헬라어 문장 검색 - ΣτραβόΓεογραπ́05́03́004́

(스트라본, 지리학, book 5, chapter 3 4:)

ἑξῆσ δ’ ἡ Λατίνη κεῖται, ἐν ᾗ καὶ ἡ τῶν Ῥωμαίων πόλισ, πολλὰσ συνειληφυῖα καὶ τῆσ μὴ Λατίνησ πρότερον. Αἶκοι γὰρ καὶ Ουὄλσκοι καὶ Ἕρνικοι Ἀβοριγῖνέσ τε οἱ περὶ αὐτὴν τὴν Ῥώμην καὶ Ῥούτουλοι οἱ τὴν ἀρχαίαν Ἀρδέαν ἔχοντεσ καὶ ἄλλα συστήματα μείζω καὶ ἐλάττω τὰ περιοικοῦντα τοὺσ τότε Ῥωμαίουσ ὑπῆρξαν, ἡνίκα πρῶτον ἔκτιστο ἡ πόλισ· ὧν ἔνια κατὰ κώμασ αὐτονομεῖσθαι συνέβαινεν ὑπ’ οὐδενὶ κοινῷ φύλῳ τεταγμένα. φασὶ δὲ Αἰνείαν μετὰ τοῦ πατρὸσ Ἀγχίσου καὶ τοῦ παιδὸσ Ἀσκανίου κατάραντασ εἰσ Λαυρεντὸν τῆσ πλησίον τῶν Ὠστίων καὶ τοῦ Τιβέρεωσ ᾐόνοσ, μικρὸν ὑπὲρ τῆσ θαλάττησ, ὅσον ἐν τέτταρσι καὶ εἴκοσι σταδίοισ, κτίσαι πόλιν. ἐπελθόντα δὲ Λατῖνον τὸν τῶν Ἀβοριγίνων βασιλέα τῶν οἰκούντων τὸν τόπον τοῦτον, ὅπου νῦν ἡ Ῥώμη ἐστί, συμμάχοισ χρήσασθαι τοῖσ περὶ τὸν Αἰνείαν ἐπὶ τοὺσ γειτονεύοντασ Ῥουτούλουσ τοὺσ Ἀρδέαν κατέχοντασ στάδιοι δ’ εἰσὶν ἀπὸ τῆσ Ἀρδέασ εἰσ τὴν Ῥώμην ἑκατὸν ἑξήκοντα, νικήσαντα δ’ ἀπὸ τῆσ θυγατρὸσ Λαουινίασ ἐπώνυμον κτίσαι πλησίον πόλιν. πάλιν δὲ τῶν Ῥουτούλων συμβαλόντων εἰσ μάχην, τὸν μὲν Λατῖνον πεσεῖν, τὸν δὲ Αἰνείαν νικήσαντα βασιλεῦσαι καὶ Λατίνουσ καλέσαι τοὺσ ὑφ’ αὑτῷ. καὶ τούτου δὲ τελευτήσαντοσ καὶ τοῦ πατρόσ, τὸν Ἀσκάνιον Ἄλβαν κτίσαι ἐν τῷ Ἀλβανῷ ὄρει, διέχοντι τῆσ Ῥώμησ τοσοῦτον ὅσον καὶ ἡ Ἀρδέα. ἐνταῦθα Ῥωμαῖοι σὺν τοῖσ Λατίνοισ Διὶ θύουσιν, ἅπασα ἡ συναρχία ἀθροισθεῖσα· τῇ πόλει δ’ ἐφιστᾶσιν ἄρχοντα πρὸσ τὸν τῆσ θυσίασ χρόνον τῶν γνωρίμων τινὰ νέων. ὕστερον δὲ τετρακοσίοισ ἔτεσιν ἱστορεῖται τὰ περὶ Ἀμόλλιον καὶ τὸν ἀδελφὸν Νουμίτορα, τὰ μὲν μυθώδη τὰ δ’ ἐγγυτέρω πίστεωσ. διεδέξαντο μὲν γὰρ τὴν τῆσ Ἄλβασ ἀρχὴν ἀμφότεροι παρὰ τῶν ἀπογόνων τοῦ Ἀσκανίου, διατείνουσαν μέχρι τοῦ Τιβέρεωσ· παραγκωνισάμενοσ δ’ ὁ νεώτεροσ τὸν πρεσβύτερον ἦρχεν ὁ Ἀμόλλιοσ, υἱοῦ δ’ ὄντοσ καὶ θυγατρὸσ τῷ Νουμίτορι, τὸν μὲν ἐν κυνηγίᾳ δολοφονεῖ, τὴν δέ, ἵνα ἄτεκνοσ διαμείνῃ, τῆσ Ἑστίασ ἱέρειαν κατέστησε παρθενείασ χάριν· καλοῦσι δ’ αὐτὴν Ῥέαν Σιλβίαν. εἶτα φθορὰν φωράσασ, διδύμων αὐτῇ παίδων γενομένων, τὴν μὲν εἱρ͂ξεν ἀντὶ τοῦ κτείνειν χαριζόμενοσ τἀδελφῷ, τοὺσ δ’ ἐξέθηκε πρὸσ τὸν Τίβεριν κατά τι πάτριον. μυθεύεται μὲν οὖν ἐξ Ἄρεωσ γενέσθαι