Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἔγωγ’ οὖν ἤκουσα τοῦτο δὴ τὸ τοῦ Δημοσθένουσ, ἀνδρὸσ οὐδαμῶσ οἱού τε ψεύδεσθαι, Δίωνοσ ἑταίρου ἡμετέρου καὶ πραγμάτων καὶ λόγων ἐμπείρου, ὃσ ἔφη πλεῖν ἐπ’ Αἰγύπτου θέρουσ ὡρ́ᾳ, καὶ γῆν οὔπω φαίνεσθαι, ἀλλ’ ἀπέχειν ὅσον μηδὲ τεκμήρασθαι, τοὺσ δὲ ναύτασ ἀρύσασθαι, εἴτ’ οὖν ἐπεῖξαν εἴτε καὶ ἄλλωσ βουλομένουσ ἐπιδεῖξαι τοῖσ ἐμπλέουσιν ὕδωρ καθαρὸν καὶ πότιμον ἐκ πολλοῦ κάτωθεν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 3:15)
καὶ πρῶτόν γε ἁπάντων, ἵνα, ὅθενπερ ἐχρῆν, ἐγγύθεν ἄρξωμαι, τοῦτο πείσθητε βεβαίωσ, ὅτι τὰ συμβαίνοντα τοῖσ ἀνθρώποισ ἐπ’ ἀγαθῷ πάνθ’ ὁμοίωσ ἐστὶ δαιμόνια,κἂν πλέων τισ ἐμπείρου τύχῃ κυβερνήτου κἂν ἔθνοσ ἢ πόλισ χρηστῶν ἡγεμόνων, κἂν ἰατρὸσ ἐν καιρῷ παραγένηται τῷ κάμνοντι, καὶ τοῦτον ἡγεῖσθαι χρὴ βοηθὸν ἥκειν παρὰ θεοῦ, κἂν λόγων τισ ἀκούσῃ φρονίμων, ἐκεῖθεν ἐπιπεμφθῆναι.
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 19:1)
ἄλλωσ τε καὶ τοῦ πατρὸσ γεωργοῦ ὄντοσ πάνυ ἐπιμελοῦσ τε καὶ ἐμπείρου εἰκὸσ ἦν αὐτὸν ταῦτα μὴ ἀγνοεῖν, ὅπου γε καὶ προκαλεῖται τὸν Εὐρύμαχον καὶ ἀμῆσαι καὶ ἀρόσαι.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ. 7:4)
ὁ γὰρ εἰσελθὼν εἰσ αὐτὸν οὐ δύναται ῥᾳδίωσ τὴν ἔξοδον εὑρεῖν, ἐὰν μὴ τύχῃ τινὸσ ὁδηγοῦ παντελῶσ ἐμπείρου.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 61 2:2)
τοῦ γὰρ αὐτοῦ εἶναι ὀρθῶσ διαλέγεσθαι καὶ διαλογίζεσθαι καὶ τοῦ αὐτοῦ πρόσ τε τὰ προκείμενα διαλεχθῆναι καὶ πρὸσ τὸ ἐρωτώμενον ἀποκρίνασθαι, ἅπερ ἐμπείρου διαλεκτικῆσ ἀνδρὸσ εἶναι.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 48:3)
τὴν γοῦν ἵδρυσιν τοῦ ἱεροῦ Ῥωμύλῳ τινὲσ ἀνατιθέασι τῶν ἀμηχάνων νομίζοντεσ εἶναι πόλεωσ οἰκιζομένησ ὑπ’ ἀνδρὸσ ἐμπείρου μαντικῆσ μὴ κατασκευασθῆναι πρῶτον ἑστίαν κοινὴν τῆσ πόλεωσ, καὶ ταῦτα ἐν Ἄλβᾳ τοῦ κτίστου τραφέντοσ, ἐν ᾗ παλαιὸν ἐξ οὗ τὸ τῆσ θεᾶσ ταύτησ ἱερὸν ἱδρυμένον ἦν, καὶ τῆσ μητρὸσ αὐτοῦ θυηπόλου γενομένησ τῇ θεῷ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 65 1:1)
‐ Οὐκοῦν εἰ καὶ τὸ λέγειν ὡσ δεῖ τοῦ ἐμπείρου ἐστίν, ὁρᾷσ ὅτι καὶ τὸ ἀκούειν ὠφελίμωσ τοῦ ἐμπείρου ἐστίν;
(에픽테토스, Works, book 2, Πρόσ τινα τῶν οὐκ ἠξιωμένων ὑπ’[ερ] αὐτοῦ. 8:1)
Τοῦ γε μὴν ἐμπείρου οὐδ’ ἂν τὴν χεῖρα λάθοι ἐπαγομένην τὸ ἐξέχον‧ ἀτὰρ καὶ ἀλγέει μάλιστα κατὰ τὸ ἐξέχον ψαυόμενον.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 3.13)
"ὑμῖν δέ, ὦ Ῥωμαῖοι, πολλοὺσ μὲν ἴσωσ ἀβουλήτουσ ἀπολέλοιπε πολέμουσ Ῥωμύλοσ, οἷσ ἀντερείδοντοσ ἡ πόλισ ἐμπείρου δεῖται βασιλέωσ καὶ ἀκμάζοντοσ·
(플루타르코스, Numa, chapter 5 2:4)
οὕτω δ’ εἰρηκότοσ Εὐδόξου, μαθηματικοῦ ἀνδρὸσ καὶ σχημάτων ἐμπείρου καὶ κλιμάτων καὶ τοὺσ τόπουσ τούτουσ εἰδότοσ, δεῖ νοεῖν τήνδε τὴν πλευρὰν τῆσ Ἀττικῆσ σὺν τῇ Μεγαρίδι τὴν ἀπὸ Σουνίου μέχρι Ἰσθμοῦ κοίλην μὲν ἀλλ’ ἐπὶ μικρόν.
(스트라본, 지리학, Book 9, chapter 1 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION