Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἔτυμος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἔτυμος ἐτύμη ἔτυμον

Structure: ἐτυμ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: like e)te/os, e)th/tumos,

Sense

  1. true, real, sure

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative έ̓τυμος ἐτύμη έ̓τυμον
Genitive ἐτύμου ἐτύμης ἐτύμου
Dative ἐτύμῳ ἐτύμῃ ἐτύμῳ
Accusative έ̓τυμον ἐτύμην έ̓τυμον
Vocative έ̓τυμε ἐτύμη έ̓τυμον
DualN/A/V ἐτύμω ἐτύμᾱ ἐτύμω
G/D ἐτύμοιν ἐτύμαιν ἐτύμοιν
PluralNominative έ̓τυμοι ἐτύμαι έ̓τυμα
Genitive ἐτύμων ἐτυμῶν ἐτύμων
Dative ἐτύμοις ἐτύμαις ἐτύμοις
Accusative ἐτύμους ἐτύμᾱς έ̓τυμα
Vocative έ̓τυμοι ἐτύμαι έ̓τυμα
Positive Comparative Superlative
Adjective έ̓τυμος ἐτύμου ἐτυμώτερος ἐτυμωτέρου ἐτυμώτατος ἐτυμωτάτου
Adverb ἐτύμως ἐτυμώτερον ἐτυμώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τίσ ἄρα μ’, ὦ τάλασ, τὰν τάλαιναν ὧδ’ ἔτυμα προσθροεῖσ; (Aeschylus, Prometheus Bound, choral, antistrophe 13)
  • πολλὰ δ’ ἔτυμα παιδότρωτα πάθεα προσμένει τοκεῦ‐ σιν μεταῦθισ ἐν χρόνῳ. (Aeschylus, Eumenides, choral, strophe 13)
  • βάλλει βάλλει μ’ ἐτύμα φθογγά του στίβον κατ’ ἀνάγκαν ἑρ́ποντοσ, οὐδέ με λάθει βαρεῖα τηλόθεν αὐδὰ τρυσάνωρ· (Sophocles, Philoctetes, choral, strophe 34)
  • Τοὶ κακοὶ οὐ πάντεσ κακοὶ ἐκ γαστρὸσ γεγόνασιν, ἀλλ’ ἄνδρεσσι κακοῖσ συνθέμενοι φιλίην ἔργα τε δείλ’ ἔμαθον καὶ ἔπη δύσφημα καὶ ὕβριν, ἐλπόμενοι κείνουσ πάντα λέγειν ἔτυμα. (Unknown, Elegy and Iambus, Volume I, , 1386-1389160)
  • οἱ δὲ διὰ ξεστῶν κεράων ἔλθωσι θύραζε, οἵ ῥ’ ἔτυμα κραίνουσι, βροτῶν ὅτε κέν τισ ἴδηται. (Homer, Odyssey, Book 19 60:6)

Synonyms

  1. true

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION