Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐπαινέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἐπαινέω ἐπαινέσω ἐπῄνεσα ἐπῄνεκα ἐπῄνημαι ἐπῃνέθην

Structure: ἐπ (Prefix) + αἰνέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: poetic but not Attic are e)p-ainh/sw, e)p-h/|nhsa

Sense

  1. I approve, applaud, agree
  2. I praise, commend
  3. I agree or undertake to do

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπαινῶ ἐπαινεῖς ἐπαινεῖ
Dual ἐπαινεῖτον ἐπαινεῖτον
Plural ἐπαινοῦμεν ἐπαινεῖτε ἐπαινοῦσιν*
SubjunctiveSingular ἐπαινῶ ἐπαινῇς ἐπαινῇ
Dual ἐπαινῆτον ἐπαινῆτον
Plural ἐπαινῶμεν ἐπαινῆτε ἐπαινῶσιν*
OptativeSingular ἐπαινοῖμι ἐπαινοῖς ἐπαινοῖ
Dual ἐπαινοῖτον ἐπαινοίτην
Plural ἐπαινοῖμεν ἐπαινοῖτε ἐπαινοῖεν
ImperativeSingular ἐπαίνει ἐπαινείτω
Dual ἐπαινεῖτον ἐπαινείτων
Plural ἐπαινεῖτε ἐπαινούντων, ἐπαινείτωσαν
Infinitive ἐπαινεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπαινων ἐπαινουντος ἐπαινουσα ἐπαινουσης ἐπαινουν ἐπαινουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπαινοῦμαι ἐπαινεῖ, ἐπαινῇ ἐπαινεῖται
Dual ἐπαινεῖσθον ἐπαινεῖσθον
Plural ἐπαινούμεθα ἐπαινεῖσθε ἐπαινοῦνται
SubjunctiveSingular ἐπαινῶμαι ἐπαινῇ ἐπαινῆται
Dual ἐπαινῆσθον ἐπαινῆσθον
Plural ἐπαινώμεθα ἐπαινῆσθε ἐπαινῶνται
OptativeSingular ἐπαινοίμην ἐπαινοῖο ἐπαινοῖτο
Dual ἐπαινοῖσθον ἐπαινοίσθην
Plural ἐπαινοίμεθα ἐπαινοῖσθε ἐπαινοῖντο
ImperativeSingular ἐπαινοῦ ἐπαινείσθω
Dual ἐπαινεῖσθον ἐπαινείσθων
Plural ἐπαινεῖσθε ἐπαινείσθων, ἐπαινείσθωσαν
Infinitive ἐπαινεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπαινουμενος ἐπαινουμενου ἐπαινουμενη ἐπαινουμενης ἐπαινουμενον ἐπαινουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπαινέσω ἐπαινέσεις ἐπαινέσει
Dual ἐπαινέσετον ἐπαινέσετον
Plural ἐπαινέσομεν ἐπαινέσετε ἐπαινέσουσιν*
OptativeSingular ἐπαινέσοιμι ἐπαινέσοις ἐπαινέσοι
Dual ἐπαινέσοιτον ἐπαινεσοίτην
Plural ἐπαινέσοιμεν ἐπαινέσοιτε ἐπαινέσοιεν
Infinitive ἐπαινέσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπαινεσων ἐπαινεσοντος ἐπαινεσουσα ἐπαινεσουσης ἐπαινεσον ἐπαινεσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπαινέσομαι ἐπαινέσει, ἐπαινέσῃ ἐπαινέσεται
Dual ἐπαινέσεσθον ἐπαινέσεσθον
Plural ἐπαινεσόμεθα ἐπαινέσεσθε ἐπαινέσονται
OptativeSingular ἐπαινεσοίμην ἐπαινέσοιο ἐπαινέσοιτο
Dual ἐπαινέσοισθον ἐπαινεσοίσθην
Plural ἐπαινεσοίμεθα ἐπαινέσοισθε ἐπαινέσοιντο
Infinitive ἐπαινέσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπαινεσομενος ἐπαινεσομενου ἐπαινεσομενη ἐπαινεσομενης ἐπαινεσομενον ἐπαινεσομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπῇνεσα ἐπῇνεσας ἐπῇνεσεν*
Dual ἐπῄνεσατον ἐπῃνε͂σατην
Plural ἐπῄνεσαμεν ἐπῄνεσατε ἐπῇνεσαν
