Sense

1. an accusation, charge, complaint

Examples

• πραότητος δ ἐστὶ τὸ δύνασθαι φέρειν μετρίως ἐγκλήματα καὶ ὀλιγωρίας, καὶ τὸ μὴ ταχέως ὁρμᾶν ἐπὶ τὰς τιμωρίας, καὶ τὸ μὴ εὐκίνητον εἶναι πρὸς τὰς ὀργάς, ἄπικρον δὲ τῷ ἤθει καὶ ἀφιλόνεικον, ἔχοντα τὸ ἠρεμαῖον ἐν τῇ ψυχῇ καὶ στάσιμον. (Aristotle, Virtues and Vices 15:3)
• καὶ τοῦτο μὲν ὡς ἀληθῶς γελοῖον λέγεις, τὸ φιλοσοφοῦντας δικάζεσθαι πρὸς ἀλλήλους, δέον, εἰ καί τι μέγα εἰή, κατ εἰρήνην ἐν σφίσι διαλύεσθαι τὰ ἐγκλήματα. (Lucian, Eunuchus, (no name) 1:5)
• προεωρώμην δὲ καὶ τοιοῦτό τι καὶ ὑπώπτευον ἤδη ὡς οὐ σφόδρα καθεστηκότος πατρὸς ἀδίκως ὀργίζεσθαι καὶ ἐγκλήματα ψευδῆ καθ υἱοῦ συντιθέναι: (Lucian, Abdicatus, (no name) 3:5)
• εἰ μὲν καὶ ταῦτα λῆρός ἐστιν ἃ εἴρηκας, εἰσόμεθα μικρὸν ὕστερον ἐγὼ δέ, ἐπείπερ ἱκανὰ φὴς εἶναι τὰ κατηγορημένα, πειράσομαι ὡς ἂν οἱό῀ς τε ὦ διαλύσασθαι τὰ ἐγκλήματα. (Lucian, Prometheus, (no name) 7:1)
• ὥστε δικαστὴν ἑλόμενοι κατηγορήσατε μὲν ὑμεῖς ἢ ἅμα πάντες ἢ ὅντινα ἂν χειροτονήσητε ὑπὲρ ἁπάντων, ἐγὼ δὲ ἀπολογήσομαι πρὸς τὰ ἐγκλήματα. (Lucian, Piscator, (no name) 8:6)

Similar forms

• ἐγκλημάτων (155)
• ἔγκλημα (129)
• ἐγκλήματα (108)
• ἐγκλήματος (33)
• ἐγκλήμασιν (11)
• ἐγκλήματι (11)
• ἐγκλήμασι (10)
• ἔγκλημ (6)
• ἔγκλημά (4)
• ἔγκληρον (3)
• ἐγκλητέον (3)
• ἐγκληθεὶς (2)
• ἐγκλητέος (2)
• ἐγκλήματ (2)
• ἐγκλήματά (2)
• ἐγκλῄσας (2)
• ἐγκλῄετ (1)
• ἐγκλήμασίν (1)
• [ἐγκλή]ματος (1)
• ἐγκληματική (1)
• ἐγκλήμων (1)
• ἐγκλητάς (1)
• ἐγκλητόν (1)
• ἐγκληθείς (1)
• ἐγκλήμαθ (1)
• ἐγκ[λη]μάτων (1)
• ἐγκλῄσειε (1)
• ἐγκλήματός (1)
• ἔγκληρα (1)
• ἐγκλητὸν (1)
• ἐγκλήμασί (1)
• ἐγκληματικὸν (1)
• ἐγκλῄοι (1)
• ἐγκλητέαι (1)
• ἐγ]κλημάτων? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.