Ancient Greek-English Dictionary Language

ἔμπειρος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἔμπειρος ἔμπειρος ἔμπειρον

Structure: ἐμπειρ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: e)n, pei=ra

Sense

  1. experienced or practiced in a thing, acquainted with it

Examples

  • οὔτε δ’ ἰατρὸσ ἐμπείρωσ δύναται θεραπεῦσαι τοὺσ κάμνοντασ, ἂν μὴ τὴν αἰτίαν τοῦ νοσήματοσ κατανοήσῃ, οὔτε δικαστὴσ ὁσίαν θεῖναι τὴν ψῆφον, ἐὰν μὴ τοῖσ τῆσ κρίσεωσ δικαίοισ σαφῶσ ᾖ παρηκολουθηκώσ. (Demades, On the Twelve Years, 1:2)
  • ἂν δὲ διαλέγεσθαι μᾶλλον ἐθέλῃσ ἢ λοιδορεῖσθαι, ταχύ σε μεταπείσομεν, ἑκατέρου τῶν βίων ἐμπείρωσ ἔχοντεσ, ὅ τι ταῦτα πρὸ ἐκείνων εἰκότωσ ἀγαπῶμεν πῶμεν. (Plutarch, Bruta animalia ratione uti, chapter, section 2 9:2)
  • τούτων ὁ νοῦσ ἔστι μὲν δυσείκαστοσ καὶ τοῖσ πάνυ δοκοῦσιν ἐμπείρωσ τοῦ ἀνδρὸσ ἔχειν, κατακλείεται δ’ εἰσ τοιοῦτόν τι πέρασ, ὅτι τὸ μὲν θεῖον δόξῃ γινώσκουσιν ἅπαντεσ, τὰ δὲ πρὸσ ἀλλήλουσ δίκαια τῷ κοινῷ τῆσ φύσεωσ κρίνουσι νόμῳ· (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 40 2:2)
  • ὁ δὲ Αἰμίλιοσ ὕπατοσ ἀποδειχθεὶσ ἐστράτευσεν ἐπὶ τοὺσ παραλπίουσ Λίγυασ, οὓσ ἔνιοι καί Λιγυστίνουσ ὀνομάζουσι, μάχιμον καί θυμοειδὲσ ἔθνοσ, ἐμπείρωσ δὲ πολεμεῖν διδασκόμενον ὑπὸ Ῥωμαίων διὰ τὴν γειτνίασιν. (Plutarch, Aemilius Paulus, chapter 6 1:1)
  • ὡσ δὴ καὶ Ὅμηροσ ἐμπείρωσ διδάσκει, λυπηθέντα μὲν εὐθὺσ ἐξαίφνησ ποιῶν τὸν Ἀχιλλέα τοῦ λόγου προσπεσόντοσ, ἐν οἷσ λέγει ὣσ φάτο· (Plutarch, De cohibenda ira, section 4 5:1)

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION