φθόνος
Second declension Noun; Masculine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
φθόνος
φθόνου
Structure:
φθον
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- envy, jealousy
- malice, grudge, ill will
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἐρίδων καὶ φθόνων καὶ φιλονεικιῶν, ἔθιζε σεαυτὸν δάκνεσθαι τῶν ἐχθρῶν εὐημερούντων , καὶ παρόξυνε καὶ χάραττε τὸ φιλόνεικον ἐν ἐκείνοισ θηγόμενον. (Plutarch, De capienda ex inimicis utilitate, chapter, section 10 6:1)
- μῶν οὐχ ὅπερ ἐποίουν ἀναγκαῖον, ἐκ τῶν λοιπῶν τὰ μὲν πολιτικὰ χαίρειν ἐᾶν, εὐλαβούμενον τὰσ ἐκ τῶν φθόνων διαβολάσ, ὑμᾶσ δὲ πάντωσ, καίπερ ἀλλήλων χωρὶσ γεγονότασ καὶ διαφόρουσ ὄντασ, πειρᾶσθαι φίλουσ ἀλλήλοισ ὅτι μάλιστα ποιεῖν; (Plato, Epistles, Letter 3 13:3)
- μόγισ δὲ τριβόμενα πρὸσ ἄλληλα αὐτῶν ἕκαστα, ὀνόματα καὶ λόγοι ὄψεισ τε καὶ αἰσθήσεισ, ἐν εὐμενέσιν ἐλέγχοισ ἐλεγχόμενα καὶ ἄνευ φθόνων ἐρωτήσεσιν καὶ ἀποκρίσεσιν χρωμένων, ἐξέλαμψε φρόνησισ περὶ ἕκαστον καὶ νοῦσ, συντείνων ὅτι μάλιστ’ εἰσ δύναμιν ἀνθρωπίνην. (Plato, Epistles, Letter 7 134:2)
- εἶναι, θαυμαστὸν ὅτι δὴ παρορῶσιν ἐν τοῖσ θηρίοισ ἔργα καὶ κινήματα πολλὰ μὲν θυμῶν πολλὰ δὲ φόβων καὶ ναὶ μὰ Δία φθόνων καὶ ζηλοτυπιῶν αὐτοὶ δὲ καὶ κύνασ ἁμαρτάνοντασ καὶ ἵππουσ κολάζουσιν, οὐ διὰ κενῆσ ἀλλ’ ἐπὶ σωφρονισμῷ, λύπην δι’ ἀλγηδόνοσ ἐμποιοῦντεσ αὐτοῖσ, ἣν μετάνοιαν ὀνομάζομεν. (Plutarch, De sollertia animalium, chapter, section 3 21:2)
- οὐ γὰρ μόνον, τῆσ δυνάμεωσ εἰσ πολλοὺσ διανέμεσθαι δοκούσησ, ἧττον ἐνοχλεῖ τῶν φθόνων τὸ μέγεθοσ, ἀλλὰ καὶ τὰ τῶν χρειῶν ἐπιτελεῖται μᾶλλον. (Plutarch, Praecepta gerendae reipublicae, chapter, section 15 26:1)
- καὶ μὴ παύσαιτο φθονῶν τοῖσ ἀρίστοισ. (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 35:4)
- σὺ δ’ οὖν ἂν μὴ ἐπαινῇσ, εἰσ τὰσ λιθοτομίασ τὰσ Διονυσίου εὐθὺσ ἀφίξῃ ὡσ καὶ φθονῶν καὶ ἐπιβουλεύων αὐτῷ. (Lucian, De mercede, (no name) 35:7)
- ὁ Ζεύσ με ταῦτ’ ἔδρασεν ἀνθρώποισ φθονῶν. (Aristophanes, Plutus, Prologue 2:40)
- οἱ μὲν οὖν ἄλλοι ἐγέλων ὁπότε σκωφθεῖεν, ἐπεὶ δὲ καὶ εἰσ τὸν Ἀλκιδάμαντα ὅμοιόν τι ἀπέρριψε Μελιταῖον κυνίδιον προσειπὼν αὐτόν, ἀγανακτήσασ ἐκεῖνοσ ‐ ’ καὶ πάλαι δὲ δῆλοσ ἦν φθονῶν αὐτῷ εὐδοκιμοῦντι, καὶ κατέχοντι τὸ συμπόσιον ‐ ἀπορρίψασ τὸν τρίβωνα προὐκαλεῖτό οἱ παγκρατιάζειν, εἰ δὲ μή, κατοίσειν αὐτοῦ ἔφη τὴν βακτηρίαν. (Lucian, Symposium, (no name) 19:1)
- κοὐκ ἔσθ’ ὅπωσ ἐκείνουσ οὐχὶ φθονῶν ἔπαυσασ, ἵνα μὴ ῥήτορεσ γένωνται. (Aristotle, Agon, antepirrheme28)