SubjunctiveSingular ἐπαινέσω ἐπαινέσῃς ἐπαινέσῃ
Dual ἐπαινέσητον ἐπαινέσητον
Plural ἐπαινέσωμεν ἐπαινέσητε ἐπαινέσωσιν*
OptativeSingular ἐπαινέσαιμι ἐπαινέσαις ἐπαινέσαι
Dual ἐπαινέσαιτον ἐπαινεσαίτην
Plural ἐπαινέσαιμεν ἐπαινέσαιτε ἐπαινέσαιεν
ImperativeSingular ἐπαίνεσον ἐπαινεσάτω
Dual ἐπαινέσατον ἐπαινεσάτων
Plural ἐπαινέσατε ἐπαινεσάντων
Infinitive ἐπαινέσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπαινεσᾱς ἐπαινεσαντος ἐπαινεσᾱσα ἐπαινεσᾱσης ἐπαινεσαν ἐπαινεσαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπῃνε͂σαμην ἐπῄνεσω ἐπῄνεσατο
Dual ἐπῄνεσασθον ἐπῃνε͂σασθην
Plural ἐπῃνε͂σαμεθα ἐπῄνεσασθε ἐπῄνεσαντο
SubjunctiveSingular ἐπαινέσωμαι ἐπαινέσῃ ἐπαινέσηται
Dual ἐπαινέσησθον ἐπαινέσησθον
Plural ἐπαινεσώμεθα ἐπαινέσησθε ἐπαινέσωνται
OptativeSingular ἐπαινεσαίμην ἐπαινέσαιο ἐπαινέσαιτο
Dual ἐπαινέσαισθον ἐπαινεσαίσθην
Plural ἐπαινεσαίμεθα ἐπαινέσαισθε ἐπαινέσαιντο
ImperativeSingular ἐπαίνεσαι ἐπαινεσάσθω
Dual ἐπαινέσασθον ἐπαινεσάσθων
Plural ἐπαινέσασθε ἐπαινεσάσθων
Infinitive ἐπαινέσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπαινεσαμενος ἐπαινεσαμενου ἐπαινεσαμενη ἐπαινεσαμενης ἐπαινεσαμενον ἐπαινεσαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τὸ αὐτὸ δὴ καὶ σὺ πάσχων οὐχ ὁρᾷσ, ὁπόταν τὸ μὲν βιβλίον ἐν τῇ χειρὶ ἔχῃσ πάγκαλον, πορφυρᾶν μὲν ἔχον τὴν διφθέραν, χρυσοῦν δὲ τὸν ὀμφαλόν, ἀναγιγνώσκῃσ δὲ αὐτὸ βαρβαρίζων καὶ καταισχύνων καὶ διαστρέφων, ὑπὸ μὲν τῶν πεπαιδευμένων καταγελώμενοσ, ὑπὸ δὲ τῶν συνόντων σοι κολάκων ἐπαινούμενοσ, οἳ καὶ αὐτοὶ πρὸσ ἀλλήλουσ ἐπιστρεφόμενοι γελῶσι τὰ πολλά; (Lucian, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 7:6)
  • "καὶ ὁ νῦν πένησ ὁ τοῦ δεῖνοσ, ὁ βουλευσάμενὸσ τι περὶ ἀγεννοῦσ οὕτω τέχνησ, μετ’ ὀλίγον ἅπασι ζηλωτὸσ καὶ ἐπίφθονοσ ἔσῃ, τιμώμενοσ καὶ ἐπαινούμενοσ καὶ ἐπὶ τοῖσ ἀρίστοισ εὐδοκιμῶν καὶ ὑπὸ τῶν γένει καὶ πλούτῳ προὐχόντων ἀποβλεπόμενοσ, ἐσθῆτα μὲν τοιαύτην ἀμπεχόμενοσ," ‐ δείξασα τὴν ἑαυτῆσ· (Lucian, Somnium sive vita Luciani, (no name) 7:24)
  • λυπεῖ δὲ τὸν μὲν Λυδὸν υἱὸσ κωφὸσ ὤν, τὸν Πέρσην δὲ Κλέαρχοσ Κύρῳ ξενολογῶν, ἄλλον δὲ Δίων πρὸσ οὖσ τισι τῶν Συρακουσίων κοινολογούμενοσ, καὶ ἄλλον Παρμενίων ἐπαινούμενοσ καὶ Περδίκκαν Πτολεμαῖοσ καὶ Πτολεμαῖον Σέλευκοσ· (Lucian, Gallus, (no name) 25:8)
  • μέχρι γὰρ τοῦδε οἱ ἔπαινοι ἀνεκτοί εἰσιν εἰσ ὅσον ἂν ὁ ἐπαινούμενοσ γνωρίζῃ ἕκαστον τῶν λεγομένων προσὸν ἑαυτῷ· (Lucian, Pro imaginibus, (no name) 1:6)
  • εἶτα μεταξὺ ἐπαινούμενοσ τῆσ Ἀφροδίτησ μὲν τὸν κεστὸν ἔκλεψε προσπτυξαμένησ αὐτὸν ἐπὶ τῇ νίκῃ, τοῦ Διὸσ δὲ γελῶντοσ ἔτι τὸ σκῆπτρον· (Lucian, Dialogi deorum, 5:4)

Synonyms

  1. I approve

  2. I agree or undertake to do

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION