- ἀξιοῦσι τινὲσ μέμφεσθαι τῷ ῥήτορι ἐν ἀγῶνι συνηγόρων ἐκβολὴν ποιησαμένῳ, δέον ἐν ἐπιλόγῳ. (Dionysius of Halicarnassus, Libri secundi de antiquis oratoribus reliquiae, chapter 211)
(디오니시오스, Libri secundi de antiquis oratoribus reliquiae, chapter 211)
- ἔστι δὲ ἥδε, τίνεσ εἰσὶν ἀξιολογώτατοι τῶν ἀρχαίων ῥητόρων τε καὶ συγγραφέων καὶ τίνεσ αὐτῶν ἐγένοντο προαιρέσεισ τοῦ τε βίου καὶ τῶν λόγων καὶ τί παρ’ ἑκάστου δεῖ λαμβάνειν ἢ φυλάττεσθαι, καλὰ θεωρήματα καὶ ἀναγκαῖα τοῖσ ἀσκοῦσι τὴν πολιτικὴν φιλοσοφίαν καὶ οὐ δήπου μὰ Δία κοινὰ οὐδὲ κατημαξευμένα τοῖσ πρότερον. (Dionysius of Halicarnassus, De antiquis oratoribus, chapter 42)
(디오니시오스, De antiquis oratoribus, chapter 42)
- τῶν δὲ ῥητόρων τε καὶ συγγραφέων, ὑπὲρ ὧν ὁ λόγοσ, πολλῶν πάνυ ὄντων καὶ ἀγαθῶν τὸ μὲν ὑπὲρ ἁπάντων γράφειν μακροῦ λόγου δεόμενον ὁρῶν ἐάσω, τοὺσ δὲ χαριεστάτουσ ἐξ αὐτῶν προχειρισάμενοσ κατὰ τὰσ ἡλικίασ ἐρῶ περὶ ἑκάστου, νῦν μὲν περὶ τῶν ῥητόρων, ἐὰν δὲ ἐγχωρῇ, καὶ περὶ τῶν ἱστορικῶν. (Dionysius of Halicarnassus, De antiquis oratoribus, chapter 4 1:5)
(디오니시오스, De antiquis oratoribus, chapter 4 1:5)
- ἔσονται δὲ οἱ παραλαμβανόμενοι ῥήτορεσ τρεῖσ μὲν ἐκ τῶν πρεσβυτέρων, Λυσίασ Ἰσοκράτησ Ἰσαῖοσ, τρεῖσ δ’ ἐκ τῶν ἐπακμασάντων τούτοισ, Δημοσθένησ Ὑπερείδησ Αἰσχίνησ, οὓσ ἐγὼ τῶν ἄλλων ἡγοῦμαι κρατίστουσ, καὶ διαιρεθήσεται μὲν εἰσ δύο συντάξεισ ἡ πραγματεία, τὴν δὲ ἀρχὴν ἀπὸ ταύτησ λήψεται τῆσ ὑπὲρ τῶν πρεσβυτέρων γραφείσησ. (Dionysius of Halicarnassus, De antiquis oratoribus, chapter 4 1:6)
(디오니시오스, De antiquis oratoribus, chapter 4 1:6)
- κατὰ δὴ ταῦτα, ἐκεῖνα ἔχε συλλαβὼν τὰ τοῦ Δημοσθένουσ ὅσα τῇ χειρὶ τῇ αὑτοῦ ὁ ῥήτωρ ἔγραψε, καὶ τὰ τοῦ Θουκυδίδου ὅσα παρὰ τοῦ Δημοσθένουσ καὶ αὐτὰ ὀκτάκισ μεταγεγραμμένα εὑρέθη, καὶ ὅλωσ ἅπαντα ἐκεῖνα ὅσα ὁ Σύλλασ Ἀθήνηθεν εἰσ Ἰταλίαν ἐξέπεμψε· (Lucian, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 4:2)
(루키아노스, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 4:2)
- λοιπὸν οὖν δὴ ἐκεῖνο, πεπεισμένον ὑπὸ τῶν κολάκων ὡσ οὐ μόνον καλὸσ εἶ καὶ ἐράσμιοσ ἀλλὰ σοφὸσ καὶ ῥήτωρ καὶ συγγραφεὺσ οἱο͂σ οὐδ’ ἕτεροσ, ὠνεῖσθαι τὰ βιβλία, ὡσ ἀληθεύοισ τοὺσ ἐπαίνουσ αὐτῶν. (Lucian, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 20:1)
(루키아노스, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 20:1)
- ἄνδρεσ τοίνυν δικασταί, φησὶν ὁ λόγοσ, ὁ μὲν προειπὼν ῥήτωρ πολλὰ καὶ μεγάλα τόνδε τὸν οἶκον ἐπῄνεσε καὶ τῷ ἑαυτοῦ λόγῳ ἐκόσμησεν, ἐγὼ δὲ τοσούτου δέω ψόγον αὐτοῦ διεξελεύσεσθαι, ὥστε καὶ τὰ ὑπ’ ἐκείνου παραλελειμμένα προσθήσειν μοι δοκῶ· (Lucian, De Domo, (no name) 15:1)
(루키아노스, De Domo, (no name) 15:1)
- τοῦτο δέ μοι δοκεῖ λογισάμενοσ καὶ ὁ τοῦ Ὁμήρου ῥήτωρ ἐκεῖνοσ εὐμορφίασ ἐλάχιστον φροντίσαι, μᾶλλον δὲ καὶ παντελῶσ ἀΐδρει φωτὶ ἑαυτὸν ἀπεικάσαι, ἵνα αὐτῷ παραδοξότερον φαίνηται τῶν λόγων τὸ κάλλοσ ἐκ τῆσ πρὸσ τὸ ἀμορφότερον ἐξετάσεωσ. (Lucian, De Domo, (no name) 17:4)
(루키아노스, De Domo, (no name) 17:4)
- ἀλλὰ γὰρ ὅτι μὲν οὐχ ὁ ῥήτωρ παρὰ τοῦ φιλοσόφου τὰσ τέχνασ παρέλαβεν αἷσ τοὺσ θαυμαστοὺσ ἐκείνουσ κατεσκεύασε λόγουσ, ἀλλὰ τοὐναντίον τὰ Δημοσθένουσ καὶ τὰ τῶν ἄλλων ῥητόρων ἔργα παραθέμενοσ Ἀριστοτέλησ ταύτασ ἔγραψε τὰσ τέχνασ, ἱκανῶσ ἀποδεδεῖχθαι νομίζω. (Dionysius of Halicarnassus, Ad Ammaeum, chapter 12 4:2)
(디오니시오스, Ad Ammaeum, chapter 12 4:2)