ἐπαινέτης
First declension Noun; Masculine
Transliteration:
Principal Part:
ἐπαινέτης
ἐπαινέτου
Structure:
ἐπαινετ
(Stem)
+
ης
(Ending)
Sense
- a commender, admirer
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- τὰ μὲν δὴ ὑψηλὰ καὶ κορυφαῖα τοῦ οἴκου τοιάδε, Ὁμήρου τινὸσ δεόμενα ἐπαινέτου, ἵνα αὐτὸν ἢ ὑψώροφον ὡσ τὸν Ἑλένησ θάλαμον ἢ αἰγλήεντα ὡσ τὸν Ὄλυμπον εἴποι· (Lucian, De Domo, (no name) 9:1)
- τούτουσ δὲ τοὺσ λόγουσ λέγοντοσ τοῦ Ἐπαινέτου καὶ τὴν γραφὴν γεγραμμένου, γνοὺσ Στέφανοσ οὑτοσὶ ὅτι ἐξελεγχθήσεται πορνοβοσκῶν καὶ συκοφαντῶν, δίαιταν ἐπιτρέπει πρὸσ τὸν Ἐπαίνετον αὐτοῖσ τοῖσ ἐγγυηταῖσ, ὥστε τῆσ μὲν ἐγγύησ αὐτοὺσ ἀφεῖσθαι, τὴν δὲ γραφὴν ἀνελέσθαι τὸν Ἐπαίνετον. (Demosthenes, Speeches 51-61, 103:1)
- πεισθέντοσ δὲ τοῦ Ἐπαινέτου ἐπὶ τούτοισ καὶ ἀνελομένου τὴν γραφὴν ἣν ἐδίωκε Στέφανον, γενομένησ συνόδου αὐτοῖσ καὶ καθεζομένων διαιτητῶν τῶν ἐγγυητῶν, δίκαιον μὲν οὐδὲν εἶχε λέγειν Στέφανοσ, εἰσ ἔκδοσιν δ’ ἠξίου τὸν Ἐπαίνετον τῇ τῆσ Νεαίρασ θυγατρὶ συμβαλέσθαι, λέγων τὴν ἀπορίαν τὴν αὑτοῦ καὶ τὴν ἀτυχίαν τὴν πρότερον γενομένην τῇ ἀνθρώπῳ πρὸσ τὸν Φράστορα, καὶ ὅτι ἀπολωλεκὼσ εἰή τὴν προῖκα, καὶ οὐκ ἂν δύναιτο πάλιν αὐτὴν ἐκδοῦναι· (Demosthenes, Speeches 51-61, 104:1)
- Μάρτυρεσ Ναυσίφιλοσ Κεφαλῆθεν, Ἀριστόμαχοσ Κεφαλῆθεν μαρτυροῦσιν ἐγγυηταὶ γενέσθαι Ἐπαινέτου τοῦ Ἀνδρίου, ὅτ’ ἔφη Στέφανοσ μοιχὸν εἰληφέναι Ἐπαίνετον· (Demosthenes, Speeches 51-61, 106:1)
- ἔννοιάν τε καλοῦ πρῶτοσ ἀπεφήνατο τὴν ἐχομένην τοῦ ἐπαινετοῦ καὶ λογικοῦ καὶ χρησίμου καὶ πρέποντοσ καὶ ἁρμόττοντοσ· (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 78:2)