φιλότιμος
First/Second declension Adjective;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
φιλότιμος
φιλότιμον
Structure:
φιλοτιμ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- loving honour, covetous of honour, ambitious, emulous, eager to be honoured for, covetous of distinction in . .
- emulously prodigal, lavish
- august
- ambitiously, emulously, emulously, eagerly
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- καὶ τὰσ ἐξ οὐρανοῦ γενομένασ ἐπιφανείασ τοῖσ ὑπὲρ τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ φιλοτίμωσ ἀνδραγαθήσασιν, ὥστε τὴν ὅλην χώραν ὀλίγουσ ὄντασ λεηλατεῖν καὶ τὰ βάρβαρα πλήθη διώκειν, (Septuagint, Liber Maccabees II 2:21)
- ἐγίνετο μὲν οὖν ἡ τούτων ἀπογραφὴ μετὰ πικρᾶσ σπουδῆσ καὶ φιλοτίμου προσεδρείασ ἀπὸ ἀνατολῶν ἡλίου μέχρι δυσμῶν, ἀνήνυτον λαμβάνουσα τὸ τέλοσ ἐπὶ ἡμέρασ τεσσαράκοντα. ‐ (Septuagint, Liber Maccabees III 4:15)
- ἀνθ̓ ὧν πυριφλεγῆ στῦλον, ὁδηγὸν μὲν ἀγνώστου ὁδοιπορίασ, ἥλιον δὲ ἀβλαβῆ φιλοτίμου ξενιτείασ παρέσχεσ. (Septuagint, Liber Sapientiae 18:3)
- καὶ παρετηροῦσαν φιλοτίμωσ καθ’ ἡμέραν ὁρᾶν αὐτήν. (Septuagint, Liber Susanna 1:12)
- ἦν γάρ, ἦν ἐν τῇ Πλάτωνοσ φύσει πολλὰσ ἀρετὰσ ἐχούσῃ τὸ φιλότιμον. (Dionysius of Halicarnassus, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 1 13:1)
- ὀδυνηρὸσ ἆρ’ ὁ πλοῦτοσ, ὃν ζητεῖσ ἔχειν, γενήσεται Θήβαισι, φιλότιμοσ δὲ σύ. (Euripides, Phoenissae, episode, lyric 12:4)
- Ιἕρων δὲ ὁ Συρακοσίων βασιλεύσ, ὁ πάντα Ῥωμαίοισ φίλοσ, ἐσπουδάκει μὲν καὶ περὶ ἱερῶν καὶ γυμνασίων κατασκευάσ, ἦν δὲ καὶ περὶ ναυπηγίασ φιλότιμοσ, πλοῖα σιτηγὰ κατασκευαζόμενοσ, ὧν ἑνὸσ τῆσ κατασκευῆσ μνησθήσομαι. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 40 1:2)
- ἀλλὰ δαιμονίωσ ὁ Κτησίασ, ὡσ ἐοίκε, φιλότιμοσ ὢν καί οὐχ ἧττον φιλολάκων καί φιλοκλέαρχοσ ἀεί τινασ ἐν τῇ διηγήσει χώρασ ἑαυτῷ δίδωσιν, ἐν αἷσ γενόμενοσ πολλὰ καί καλὰ μεμνήσεται Κλεάρχου καί τῆσ Λακεδαίμονοσ. (Plutarch, Artaxerxes, chapter 13 4:3)
- ἐκ δὲ τούτου πρῶτον μὲν οἱ λοιποὶ Σπαρτιᾶται χαλεπῶσ ἔφερον ὑπηρέται Λυσάνδρου μᾶλλον ἢ σύμβουλοι βασιλέωσ ὄντεσ ἔπειτα δ’ αὐτὸσ ὁ Ἀγησίλαοσ, εἰ καὶ μὴ φθονερὸσ ἦν μηδὲ ἤχθετο τοῖσ τιμωμένοισ, ἀλλὰ φιλότιμοσ ὢν σφόδρα καὶ φιλόνεικοσ, ἐφοβεῖτο μή, κἂν ἐνέγκωσί τι λαμπρὸν αἱ πράξεισ, τοῦτο Λυσάνδρου γένηται διὰ τὴν δόξαν. (Plutarch, Agesilaus, chapter 7 3:1)
- ἦν δὲ καὶ φιλότιμοσ μὲν καὶ μεγαλόφρων ὁ Κλεομένησ καὶ πρὸσ ἐγκράτειαν καὶ ἀφέλειαν οὐχ ἧττον τοῦ Ἄγιδοσ εὖ πεφυκώσ, τὸ δὲ εὐλαβὲσ ἄγαν ἐκεῖνο καὶ πρᾶον οὐκ εἶχεν, ἀλλὰ κέντρον τι θυμοῦ τῇ φύσει προσέκειτο καὶ μετὰ σφοδρότητοσ ὁρμὴ πρὸσ τὸ φαινόμενον ἀεὶ καλόν, ἐφαίνετο δὲ κάλλιστον μὲν αὐτῷ κρατεῖν ἑκόντων, καλὸν δὲ καὶ μὴ πειθομένων περιεῖναι πρὸσ τὸ βέλτιον ἐκβιαζόμενον. (Plutarch, Cleomenes, chapter 1 3:1)