Sense

1. an accusation, charge, complaint

Examples

• ἀπελθὼν δὲ τῆς οἰκίας ἐνόμιζόν μοι δικαστήριον ἔσεσθαι μέγα καὶ ψῆφον ἀληθῆ τὸν μετὰ ταῦτα βίον καὶ τὸ φαίνεσθαι πάμπολυ τῶν τοῦ πατρὸς ἐγκλημάτων ἐκείνων ἀφεστηκότα καὶ περὶ τὰ κάλλιστα τῶν ἐπιτηδευμάτων ἐσπουδακότα καὶ τοῖς ἀρίστοις συνόντα. (Lucian, Abdicatus, (no name) 3:4)
• εἰ δέ σοι μαίνεσθαι δοκῶ, τοῦ μηδεμίαν ἄλλην ἐπίστασθαι τέχνην αἰτίαν εἶναί μοι τὴν μανίαν δόκει καί με τῶν ἐγκλημάτων ἤδη ἀφίει. (Lucian, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 2:3)
• αὐτῆς δὲ ταύτης κρατίστη μὲν πρόσοδος ἡ ἀπὸ γῆς γινομένη, δευτέρα δὲ ἡ ἀπὸ τῶν ἄλλων ἐγκλημάτων, τρίτη δὲ ἡ ἀπὸ ἀργυρίου. (Aristotle, Economics, Book 2 14:3)
• τοῖς τε πολίταις κατιδὼν οὔσας δίκας πολλὰς, καὶ μεγάλας ἐκ πολλοῦ χρόνου ἀδικίας τουτοῖς διὰ πολέμου, δικαστήριον καθίσας προεῖπεν, ὅσοι ἂν μὴ δικάσωνται χρόνῷ ὃν ἐθηκε, μηκέτι εἶναι ὑπὲρ τῶν προτέρων ἐγκλημάτων κρίσεις. (Aristotle, Economics, Book 2 56:1)
• εἰ γοῦν σχολή σοι, ἡδέως ἂν καὶ δικαιολογησαίμην ὑπὲρ τῶν ἐγκλημάτων, ὡς δείξαιμι ἄδικα ἐγνωκότα περὶ ἡμῶν τὸν Δία: (Lucian, Prometheus, (no name) 4:2)

Similar forms

• ἐγκλημάτων (155)
• ἔγκλημα (129)
• ἐγκλήματα (108)
• ἐγκλήματος (33)
• ἐγκλήμασιν (11)
• ἐγκλήματι (11)
• ἐγκλήμασι (10)
• ἔγκλημ (6)
• ἔγκλημά (4)
• ἔγκληρον (3)
• ἐγκλητέον (3)
• ἐγκλήματ (2)
• ἐγκλήματά (2)
• ἐγκλῄσας (2)
• ἐγκληθεὶς (2)
• ἐγκλητέος (2)
• ἐγκληματική (1)
• ἐγκλήμων (1)
• ἐγκλητάς (1)
• ἐγκλητόν (1)
• ἐγκληθείς (1)
• ἐγκλήμαθ (1)
• ἐγκ[λη]μάτων (1)
• ἐγκλῄσειε (1)
• ἐγκλήματός (1)
• ἔγκληρα (1)
• ἐγκλητὸν (1)
• ἐγκλήμασί (1)
• ἐγκληματικὸν (1)
• ἐγκλῄοι (1)
• ἐγκλητέαι (1)
• ἐγ]κλημάτων (1)
• ἐγκλῄετ (1)
• ἐγκλήμασίν (1)
• [ἐγκλή]ματος? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.