Hellas Alive Dictionary - ευσυνοπτος

Ancient Greek-English Dictionary

εὐσύνοπτος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: εὐσύνοπτος εὐσύνοπτον

Structure: εὐσυνοπτ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: suno/yomai

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	εὐσύνοπτος εὐσυνόπτου	εὐσυνοπτότερος εὐσυνοπτοτέρου	εὐσυνοπτότατος εὐσυνοπτοτάτου
Adverb	εὐσυνόπτως	εὐσυνοπτότερον	εὐσυνοπτότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

ἡ δὲ τῶν ἐπὶ γῆσ ὑδάτων ῥύσισ οὐχ ὁμοίωσ εὐσύνοπτον ἔχει τὸν τῆσ ἀντιπεριώσεωσ τρόπον. (Plutarch, Platonicae quaestiones, chapter 7, section 81)
λέγω δὲ περίοδον λέξιν ἔχουσαν ἀρχὴν καὶ τελευτὴν αὐτὴν καθ’ αὑτὴν καὶ μέγεθοσ εὐσύνοπτον. (Aristotle, Rhetoric, Book 3, chapter 9 3:2)
εὐσύνοπτον γὰρ μᾶλλον τὸ οἰκεῖον τοῦ πράγματοσ καὶ τὸ ἀλλότριον, καὶ ὁ ἀγὼν ἄπεστιν, ὥστε καθαρὰ ἡ κρίσισ. (Aristotle, Rhetoric, Book 3, chapter 12 5:6)
ἔτι δ’ ὥσπερ τὸ πλῆθοσ τὸ τῶν ἀνθρώπων εὐσύνοπτον ἔφαμεν εἶναι δεῖν, οὕτω καὶ τὴν χώραν· (Aristotle, Politics, Book 7 90:1)
τὸ δ’ εὐσύνοπτον τὸ εὐβοήθητον εἶναι τὴν χώραν ἐστίν. (Aristotle, Politics, Book 7 90:2)
οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ κατὰ τὸν λόγον σκοπουμένοισ εὐσύνοπτόν ἐστιν. (Aristotle, Politics, Book 7 12:1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기