φρύαγμα
Third declension Noun; Neuter
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
φρύαγμα
φρύαγματος
Structure:
φρυαγματ
(Stem)
Sense
- a violent snorting, neighing
- wanton behaviour, insolence
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- Τοῦ δὲ Ἐλεαζάρου λήγοντοσ ἄρτι τῆσ προσευχῆσ, ὁ βασιλεὺσ σὺν τοῖσ θηρίοισ καὶ παντὶ τῷ τῆσ δυνάμεωσ φρυάγματι κατὰ τὸν ἱππόδρομον παρῆγε. (Septuagint, Liber Maccabees III 6:16)
- ἡρέτισε Χαναναίουσ. πορνεύοντεσ ἐξεπόρνευσαν, ἠγάπησαν ἀτιμίαν ἐκ φρυάγματοσ αὐτῶν. (Septuagint, Prophetia Osee 4:18)
- φωνὴ θρηνούντων ποιμένων, ὅτι τεταλαιπώρηκεν ἡ μεγαλωσύνη αὐτῶν. φωνὴ ὠρυομένων λεόντων, ὅτι τεταλαιπώρηκε τὸ φρύαγμα τοῦ Ἰορδάνου. (Septuagint, Prophetia Zachariae 11:3)
- σοῦ οἱ πόδεσ τρέχουσι καὶ ἐκλύουσί σε. πῶσ παρασκευάσῃ ἐφ’ ἵπποισ καὶ ἐν γῇ εἰρήνησ σὺ πέποιθασ̣ πῶσ ποιήσεισ ἐν φρυάγματι τοῦ Ἰορδάνου̣ (Septuagint, Liber Ieremiae 12:5)
- καὶ ἀποστρέψω τὸ φρύαγμα τῆσ ἰσχύοσ αὐτῶν, καὶ μιανθήσεται τὰ ἅγια αὐτῶν. (Septuagint, Prophetia Ezechielis 7:24)
- εἰπὸν πρὸσ τὸν οἶκον τοῦ Ἰσραήλ. τάδε λέγει Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ βεβηλῶ τὰ ἅγιά μου, φρύαγμα ἰσχύοσ ὑμῶν, ἐπιθυμήματα ὀφθαλμῶν ὑμῶν, καὶ ὑπὲρ ὧν φείδονται αἱ ψυχαὶ ὑμῶν. καὶ οἱ υἱοὶ ὑμῶν καὶ αἱ θυγατέρεσ ὑμῶν, οὓσ ἐγκατελίπετε, ἐν ρομφαίᾳ πεσοῦνται. (Septuagint, Prophetia Ezechielis 24:21)
- "οὐ καταβαλόντεσ ὑμεῖσ οἱ νέοι τὸ κενὸν φρύαγμα τοῦτο καὶ γαυρίαμα τῆσ νίκησ ταπεινοὶ καταπτήξετε πρὸσ τὸ μέλλον, ἀεὶ καραδοκοῦντεσ εἰσ ὅ τι κατασκήψει τέλοσ ἑκάστῳ τὴν τῆσ παρούσησ εὐπραγίασ ὁ δαίμων νέμεσιν; (Plutarch, Aemilius Paulus, chapter 27 1:5)
- "δύσμικτα γὰρ τὰ νέα καὶ δυσκέραστα καὶ μόλισ ἐν χρόνῳ πολλῷ τὸ φρύαγμα καὶ τὴν ὕβριν ἀφίησιν, ἐν ἀρχῇ δὲ κυμαίνει καὶ ζυγομαχεῖ καὶ μᾶλλον ἂν Ἔρωσ ἐγγένηται, καὶ καθάπερ πνεῦμα κυβερνήτου μὴ παρόντοσ, ἐτάραξε καὶ συνέχεε τὸν γάμον οὔτ’ ἄρχειν δυναμένων οὔτ’ ἄρχεσθαι βουλομένων. (Plutarch, Amatorius, section 9 18:3)
Synonyms
-
wanton behaviour
- χλιδή (wantonness, insolence, arrogance)
- ὕβρισμα (a wanton or insolent act, an outrage)