τοὺσ παῖδασ, ἐκτεθέντασ δ’ ὑπὸ λυκαίνησ ὁραθῆναι σκυλακευομένουσ. Φαυστύλον δέ τινα τῶν περὶ τὸν τόπον συφορβῶν ἀνελόμενον ἐκθρέψαι δεῖ δ’ ὑπολαβεῖν τῶν δυνατῶν τινα, ὑπηκόων δὲ τῷ Ἀμολλίῳ, λαβόντα ἐκθρέψαι, καλέσαι δὲ τὸν μὲν Ῥωμύλον τὸν δὲ Ῥῶμον. ἀνδρωθέντασ δ’ ἐπιθέσθαι τῷ Ἀμολλίῳ καὶ τοῖσ παισί· καταλυθέντων δ’ ἐκείνων καὶ τῆσ ἀρχῆσ εἰσ τὸν Νουμίτορα περιστάσησ, ἀπελθόντασ οἴκαδε κτίσαι τὴν Ῥώμην ἐν τόποισ οὐ πρὸσ αἱρ́εσιν μᾶλλον ἢ πρὸσ ἀνάγκην ἐπιτηδείοισ. οὔτε γὰρ ἐρυμνὸν τὸ ἔδαφοσ οὔτε χώραν οἰκείαν ἔχον τὴν πέριξ ὅση πόλει πρόσφοροσ, ἀλλ’ οὐδ’ ἀνθρώπουσ τοὺσ συνοικήσοντασ· οἱ γὰρ ὄντεσ ᾤκουν καθ’ αὑτούσ, συνάπτοντέσ πωσ τοῖσ τείχεσι τῆσ κτιζομένησ πόλεωσ, οὐδὲ τοῖσ Ἀλβανοῖσ πάνυ προσέχοντεσ. Κολλατία δ’ ἦν καὶ Ἀντέμναι καὶ Φιδῆναι καὶ Λαβικὸν καὶ ἄλλα τοιαῦτα τότε μὲν πολίχνια, νῦν δὲ κῶμαι, κτήσεισ ἰδιωτῶν, ἀπὸ τριάκοντα ἢ μικρῷ πλειόνων τῆσ Ῥώμησ σταδίων. μεταξὺ γοῦν τοῦ πέμπτου καὶ τοῦ ἕκτου λίθου τῶν τὰ μίλια διασημαινόντων τῆσ Ῥώμησ καλεῖται τόποσ Φῆστοι· τοῦτον δ’ ὁρ́ιον ἀποφαίνουσι τῆσ τότε Ῥωμαίων γῆσ, οἵ θ’ ἱερομνήμονεσ θυσίαν ἐπιτελοῦσιν ἐνταῦθά τε καὶ ἐν ἄλλοισ τόποισ πλείοσιν ὡσ ὁρίσισ αὐθημερόν, ἣν καλοῦσιν Ἀμβαρουίαν. γενομένησ δ’ οὖν στάσεωσ φασὶ κατὰ τὴν κτίσιν ἀναιρεθῆναι τὸν Ῥῶμον. μετὰ δὲ τὴν κτίσιν ἀνθρώπουσ σύγκλυδασ ὁ Ῥωμύλοσ ἤθροιζεν, ἀποδείξασ ἄσυλόν τι τέμενοσ μεταξὺ τῆσ ἄκρασ καὶ τοῦ Καπετωλίου, τοὺσ δ’ ἐκεῖ καταφεύγοντασ τῶν ἀστυγειτόνων πολίτασ ἀποφαίνων. ἐπιγαμίασ δὲ τούτοισ οὐ τυγχάνων ἐπηγγείλατο ἕνα ἀγῶνα ἱππικὸν τοῦ Ποσειδῶνοσ ἱερόν, τὸν καὶ νῦν ἐπιτελούμενον. συνελθόντων δὲ πολλῶν, πλείστων δὲ Σαβίνων, ἐκέλευσε τὰσ παρθένουσ ἁρπάσαι τὰσ ἀφιγμένασ τοῖσ δεομένοισ γάμου· μετιὼν δὲ τὴν ὕβριν Τίτοσ Τάτιοσ δι’ ὅπλων ὁ βασιλεὺσ τῶν Κυριτῶν ἐπὶ κοινωνίᾳ τῆσ ἀρχῆσ καὶ πολιτείασ συνέβη πρὸσ τὸν Ῥωμύλον· δολοφονηθέντοσ δ’ ἐν Λαουινίῳ τοῦ Τατίου, μόνοσ ἦρξεν ἑκόντων τῶν Κυριτῶν ὁ Ῥωμύλοσ. μετὰ δὲ τοῦτον διεδέξατο τὴν ἀρχὴν Νουμᾶσ Πομπίλιοσ πολίτησ τοῦ Τατίου, παρ’ ἑκόντων λαβὼν τῶν ὑπηκόων.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Strabo, Geography, book 5, chapter 3 4:

(스트라본, 지리학, book 5, chapter 3 4:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION