뜻

1. a bringing to or besides: a donative, addition made to one's pay

예문

• ἀφθάρτῳ μὲν γὰρ εἶναι καὶ τῷ κενῷ καὶ τοῖσ στοιχείοισ συμβέβηκε, δύναμιν δὲ καὶ σεισμοὶ καὶ κεραυνοὶ καὶ πνευμάτων ὁρμαὶ καὶ ῥευμάτων ἐπιφοραὶ μεγάλην ἔχουσι, δίκησ δὲ καὶ θέμιδοσ οὐδὲν ὅτι μὴ τῷ φρονεῖν καὶ λογίζεσθαι μεταλαγχάνει. (Plutarch, , chapter 6 3:1)

  (플루타르코스, , chapter 6 3:1)

• πάσησ διανοίασ καὶ περιόδου καὶ λήμματοσ αἵ τε ἀρχαὶ καὶ αἱ ἐπιφοραὶ τοιαῦταί εἰσιν· (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 19 6:5)

  (디오니시오스, De Demosthene, chapter 19 6:5)

• οἱο͂ν ὄμβρων καὶ ποταμῶν ἐπιφοραὶ καὶ πάγων ὑπερβολαὶ καὶ χιόνεσ, ἔτι δ’ ὁ καπνώδησ καὶ συννεφὴσ ἀὴρ καὶ τἄλλα τὰ παραπλήσια τούτοισ. (Polybius, Histories, book 9, chapter 16 3:1)

  (폴리비오스, Histories, book 9, chapter 16 3:1)

유사 형태

• ἐπιφορὰν (23)
• ἐπιφοιτῶν (11)
• ἐπιφοιτᾶν (9)
• ἐπιφορᾶς (6)
• ἐπιφοιτῇ (5)
• ἐπίφορον (4)
• ἐπιφορὰς (4)
• ἐπιφοράν (4)
• ἐπίφοβον (4)
• ἐπιφοράς (3)
• ἐπίφοβα (3)
• ἐπιφορὰ (3)
• ἐπίφοβος (3)
• ἐπιφοραὶ (3)
• ἐπιφοιτᾷ (2)
• ἐπιφοιτάτω (2)
• ἐπιφόβως (2)
• ἐπιφόρῳ (2)
• ἐπιφοιτῶσι (1)
• ἐπίφοροι (1)
• ἐπιφόρως (1)
• ἐπιφόβου (1)
• ἐπιφορήσας (1)
• ἐπιφοροῦσι (1)
• ἐπιφοιτέει (1)
• ἐπιφόρει (1)
• ἐπιφορικῶς (1)
• ἐπιφορῶν (1)
• ἐπιφοιτέων (1)
• ἐπιφοραῖς (1)
• ἐπιφόρημα (1)
• ἐπιφόρους (1)
• ἐπιφορά (1)
• ἐπιφοροίη (1)
• ἐπιφοιτήσῃ (1)
• ἐπιφορήσω (1)
• ἐπιφοιτέον (1)
• ἐπιφορεῖ (1)
• ἐπίφορος (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.