Ancient Greek-English Dictionary Language

ἔμπειρος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἔμπειρος ἔμπειρος ἔμπειρον

Structure: ἐμπειρ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: e)n, pei=ra

Sense

  1. experienced or practiced in a thing, acquainted with it

Examples

  • "ὑμῖν δέ, ὦ Ῥωμαῖοι, πολλοὺσ μὲν ἴσωσ ἀβουλήτουσ ἀπολέλοιπε πολέμουσ Ῥωμύλοσ, οἷσ ἀντερείδοντοσ ἡ πόλισ ἐμπείρου δεῖται βασιλέωσ καὶ ἀκμάζοντοσ· (Plutarch, Numa, chapter 5 2:4)
  • τὴν γοῦν ἵδρυσιν τοῦ ἱεροῦ Ῥωμύλῳ τινὲσ ἀνατιθέασι τῶν ἀμηχάνων νομίζοντεσ εἶναι πόλεωσ οἰκιζομένησ ὑπ’ ἀνδρὸσ ἐμπείρου μαντικῆσ μὴ κατασκευασθῆναι πρῶτον ἑστίαν κοινὴν τῆσ πόλεωσ, καὶ ταῦτα ἐν Ἄλβᾳ τοῦ κτίστου τραφέντοσ, ἐν ᾗ παλαιὸν ἐξ οὗ τὸ τῆσ θεᾶσ ταύτησ ἱερὸν ἱδρυμένον ἦν, καὶ τῆσ μητρὸσ αὐτοῦ θυηπόλου γενομένησ τῇ θεῷ· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 65 1:1)
  • Τοῦ γε μὴν ἐμπείρου οὐδ’ ἂν τὴν χεῖρα λάθοι ἐπαγομένην τὸ ἐξέχον‧ ἀτὰρ καὶ ἀλγέει μάλιστα κατὰ τὸ ἐξέχον ψαυόμενον. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 3.13)
  • ἄλλωσ τε καὶ τοῦ πατρὸσ γεωργοῦ ὄντοσ πάνυ ἐπιμελοῦσ τε καὶ ἐμπείρου εἰκὸσ ἦν αὐτὸν ταῦτα μὴ ἀγνοεῖν, ὅπου γε καὶ προκαλεῖται τὸν Εὐρύμαχον καὶ ἀμῆσαι καὶ ἀρόσαι. (Dio, Chrysostom, Orationes, 7:4)
  • καὶ πρῶτόν γε ἁπάντων, ἵνα, ὅθενπερ ἐχρῆν, ἐγγύθεν ἄρξωμαι, τοῦτο πείσθητε βεβαίωσ, ὅτι τὰ συμβαίνοντα τοῖσ ἀνθρώποισ ἐπ’ ἀγαθῷ πάνθ’ ὁμοίωσ ἐστὶ δαιμόνια,κἂν πλέων τισ ἐμπείρου τύχῃ κυβερνήτου κἂν ἔθνοσ ἢ πόλισ χρηστῶν ἡγεμόνων, κἂν ἰατρὸσ ἐν καιρῷ παραγένηται τῷ κάμνοντι, καὶ τοῦτον ἡγεῖσθαι χρὴ βοηθὸν ἥκειν παρὰ θεοῦ, κἂν λόγων τισ ἀκούσῃ φρονίμων, ἐκεῖθεν ἐπιπεμφθῆναι. (Dio, Chrysostom, Orationes, 19:1)

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION