Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

εὐφραίνω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: εὐφραίνω εὐφρανῶ ηὐφράνθην

Structure: εὐφραίν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to cheer, delight, gladden
  2. to make merry, enjoy oneself, be happy, was rejoiced at

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐφραίνω εὐφραίνεις εὐφραίνει
Dual εὐφραίνετον εὐφραίνετον
Plural εὐφραίνομεν εὐφραίνετε εὐφραίνουσιν*
SubjunctiveSingular εὐφραίνω εὐφραίνῃς εὐφραίνῃ
Dual εὐφραίνητον εὐφραίνητον
Plural εὐφραίνωμεν εὐφραίνητε εὐφραίνωσιν*
OptativeSingular εὐφραίνοιμι εὐφραίνοις εὐφραίνοι
Dual εὐφραίνοιτον εὐφραινοίτην
Plural εὐφραίνοιμεν εὐφραίνοιτε εὐφραίνοιεν
ImperativeSingular εύ̓φραινε εὐφραινέτω
Dual εὐφραίνετον εὐφραινέτων
Plural εὐφραίνετε εὐφραινόντων, εὐφραινέτωσαν
Infinitive εὐφραίνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐφραινων εὐφραινοντος εὐφραινουσα εὐφραινουσης εὐφραινον εὐφραινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐφραίνομαι εὐφραίνει, εὐφραίνῃ εὐφραίνεται
Dual εὐφραίνεσθον εὐφραίνεσθον
Plural εὐφραινόμεθα εὐφραίνεσθε εὐφραίνονται
SubjunctiveSingular εὐφραίνωμαι εὐφραίνῃ εὐφραίνηται
Dual εὐφραίνησθον εὐφραίνησθον
Plural εὐφραινώμεθα εὐφραίνησθε εὐφραίνωνται
OptativeSingular εὐφραινοίμην εὐφραίνοιο εὐφραίνοιτο
Dual εὐφραίνοισθον εὐφραινοίσθην
Plural εὐφραινοίμεθα εὐφραίνοισθε εὐφραίνοιντο
ImperativeSingular εὐφραίνου εὐφραινέσθω
Dual εὐφραίνεσθον εὐφραινέσθων
Plural εὐφραίνεσθε εὐφραινέσθων, εὐφραινέσθωσαν
Infinitive εὐφραίνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐφραινομενος εὐφραινομενου εὐφραινομενη εὐφραινομενης εὐφραινομενον εὐφραινομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐφρανῶ εὐφρανεῖς εὐφρανεῖ
Dual εὐφρανεῖτον εὐφρανεῖτον
Plural εὐφρανοῦμεν εὐφρανεῖτε εὐφρανοῦσιν*
OptativeSingular εὐφρανοῖμι εὐφρανοῖς εὐφρανοῖ
Dual εὐφρανοῖτον εὐφρανοίτην
Plural εὐφρανοῖμεν εὐφρανοῖτε εὐφρανοῖεν
Infinitive εὐφρανεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐφρανων εὐφρανουντος εὐφρανουσα εὐφρανουσης εὐφρανουν εὐφρανουντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐφρανοῦμαι εὐφρανεῖ, εὐφρανῇ εὐφρανεῖται
Dual εὐφρανεῖσθον εὐφρανεῖσθον
Plural εὐφρανούμεθα εὐφρανεῖσθε εὐφρανοῦνται
OptativeSingular εὐφρανοίμην εὐφρανοῖο εὐφρανοῖτο
Dual εὐφρανοῖσθον εὐφρανοίσθην
Plural εὐφρανοίμεθα εὐφρανοῖσθε εὐφρανοῖντο
Infinitive εὐφρανεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐφρανουμενος εὐφρανουμενου εὐφρανουμενη εὐφρανουμενης εὐφρανουμενον εὐφρανουμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐφρανθήσομαι εὐφρανθήσῃ εὐφρανθήσεται
Dual εὐφρανθήσεσθον εὐφρανθήσεσθον
Plural εὐφρανθησόμεθα εὐφρανθήσεσθε εὐφρανθήσονται
OptativeSingular εὐφρανθησοίμην εὐφρανθήσοιο εὐφρανθήσοιτο
Dual εὐφρανθήσοισθον εὐφρανθησοίσθην
Plural εὐφρανθησοίμεθα εὐφρανθήσοισθε εὐφρανθήσοιντο
