
• καταρρεῖν (4)
• καταρτίσαι (4)
• κατάρχομαι (3)
• κατάρατός (3)
• καταρᾶσθε (3)
• καταράτῳ (3)
• κατάρξας (3)
• καταρράκτῃ (3)
• καταρχῆς (3)
• κατάρξῃ (3)
• καταριθμεῖ (3)
• κατάρσεις (3)
• καταράτοις (3)
• καταράττων (3)
• κατάρδει (3)
• κατάρχοντα (3)
• καταραθείη (2)
• καταργῆσαι (2)
• κατάρροι (2)
• κατάῤῬοος (2)
• κατάρρουν (2)
• καταράττει (2)
• κατάρξασα (2)
• καταῤῬοπίη (2)
• καταρρύτῳ (2)
• κατάρχηται (2)
• κατάρχων (2)
• κατάρασαί (2)
• κατάρρυτόν (2)
• κατάρτισαι (2)
• καταρχῇ (2)
• κατάραντος (2)
• καταρτισθῇ (2)
• καταράκται (2)
• κατάρασιν (2)
• κατάρατο (2)
• κατάρατ (2)
• καταργήσει (2)
• καταρρόους (2)
• κατάρχομεν (2)
• κατάρξει (2)
• κατάρδων (2)
• καταρρέπει (2)
• καταρρῖψαι (2)
• καταῤῬυῇ (2)
• καταράσθω (1)
• κατάρατόν (1)
• κατάρξειν (1)
• καταριγηλὰ (1)
• καταρρα (1)
• καταρρέει (1)
• καταρρέων (1)
• κατάρρυτοι (1)
• κατάρρων (1)
• καταρτίσω (1)
• κατάρχῃ (1)
• Καταράκταν (1)
• κατάραντας (1)
• κατάρδουσι (1)
• καταργῶμεν (1)
• καταρκέσει (1)
• καταρρακτῇ (1)
• καταρρήξω (1)
• κατάρροοι (1)
• καταρρυεὶς (1)
• καταρτίσει (1)
• καταρωμένη (1)
• κατᾶραί (1)
• καταρακτῶν (1)
• κατάρξαιτο (1)
• κατάρξω (1)
• κατάργματα (1)
• καταρραγὲν (1)
• καταρρήξας (1)
• κατάρροιαν (1)
• καταῤρόους (1)
• καταρτύῃ (1)
• καταρχόμεθ (1)
• καταράξει (1)
• κατάρξειεν (1)
• καταργεῖ (1)
• κατάρης (1)
• καταροῦσιν (1)
• καταρράψας (1)
• καταρρέπῃ (1)
• καταρρίψει (1)
• κατάρρου (1)
• καταρρυῇς (1)
• καταρρῶγες (1)
• καταρχέτω (1)
• κατάρχοιτο (1)
• κατάραντα (1)
• κατάρδειν (1)
• κατάργυρος (1)
• καταρκέει (1)
• καταῤῬέοι (1)
• κατάρρηξον (1)
• καταῤῬοϊκά (1)
• κατάῤῬοπα (1)
• καταρρυεῖς (1)
• κατάρρυτός (1)
• κατάρυτα (1)
• κατάρχοντο (1)
• κατάρραφον (1)
• καταῤῬέει (1)
• καταρρέζῃς (1)
• κατάρροιαι (1)
• κατάῤῬους (1)
• καταρτίζων (1)
• κατάρωσιν (1)
• καταρᾷ (1)
• καταρᾶσθαί (1)
• κατάρην (1)
• καταρνεῖ (1)
• καταρράψαι (1)
• κατάῤῬοπον (1)
• κατάρρῳ (1)
• κατάρτισιν (1)
• καταρώμεθα (1)
• κατάρχοιμ (1)
• κατάρχωσι (1)
• κατάργυρα (1)
• καταριστᾶν (1)
• καταρραγῇ (1)
• κατάρρηξιν (1)
• καταρροϊκά (1)
• καταῤῬόους (1)
• καταρρυείς (1)
• καταρτύσων (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.