Ancient Greek-English Dictionary Language

ἔμπειρος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἔμπειρος ἔμπειρος ἔμπειρον

Structure: ἐμπειρ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: e)n, pei=ra

Sense

  1. experienced or practiced in a thing, acquainted with it

Examples

  • ἤκουσα δὲ αὐτοῦ ποτε καὶ πρὸσ τὸν τὸν τῶν νόμων ἔμπειρον ταῦτα λέγοντοσ, ὅτι κινδυνεύουσιν ἄχρηστοι εἶναι οἱ νόμοι, ἄν τε πονηροῖσ ἄν τε ἀγαθοῖσ γράφωνται· (Lucian, (no name) 59:1)
  • καὶ λόγουσ αὐτῶν ἀπαγγελῶ, καὶ πάντων ὡσ εἰπεῖν ἔμπειρον ἀποφανῶ, καὶ τὴν ψυχήν, ὅπερ σοι κυριώτατόν ἐστι, κατακοσμήσω πολλοῖσ καὶ ἀγαθοῖσ κοσμήμασι ‐ σωφροσύνῃ, δικαιοσύνῃ, εὐσεβείᾳ, πρᾳότητι, ἐπιεικείᾳ, συνέσει, καρτερίᾳ, τῷ τῶν καλῶν ἔρωτι, τῇ πρὸσ τὰ σεμνότατα ὁρμῇ· (Lucian, Somnium sive vita Luciani, (no name) 7:21)
  • λέγει δὲ αὐτὸν καὶ ἔμπειρον εἶναι ἱερουργιῶν τῶν νομισθεισῶν ὑπό τε τοῦ τῆσ πόλεωσ ἐπωνύμου Ῥωμύλου καὶ Πομπιλίου Νουμᾶ καὶ ἐπιστήμονα νόμων πολιτικῶν. (Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 4 1:3)
  • οἱᾶ δ’ ἐν πολιορκίᾳ διὰ χρόνου μῆκοσ ἐπιμιξίασ τε πολλὰσ ἐχούσῃ καὶ κοινολογίασ πρὸσ τοὺσ πολεμίουσ, ἐγεγόνει τινὶ Ῥωμαίῳ συνήθεια καὶ παρρησία πρὸσ ἕνα τῶν πολιτῶν, ἄνθρωπον ἔμπειρόν τε λογίων παλαιῶν καί τι καὶ πλέον εἰδέναι τῶν ἄλλων ἀπὸ μαντικῆσ δοκοῦντα. (Plutarch, Camillus, chapter 4 1:1)
  • προτρεπομένη μάγειρον αὑτῇ πρίασθαι θυσιῶν ἔμπειρον ἡ μήτηρ φησί· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 78 2:3)

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION