Ancient Greek-English Dictionary Language

φθιτός

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: φθιτός φθιτή φθιτόν

Structure: φθιτ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: fqi/nw의 분사형

Sense

  1. the dead
  2. liable to perish

Examples

  • τὰ γὰρ φθιτῶν τοῖσ ὁρῶσι κόσμοσ. (Euripides, Suppliants, choral, strophe 33)
  • αἰαῖ, τίνα στεναγμὸν ἢ γόον ἢ φθιτῶν ᾠδάν, ἢ τὸν Αἵδα χορὸν ἀχήσω; (Euripides, Heracles, choral, lyric8)
  • τοὺσ οὖν πάλαι σοφοὺσ καὶ λογίουσ ἄμικτα θέσθαι τὰ ἐπίγεια καὶ τὰ οὐράνια χρὴ νομίζειν, οὐ τοῖσ τόποισ ὥσπερ ἐπὶ ζυγοῦ πρὸσ τὰ κάτω καὶ ἄνω βλέποντασ, ἀλλὰ τῇ διαφορᾷ τῶν δυνάμεων τὰ μὲν θερμὰ καὶ λαμπρὰ καὶ ταχέα καὶ κοῦφα τῇ θείᾳ καὶ ἀιδίῳ φύσει προσνέμοντασ, τὰ δὲ σκοτεινὰ καὶ ψυχρὰ καὶ βραδέα φθιτῶν καὶ ἐνέρων οὐκ εὐδαίμονα κλῆρον ἀποφαίνοντασ. (Plutarch, De primo frigido, chapter, section 221)
  • ἀρχαῖα τὰ Λαβδακιδᾶν οἴκων ὁρῶμαι πήματα φθιτῶν ἐπὶ πήμασι πίπτοντ’, οὐδ’ ἀπαλλάσσει γενεὰν γένοσ, ἀλλ’ ἐρείπει θεῶν τισ, οὐδ’ ἔχει λύσιν. (Sophocles, Antigone, choral, antistrophe 11)
  • οὐδὲν οὖν θαυμαστὸν εἰ καὶ Ῥωμαῖοι τοῖσ δοκοῦσιν ἅπαξ τεθάφθαι καὶ γεγονέναι τῆσ τῶν φθιτῶν μερίδοσ οὐκ ᾤοντο δεῖν παριέναι τὴν αὔλειον, ᾗ θύσοντεσ ἐξίασι καὶ θύσαντεσ εἰσίασιν, ἀλλ’ ἄνωθεν ἐκέλευον εἰσ τὰ ὕπαιθρα καταβαίνειν ἐκ τοῦ περιέχοντοσ· (Plutarch, Quaestiones Romanae, section 5 3:3)

Synonyms

  1. the dead

  2. liable to perish

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION