Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κατάπτυστος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κατάπτυστος κατάπτυστον

Structure: καταπτυστ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: kataptu/w

Sense

  1. to be spat upon, abominable, despicable

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative κατάπτυστος κατάπτυστον
Genitive καταπτύστου καταπτύστου
Dative καταπτύστῳ καταπτύστῳ
Accusative κατάπτυστον κατάπτυστον
Vocative κατάπτυστε κατάπτυστον
DualN/A/V καταπτύστω καταπτύστω
G/D καταπτύστοιν καταπτύστοιν
PluralNominative κατάπτυστοι κατάπτυστα
Genitive καταπτύστων καταπτύστων
Dative καταπτύστοις καταπτύστοις
Accusative καταπτύστους κατάπτυστα
Vocative κατάπτυστοι κατάπτυστα
Positive Comparative Superlative
Adjective κατάπτυστος καταπτύστου καταπτυστότερος καταπτυστοτέρου καταπτυστότατος καταπτυστοτάτου
Adverb καταπτύστως καταπτυστότερον καταπτυστότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὕπνῳ πεσοῦσαι δ’ αἱ κατάπτυστοι κόραι, γραῖαι παλαιαὶ παῖδεσ, αἷσ οὐ μείγνυται θεῶν τισ οὐδ’ ἄνθρωποσ οὐδὲ θήρ ποτε. (Aeschylus, Eumenides, episode 7:4)
  • οἱ μὲν κατάπτυστοι Θετταλοὶ καὶ ἀναίσθητοι Θηβαῖοι φίλον, εὐεργέτην, σωτῆρα τὸν Φίλιππον ἡγοῦντο· (Demosthenes, Speeches 11-20, 62:1)
  • πρὸσ δὲ τούτοισ οἱ κατάπτυστοι σοφισταὶ πείθουσιν ὑμᾶσ ὡσ ἄρα καὶ τῷ Ὁμήρῳ τοῦτο μέγιστον ὑπάρξειεν, υἱὸν Μέλητοσ γενέσθαι. (Aristides, Aelius, Orationes, 8:3)

Synonyms

  1. to be spat upon

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION