Hellas Alive Dictionary - ερρωμενος

Ancient Greek Dictionary

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐρρωμένος ἐρρωμένη ἐρρωμένον

Structure: ἐρρωμεν (Stem) + ος (Ending)

Etym.: part. perf. pass. of r(w/nnumi, used as adj.

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	ἐρρωμένος ἐρρωμένου	ἐρρωμενότερος ἐρρωμενοτέρου	ἐρρωμενότατος ἐρρωμενοτάτου
Adverb	ἐρρωμένως	ἐρρωμενότερον	ἐρρωμενότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

καὶ Ἀθῴτασ δὲ μέχρι τριάκοντα καὶ ἑκατὸν ἐτῶν βιοῦν ἱστορεῖται, καὶ τοὺσ Χαλδαίουσ ὑπὲρ τὰ ἑκατὸν ἔτη βιοῦν λόγοσ, τούτουσ μὲν καὶ κριθίνῳ ἄρτῳ χρωμένουσ, ὡσ ὀξυδορκίασ τοῦτο φάρμακον οἷσ γέ φασι διὰ τὴν τοιαύτην δίαιταν καὶ τὰσ ἄλλασ αἰσθήσεισ ὑπὲρ τοὺσ ἄλλουσ ἀνθρώπουσ ἐρρωμένασ εἶναι. (Lucian, Macrobii, (no name) 5:3)
οἱ δὲ φιλόσοφοι τῶν πολλῶν διαφέρουσι τῷ τὰσ κρίσεισ ἔχειν ἐρρωμένασ παρὰ τὰ δεινὰ καὶ πεπηγυίασ· (Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 12 5:1)
εἰ μέντοι γε τὰσ βάσεισ εἶχον ἐρρωμένασ, οὐκ ἂν ἀπελείφθην σου χρῆσθαι πρὸσ τὴν φυγὴν ταύταισ δυνάμενοσ. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 7 329:1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

bab2min@gmail.com