Infinitive εὐφρανθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐφρανθησομενος εὐφρανθησομενου εὐφρανθησομενη εὐφρανθησομενης εὐφρανθησομενον εὐφρανθησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ηύ̓φραινον ηύ̓φραινες ηύ̓φραινεν*
Dual ηὐφραίνετον ηὐφραινέτην
Plural ηὐφραίνομεν ηὐφραίνετε ηύ̓φραινον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ηὐφραινόμην ηὐφραίνου ηὐφραίνετο
Dual ηὐφραίνεσθον ηὐφραινέσθην
Plural ηὐφραινόμεθα ηὐφραίνεσθε ηὐφραίνοντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ηύ̓φρανα ηύ̓φρανας ηύ̓φρανεν*
Dual ηὐφράνατον ηὐφρανάτην
Plural ηὐφράναμεν ηὐφράνατε ηύ̓φραναν
SubjunctiveSingular εὐφράνω εὐφράνῃς εὐφράνῃ
Dual εὐφράνητον εὐφράνητον
Plural εὐφράνωμεν εὐφράνητε εὐφράνωσιν*
OptativeSingular εὐφράναιμι εὐφράναις εὐφράναι
Dual εὐφράναιτον εὐφραναίτην
Plural εὐφράναιμεν εὐφράναιτε εὐφράναιεν
ImperativeSingular εύ̓φρανον εὐφρανάτω
Dual εὐφράνατον εὐφρανάτων
Plural εὐφράνατε εὐφρανάντων
Infinitive εὐφράναι
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐφρανᾱς εὐφραναντος εὐφρανᾱσα εὐφρανᾱσης εὐφραναν εὐφραναντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ηὐφρανάμην ηὐφράνω ηὐφράνατο
Dual ηὐφράνασθον ηὐφρανάσθην
Plural ηὐφρανάμεθα ηὐφράνασθε ηὐφράναντο
SubjunctiveSingular εὐφράνωμαι εὐφράνῃ εὐφράνηται
Dual εὐφράνησθον εὐφράνησθον
Plural εὐφρανώμεθα εὐφράνησθε εὐφράνωνται
OptativeSingular εὐφραναίμην εὐφράναιο εὐφράναιτο
Dual εὐφράναισθον εὐφραναίσθην
Plural εὐφραναίμεθα εὐφράναισθε εὐφράναιντο
ImperativeSingular εύ̓φραναι εὐφρανάσθω
Dual εὐφράνασθον εὐφρανάσθων
Plural εὐφράνασθε εὐφρανάσθων
Infinitive εὐφράνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐφραναμενος εὐφραναμενου εὐφραναμενη εὐφραναμενης εὐφραναμενον εὐφραναμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ηὐφράνθην ηὐφράνθης ηὐφράνθη
Dual ηὐφράνθητον ηὐφρανθήτην
Plural ηὐφράνθημεν ηὐφράνθητε ηὐφράνθησαν
SubjunctiveSingular εὐφρανθῶ εὐφρανθῇς εὐφρανθῇ
Dual εὐφρανθῆτον εὐφρανθῆτον
Plural εὐφρανθῶμεν εὐφρανθῆτε εὐφρανθῶσιν*
OptativeSingular εὐφρανθείην εὐφρανθείης εὐφρανθείη
Dual εὐφρανθείητον εὐφρανθειήτην
Plural εὐφρανθείημεν εὐφρανθείητε εὐφρανθείησαν
ImperativeSingular εὐφράνθητι εὐφρανθήτω
Dual εὐφράνθητον εὐφρανθήτων
Plural εὐφράνθητε εὐφρανθέντων
Infinitive εὐφρανθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐφρανθεις εὐφρανθεντος εὐφρανθεισα εὐφρανθεισης εὐφρανθεν εὐφρανθεντος

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • πρῶτον μὲν γὰρ οὐ πολέμων οὐδὲ πραγμάτων φροντιεῖσ, ἀλλὰ σκοπούμενοσ διέσῃ τί ἂν κεχαρισμένον ἢ σιτίον ἢ ποτὸν εὑρ́οισ, ἢ τί ἂν ἰδὼν ἢ ἀκούσασ τερφθείησ ἢ τίνων ὀσφραινόμενοσ ἢ ἁπτόμενοσ, τίσι δὲ παιδικοῖσ ὁμιλῶν μάλιστ’ ἂν εὐφρανθείησ, καὶ πῶσ ἂν μαλακώτατα καθεύδοισ, καὶ πῶσ ἂν ἀπονώτατα τούτων πάντων τυγχάνοισ. (Xenophon, Memorabilia, , chapter 1 25:1)

Synonyms

  1. to cheer

  2. to make merry

Related

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION