Hellas Alive Dictionary - επονειδιστος

Ancient Greek-English Dictionary

ἐπονείδιστος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐπονείδιστος ἐπονείδιστον

Structure: ἐπονειδιστ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: o)neidi/zw

Sense

to be reproached, shameful, ignominious, matter of reproach

Declension

First/Second declension

		M/F	Neuter
Singular	Nominative	ἐπονείδιστος	ἐπονείδιστον
	Genitive	ἐπονειδίστου	ἐπονειδίστου
	Dative	ἐπονειδίστῳ	ἐπονειδίστῳ
	Accusative	ἐπονείδιστον	ἐπονείδιστον
	Vocative	ἐπονείδιστε	ἐπονείδιστον
Dual	N/A/V	ἐπονειδίστω	ἐπονειδίστω
Dual	G/D	ἐπονειδίστοιν	ἐπονειδίστοιν
Plural	Nominative	ἐπονείδιστοι	ἐπονείδιστα
	Genitive	ἐπονειδίστων	ἐπονειδίστων
	Dative	ἐπονειδίστοις	ἐπονειδίστοις
	Accusative	ἐπονειδίστους	ἐπονείδιστα
	Vocative	ἐπονείδιστοι	ἐπονείδιστα

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	ἐπονείδιστος ἐπονειδίστου	ἐπονειδιστότερος ἐπονειδιστοτέρου	ἐπονειδιστότατος ἐπονειδιστοτάτου
Adverb	ἐπονειδίστως	ἐπονειδιστότερον	ἐπονειδιστότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

σοφὸσ γίνου, υἱέ, ἵνα σου εὐφραίνηται ἡ καρδία, καὶ ἀπόστρεψον ἀπὸ σοῦ ἐπονειδίστουσ λόγουσ. (Septuagint, Liber Proverbiorum 27:11)
πρὸσ δὲ τοὺσ προφέροντασ τὰσ ἐπονειδίστουσ τῶν ἡδονῶν λέγοι τισ ἂν ὅτι οὐκ ἔστι ταῦθ’ ἡδέα οὐ γὰρ εἰ τοῖσ κακῶσ διακειμένοισ ἡδέα ἐστίν, οἰητέον αὐτὰ καὶ ἡδέα εἶναι πλὴν τούτοισ, καθάπερ οὐδὲ τὰ τοῖσ κάμνουσιν ὑγιεινὰ ἢ γλυκέα ἢ πικρά, οὐδ’ αὖ λευκὰ τὰ φαινόμενα τοῖσ ὀφθαλμιῶσιν· (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 10 29:1)
πολλάκισ δ’ ὁ τοιοῦτοσ καὶ διαιρουμένων τοὺσ ἀντισφαιριοῦντασ ἀχώριστοσ περιγίγνεται, καὶ ἐν χοροῖσ δ’ εἰσ τὰσ ἐπονειδίστουσ χώρασ ἀπελαύνεται, καὶ μὴν ἐν ὁδοῖσ παραχωρητέον αὐτῷ καὶ ἐν θάκοισ καὶ ἐν τοῖσ νεωτέροισ ὑπαναστατέον, καὶ τὰσ μὲν προσηκούσασ κόρασ οἴκοι θρεπτέον, καὶ ταύταισ τῆσ ἀνανδρίασ αἰτίαν ὑφεκτέον, γυναικὸσ δὲ κενὴν ἑστίαν οὐ περιοπτέον καὶ ἅμα τούτου ζημίαν ἀποτειστέον, λιπαρὸν δὲ οὐ πλανητέον οὐδὲ μιμητέον τοὺσ ἀνεγκλήτουσ, ἢ πληγὰσ ὑπὸ τῶν ἀμεινόνων ληπτέον. (Xenophon, Minor Works, , chapter 9 6:1)
ἐπονειδίστουσ ποιῶσι τὰσ αὑτῶν περιπετείασ· (Polybius, Histories, book 11, chapter 3 1:1)

ἐπιτίμησις (censure)
ἐμμενετικός (disposed to abide)
ἀκράτεια (want of power)
ὑπομενετέος (one must sustain)
προσποίησις (a taking something to oneself)
πλεονεκτικός (disposed to take too much)
βαναυσία (handicraft)
ἀφοβία (fearlessness)
ἀπαρρησίαστος (not speaking freely)
μισοπόνηρος (hating knaves)
φιλοκέρδεια (love of gain)
προσάπτω (to fasten or attach to)
ψεκτός (blamed)
ἀχώριστος (not parted)
αἰσχρολογία (foul language)
φθαρτικός (destructive of)
ῥᾳδιουργία (ease in doing)
συναίτιος (being the cause of)
προσποιητός (taken to oneself)
ἀναλγησία (want of feeling)
βδελυρία (brutal conduct)
ἀποτυγχάνω (to fail in hitting or gaining)
ἀτιμώρητος (unavenged)
ἀβίωτος (not to be lived)
αὐθαίρετος (self-chosen)
φιλοχρηματία (love of money)
ἀπόλαυσις (enjoyment)
κακοδοξία (bad repute)
τετυφωμένως (stupidly)
ἄρνησις (denial)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἐπονείδιστος

Sense

Declension

Examples

Related

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

ἐπονείδιστος

Sense

Declension

Examples

Related

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어