Ancient Greek-English Dictionary Language

ῥητορικός

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ῥητορικός

Structure: ῥητορικ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: r(h/twr

Sense

  1. concerning public speaking or oration, rhetorical

Examples

  • ἀρξάμενοσ γὰρ τὰσ ὠφελείασ ἐπιδεικνύειν, ἃσ περιείληφεν ὁ ῥητορικὸσ λόγοσ, ταῦτα κατὰ λέξιν γράφει· (Dionysius of Halicarnassus, Ad Ammaeum, chapter 6 1:2)
  • ὁ δὲ καὶ συνεργόν, ἐν οἷσ δοκεῖ κρείττων αὐτὸσ εἶναι, ποιούμενοσ τὸν ἀδελφὸν ἀεὶ καὶ σύμβουλον, οἱο͂ν ἐν δίκαισ ῥητορικὸσ ὤν, ἐν ἀρχαῖσ πολιτευόμενοσ, ἐν πράξεσι φιλικαῖσ· (Plutarch, De fraterno amore, section 13 6:1)
  • προσήκειν δὲ οἰόνται πολυωρεῖσθαι ὑπὸ τῶν ἡττόνων κατὰ γένοσ, κατὰ δύναμιν, κατ’ ἀρετήν, καὶ ὅλωσ ἐν ᾧ ἂν αὐτὸσ ὑπερέχῃ πολύ, οἱο͂ν ἐν χρήμασιν ὁ πλούσιοσ πένητοσ καὶ ἐν τῷ λέγειν ῥητορικὸσ ἀδυνάτου εἰπεῖν καὶ ἄρχων ἀρχομένου καὶ ἄρχειν ἄξιοσ οἰόμενοσ τοῦ ἄρχεσθαι ἀξίου· (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 2 7:1)
  • ὅταν οὖν ὁ ῥητορικὸσ ἀγνοῶν ἀγαθὸν καὶ κακόν, λαβὼν πόλιν ὡσαύτωσ ἔχουσαν πείθῃ, μὴ περὶ ὄνου σκιᾶσ ὡσ ἵππου τὸν ἔπαινον ποιούμενοσ, ἀλλὰ περὶ κακοῦ ὡσ ἀγαθοῦ, δόξασ δὲ πλήθουσ μεμελετηκὼσ πείσῃ κακὰ πράττειν ἀντ’ ἀγαθῶν, ποῖόν τιν’ ἂ<ν> οἰεί μετὰ ταῦτα τὴν ῥητορικὴν καρπὸν ὧν ἔσπειρε θερίζειν; (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 227:4)
  • ὅταν περὶ ἰατρῶν αἱρέσεωσ ᾖ τῇ πόλει σύλλογοσ ἢ περὶ ναυπηγῶν ἢ περὶ ἄλλου τινὸσ δημιουργικοῦ ἔθνουσ, ἄλλο τι ἢ τότε ὁ ῥητορικὸσ οὐ συμβουλεύσει; (Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 50:2)

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION