Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐπιχώριος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐπιχώριος ἐπιχωρίᾱ ἐπιχώριον

Structure: ἐπιχωρι (Stem) + ος (Ending)

Etym.: xw/ra

Sense

  1. in or of the country, (of persons) native
  2. (of things) of or used in the country, custom, fashion

Examples

  • Σῆμοσ δ’ ἐν πέμπτῃ Δηλιάδοσ ἀνακεῖσθαί φησιν ἐν Δήλῳ χρυσῆν ἡδυποτίδα Ἐχενίκησ ἐπιχωρίασ γυναικόσ, ἧσ μνημονεύει καὶ ἐν τῇ η. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 37 1:2)
  • νυμφῶν μιᾶσ λέγουσιν, οἱ δὲ γυναικὸσ ἐπιχωρίασ, Ἡρακλεῖ μιγείσησ περὶ τὸν Θύμβριν ποταμὸν γενέσθαι Φάβιον, ἄνδρα πολὺ καὶ δόκιμον ἐν Ῥώμῃ τὸ Φαβίων γένοσ ἀφ’ αὐτοῦ παρασχόντα, τινὲσ δὲ τοὺσ ἀπὸ τοῦ γένουσ τούτου πρώτουσ τῇ δι’ ὀρυγμάτων χρησαμένουσ ἄγρᾳ Φοδίουσ ἱστοροῦσιν ὀνομάζεσθαι τὸ παλαιόν οὕτω γὰρ ἄχρι νῦν αἱ διώρυχεσ φόσσαι καὶ φόδερε τὸ σκάψαι καλεῖται· (Plutarch, Fabius Maximus, chapter 1 1:2)
  • ἡγεῖτο δὲ τῆσ ἀποικίασ Εὐάνδροσ Ἑρμοῦ λεγόμενοσ καὶ νύμφησ τινὸσ Ἀρκάσιν ἐπιχωρίασ, ἣν οἱ μὲν Ἕλληνεσ Θέμιν εἶναι λέγουσι καὶ θεοφόρητον ἀποφαίνουσιν, οἱ δὲ τὰσ Ῥωμαϊκὰσ συγγράψαντεσ ἀρχαιολογίασ τῇ πατρίῳ γλώσσῃ Καρμέντην ὀνομάζουσιν· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 31 1:2)
  • κακῶσ δὲ ἠγόρευον οἱ χοροὶ ἄνδρα μὲν οὐδένα, τὰσ δὲ ἐπιχωρίασ γυναῖκασ. (Herodotus, The Histories, book 5, chapter 83 4:2)
  • τὰσ δὲ Σιθνίδασ νύμφασ λέγουσι Μεγαρεῖσ εἶναι μέν σφισιν ἐπιχωρίασ, μιᾷ δὲ αὐτῶν θυγατρὶ συγγενέσθαι Δία, Μέγαρόν τε παῖδα ὄντα Διὸσ καὶ ταύτησ δὴ τῆσ νύμφησ ἐκφυγεῖν τὴν ἐπὶ Δευκαλίωνόσ ποτε ἐπομβρίαν, ἐκφυγεῖν δὲ πρὸσ τὰ ἄκρα τῆσ Γερανίασ, οὐκ ἔχοντόσ πω τοῦ ὄρουσ τὸ ὄνομα τοῦτο, ἀλλὰ ‐ νήχεσθαι γὰρ πετομένων γεράνων πρὸσ τὴν βοὴν τῶν ὀρνίθων αὐτόν ‐ διὰ τοῦτο Γερανίαν τὸ ὄροσ ὀνομασθῆναι. (Pausanias, Description of Greece, , chapter 40 2:4)

Synonyms

  1. in or of the country

  2. of or used in the country

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION